Stary Rynek - Ratusz
Dawna siedziba rady miejskiej, jeden z najcenniejszych zabytków architektury renesansu w środkowej Europie. Najstarsza wzmianka o jego istnieniu pochodzi z 1310 r.
W latach 1550-67 ratusz został przebudowany przez włoskiego architekta Jana Baptystę Quadro z Lugano w stylu renesansowym. Gmach rozbudowano wówczas w kierunku zachodnim, podwyższono o jedną kondygnację, dachy zasłonięto attykami, a fasadę ozdobiono trójkondygnacyjną loggią.
W 1994 r. rozpoczęto kompleksową konserwację ratusza. Elewacje ratusza mają jednolity stylowo, renesansowy charakter. Jedynym świadectwem gotyckiej przeszłości gmachu jest ceglany fragment wieży z początku XVI w. Wieńczy ją klasycystyczny hełm, zrekonstruowany wg stanu z końca XVIII w. Na jego szczycie znajduje się oryginalny orzeł z 1783 r., o wysokości 1,8 m i rozpiętości skrzydeł 2 m.
Ozdobą gmachu jest elewacja frontowa z trójkondygnacyjną loggią arkadową, nad którą wznoszą się trzy wieżyczki. W medalionach między pierwszym a drugim piętrem przedstawiono głowy mędrców i bohaterów antycznych, na attyce - królów polskich z dynastii Jagiellonów. Pod bocznymi wieżyczkami zaczęto umieszczać wizerunki władców z dynastii Piastów, zaprojektowane przez Zbigniewa Bednarowicza.
W środkowej wieżyczce, pod zegarem, znajduje się kartusz z inicjałami króla Stanisława Augusta; nad zegarem - niewielka platforma, na której codziennie o godz. 12.00 ukazują się
dwa koziołki.
W ratuszu mieści się |