IV spotkanie z cyklu "Na ławeczce" - to Śluby Panieńskie, czyli magnetyzm serca - w reżyserii Andrzej Łapicki.

Spektakl ten przygotowany został na 50-lecie pracy artystycznej Andrzeja Łapickiego. Jubileusz aktora odbył się 6 lutego 1995 r. na Małej Scenie Teatru Powszechnego w Warszawie i tam też został zrealizowany telewizyjnie.

Rolą Radosta w "Ślubach panieńskich", które reżyserował nie po raz pierwszy (głośne przedstawienie w Teatrze Polskim w 1984 r., inscenizacja telewizyjna z 1985 r.), Andrzej Łapicki, jak oznajmił, pożegnał się ze sceną.

- Tak jak nie lubię aranżowanego na jazzowo Bacha czy Mozarta, tak nie znoszę Fredry zrobionego na Witkacego - wyznał Andrzej Łapicki w szkicu "Mój Fredro".

Jubileuszowe "Śluby panieńskie" są w każdym calu stylowe - poczynając od scenografii i kostiumów, po finezję gestu i słowa. Aktorzy nie recytują, naprawdę rozmawiają Fredrowskim jedenastozgłoskowcem, bawiąc się kunsztownym wierszem, jego melodią, rytmem, ścieśnieniami samogłosek. Komizm języka i dialogu harmonijnie splata się z komedią charakterów.

Celem wspólnego przedsięwzięcia Teatru Powszechnego i Telewizji Polskiej jest przywołanie wybitnych spektakli teatralnych wyprodukowanych przez Telewizję Polską i wystawianych również na scenach Teatru Powszechnego.

/tekst zaczerpnięty ze strony http://www.tvp.pl/

Zdjęcia do obejrzenia z tego spotkania:

Spotkania "Na ławeczce"