Pomysł założenia Stowarzyszenia Rodziców i Przyjaciół Dzieci Niesłyszących, powstał w trakcie trwania turnusu rehabilitacyjnego w lipcu 1993 r. Osoby, którym zależy na poziomie kształcenia dzieci niesłyszacych oraz ich przyszłości, postanowiły działać w tym kierunku, aby wspomóc ośrodki szkolno-wychowawcze, a także rządowe placówki administracyjne. 10 maja 1994  r. zostaliśmy zarejestrowani w Sądzie Wojewódzkim w Warszawie.

Od początku działalności związani jesteśmy z Instytutem Głuchoniemych w Warszawie, gdzie mamy swoją siedzibę. Głównym celem naszej działalności jest w jak najszerszym stopniu rozumiana integracja społeczna oraz propagowanie języka migowego, jako najstarszego i najbardziej naturalnego sposobu porozumiewania się osób niesłyszących. Dążymy do tego, aby nauka języka migowego szła w parze z rozwijaniem pojęć i nauką mowy. Nie każde dziecko głuche jest w stanie opanować mowę, ale nie można z tego powodu osób głuchych eliminować. Należy stworzyć odpowiednie warunki do edukacji dzieci i młodzieży niesłyszącej, m.in. system edukacji metodą dwujęzyczności, który byłby skorygowany z programem nauczania języka polskiego a w dalszej kolejności z innymi przedmiotami; należy wywierać presje na organy administracji, w celu szkolenia tłumaczy języka migowego na potrzeby podstawowych placówek (takich jak ZUS, przychodnie lekarskie, policja itp); należy pomagać społeczności głuchych, do której należą nasze dzieci, nieważne czy porozumiewają się mową czy językiem migowym

Język migowy jest nierozerwalnie związany ze środowiskiem ludzi głuchych. Powinien tworzyć jakby subkulturę, tradycję a przede wszystkim powinien być uznany jako język mniejszości. Tymczasem nie jest i dużo potrzeba jeszcze czasu i zaangażowania wielu osób, placówek i organizacji społecznych, aby obalić pewne stereotypy, które ugruntowały się w społeczeństwie. W Polsce język migowy cały czas jest postrzegany negatywnie.

  Pięć turnusów rehabilitacyjnych dla dzieci niesłyszacych i ich rodziców: 1995 - Rewal, 1996 - Pokrzywna, 1998 - Lewin Kłodzki, 1999 - Świnoujście, 2000 - Szczawnica.

  Wyposażenie gabinetu logopedycznego w Instytucie Głuchoniemych w programy komputerowe typu LOGO-GRY.

  Lektoraty oraz kursy naturalnego języka migowego dla rodziców i osób z najbliższego otoczenia dziecka niesłyszacego.

  Zajęcia dodatkowe (pozalekcyjne) dla dzieci - pantomima, czytelnictwo, kółka plastyczne.

   Wydarzenia minionego roku.

1. Kreowanie właściwego stosunku do naturalnego języka migowego, szczególnie upowszechnianie metody dwujęzyczności w edukacji dzieci niesłyszących.
2. Popieranie i opiniowanie kierunków rozwoju naturalnego języka migowego - współpraca z przedstawicielami katedry językoznawstwa UW, zajmującymi się obecnie badaniem PSL oraz opracowaniem słownika Polskiego Języka Migowego.
3. Organizowanie turnusów rehabilitacyjnych dla dzieci i rodziców.
4. Organizowanie i popieranie wszelkich, prawnie dozwolonych, form działania mających na celu wzajemną integrację osób niesłyszących z osobami słyszącymi, w szczególności wyjazdów integracyjnych.
5. Organizowanie i prowadzenie grupowych zajęć terapeutycznych, mających na celu stworzenie jak najlepszych warunków dla wszechstronnego rozwoju oraz realizacji ambicji i potrzeb, dzieci i młodzieży niesłyszącej.