Barokowa kaplica katolicka w Gdańsku powstała w latach 1678 - 1681 z inicjatywy króla Jana III Sobieskiego. Wybudowana została jako tymczasowa kaplica katolicka dla wiernych w czasie, gdy kościół Mariacki był w rękach protestantów.

Architektem kaplicy był Tylman z Gameren, twórcą wystroju wnętrza Andreas Schlüter.

Kaplica właściwa zbudowana jest na rzucie wpisanego w prostokąt krzyża greckiego, z nieco wydłużonymi ramionami osi głównej. Nad największym przęsłem środkowym, na 4 pięciobocznych filarach, umieszczona jest kopuła na ośmiobocznym tamburze. Całość dopełniają dwie trzykondygnacyjne kamieniczki z barokowymi wolutowymi szczytami. Trójosiową fasadę zdobią pilastry w wielkim porządku, portal ujęty został po bokach kolumnami dźwigającymi przerwany naczółek. Zasadnicze wnętrze kaplicy znajduje się na poziomie piętra (portal główny jest tylko przejazdem na dziedziniec plebanii mariackiej). Włączenie w przestrzeń sakralną aneksów pierwszego piętra kamieniczek jest koncepcją wtórną. Oryginalne wyposażenie kaplicy nie zachowało się.