powrót - parada gier
powrót - różności

 eidolon
   lucasfilm games
   charlie kellner
 1985

wstęp
strona główna

ulubione gry leszka

archon
arkanoid
blue max
bc quest
boulder dash
clowns & baloons
colossus chess
drop zone
flak
fort apocalypse
frogger
ghost chaser
henry's house
karateka
last starfighter
leader golf
mercenary
miner 2049er
montezuma's rev.
moon patrol
pole position
raid over moscow
river raid
road race
silent service
slot machine
spindizzy
spy hunter
starquake
summer games
tekstówki
zeppelin
zorro

parada gier

kontakt


Eidolon to machina skonstruowana w połowie XIX wieku przez szalonego naukowca, Agona. W swoim laboratorium stworzył on wehikuł, który przenosi siedzącego w nim pasażera do świata tajemnych jaskiń i zamieszkujących je stworów. A ponieważ to właśnie Tobie udało się odkryć po latach owo laboratorium, więc nie możesz się wymigać od przygody. Zasiądź więc za sterami Eidolona i sruuuu... Ooops! Powiedzmy - ziuuuu!
     Wędrowanie po jaskiniach można znacznie sobie uatrakcyjnić, dopalając dźwięk efektem cave z karty dźwiękowej ;-) Ale generalnie w zabawie nie chodzi o to tylko, żeby mieć ładny dźwięk.
     Każda jaskinia jest poziomem zamieszkanym przez stwory. Na samym starcie widać unoszące się w powietrzu kolorowe kule - zbieramy je zbliżając się do każdej i naciskając spację. Dają one naszemu pojazdowi różne rodzaje energii. I tak:
     CZERWONA KULA - jest najbardziej niszczycielska i głównie służy do atakowania stworów. Uwaga! - jeśli nie trafimy którąś z kul w przeciwnika, będzie się ona tłukła po jaskini. Oberwanie takim rykoszetem kosztuje Eidolona utratę energii.
     ZŁOTA KULA - regeneruje energię Eidolona; także używana w walce.
     NIEBIESKA KULA - jej wzięcie wstrzymuje chwilowo upływ czasu (który jest limitowany); potwór trafiony niebieską kulą na krótko nieruchomieje.
     ZIELONA KULA - trafiony nią potwór przemienia się w innego potwora, być może mniej groźnego, ale niekoniecznie...
     Rodzaje kul aktywizujemy klawiszami 1-4 (patrzymy, która kontrolka miga).
     Inne wskaźniki na desce rozdzielczej pokazują ogólny stan energii, upływ czasu (wskazówki pokazują sekundy, cyfra minuty), a także poziom, na którym się znajdujemy. Pierwszy wskaźnik z lewej (C...H) pokazuje, jak blisko jesteśmy wyjścia do następnego poziomu - zagradza je smok. Na dole widać, ile diamentów zebraliśmy.
     Po co i jakie diamenty?!
     Rzecz w tym, że dojście do smoka (a tym samym następnego poziomu) zagradza pole siłowe. Jeśli jest np. czerwone, znaczy to, że potrzebujemy czerwonego diamentu. Usunie on przeszkodę i staniemy do walki ze smokiem. Tego sami musimy usunąć i wtedy przechodzimy do następnego poziomu. Zabawa wygląda więc w ten sposób, że w labiryncie zbieramy kule i likwidujemy stwory. Zabity stwór pozostawia po sobie kolorowy diament. Proste.
     Eidolon miał atmosferę, którą budowały oszczędne dźwięki i grafika, a psuły trochę zbyt infantylnie wyglądające potwory. Tylko smoki były piękne, aż żal je zabijać...

? KB eidolon
powrót na początek
powrót - parada gier
powrót - różności