Co to jest ciśnienie tętnicze

Ciśnienie tętnicze krwi jest siłą, jaką przepływający strumień krwi wywiera na ścianę naczyń krwionośnych. Krążenie krwi u człowieka odbywa się w zamkniętym układzie, zwanym układem krwionośnym lub sercowo-naczyniowym Można go porównać do systemu rur o różnej średnicy, które tworzą dwa rodzaje naczyń krwionośnych tętnice oraz żyły Krew rozprowadzana jest do naczyń krwionośnych dzięki pracy serca, które jest pompą tłoczącą krew do aorty, największego naczynia krwionośnego u człowieka

Aorta wzdłuż swego przebiegu posiada szereg rozgałęzień, które tworzą duże tętnice doprowadzające krew do wielu narządów, między innymi do serca, mózgu i nerek. w miarę oddalania się od serca średnica tętnic zmniejsza się i stopniowo przechodzą one w sieć drobnych tętniczek odgrywających ważną rolę w utrzymywaniu ciśnienia tętniczego na właściwym poziomie. Dzięki komórkom mięśniowym obecnym w ich ścianie tętniczki potrafią zarówno kurczyć się, jak i rozszerzać, odpowiednio zwalniając lub przyspieszając szybkość prądu krwi.

Działanie sieci drobnych tętniczek porównać można do zaworu regulującego prędkość przepływu krwi przez układ rur, który tworzą naczynia krwionośne. Gdy sieć drobnych tętniczek rozszerza się "zawór" otwiera się, zwiększając ilość przepływającej krwi. Serce pompuje krew z mniejszą siłą, a zatem ciśnienie krwi nie zmienia się, lub nawet obniża (ryc 1).

Odwrotnie dzieje się, gdy arteriole kurczą się i zmniejszają średnicę przekroju "zawór" powoli zamyka się, wzrasta opór i obniża się prędkość przepływu krwi. Zwiększa się wtedy praca serca jako pompy, gdyż musi ono przepompować więcej krwi dla utrzymania prawidłowego jej przepływu. Jednocześnie strumień krwi działa z większą siłą na ścianę tętnic, co powoduje wzrost ciśnienia krwi (ryc. 2).

Drobne tętniczki przechodzą następnie w sieć tzw. naczyń włosowatych, z których krew odpływa do układu żył. Początkowo tworzą go małe naczynia, im bliżej jednak serca, zwiększają one swą średnicę i doprowadzają krew do prawego przedsionka, następnie do prawej komory, a stąd do płuc Po przejściu przez płuca krew przepływa przez naczynia do lewego przedsionka, a stąd do lewej komory serca (ryc 3).

Serce jako pompa podzielone jest na cztery przestrzenie o różnej objętości i grubości ścian. Składa się ono z dwóch przedsionków oraz z dwóch komór. Ściana lewej komory jest najgrubsza, gdyż musi ona wykonać największą pracę pompując krew do aorty. Praca serca polega na następujących po sobie okresach skurczu i rozkurczu. Jako pierwsze kurczą się przedsionki, a następnie komory. Dzięki temu krew najpierw pompowana jest z przedsionków do komór, a następnie do dużych tętnic z lewej komory do aorty, i z prawej komory do tętnicy płucnej.