Liczba uczestników wernisażu wystawy była  również ograniczona.

Na pocieszenie zawiedzionym spieszymy donieść, że wystawę będzie można zwiedzać

   od 21 września aż do 13 grudnia 2020!  
w dniach i godzinach według poniższego rozkładu:
w Poniedziałki Muzeum jest nieczynne
 od Wtorku do Piątku: 10 - 16
Soboty: 10 - 17
Niedziele: 10 - 16
przerwa codziennie od 13 do 14

WSTĘP WOLNY!   SERDECZNIE ZAPRASZAMY NA WYSTAWĘ!

 zapraszamy też na wirtualne łamy magazynu  

   PATRONA MEDIALNEGO BIENNALE I NASZEGO PRZYJACIELA OD 30 LAT!  

   DO ZAPOZNANIA SIĘ Z ILUSTROWANĄ RELACJĄ Z  TEGO WYDARZENIA  

   OTWARCIE     WYSTAWA     KATALOG   

Plac Szczepański, gdzie mieści się Kamienica Szołayskich  słynie także dzięki takim znamienitym placówkom, jak Narodowy Stary Teatr, Pałac Sztuki (1998, 2004)

i Bunkier Sztuki (2002).
W dwóch ostatnich nasze Biennale gościło trzykrotnie (w nawiasach lata).
Natomiast w roku 2000 Kraków został ogłoszony Europejską Stolicą Kultury,
a przypadające wówczas V Biennale spotkał wyjątkowy zaszczyt:
oto odbyło się ono w ramach trwającego wtedy Festiwalu
w niezwykle prestiżowym miejscu – Gmachu Głównym Muzeum Narodowego przy Alei 3 Maja!

15. BIENNALE – SKROMNY(?) JUBILEUSZ

"15" jest liczbą niewielką w wymiarze rocznicowym, ale gdy uświadomimy sobie, że w przypadku biennale oznacza ona trzydzieści lat aktywności inicjatorów i organizatorów tego przedsięwzięcia, sprawa nabiera innej wymowy.

Zaczęło się skromnie z końcem lat 80-tych ubiegłego wieku, gdy większości obecnych uczestników biennale nie było jeszcze na świecie. Był to znamienny okres ustrojowych przemian w Polsce, a wśród nich dążenie do osiągnięcia należnej podmiotowości i polepszenia jakości życia ludzi niepełnosprawnych. Wojciech Tatarczuch, nieżyjący już dziennikarz z niepełnosprawnością, wśród wielu innych spraw które go bez reszty pochłaniały, zainicjował zorganizowanie ogólnopolskiej wystawy prac plastycznych. Jej powodzenie spowodowało powołanie Fundacji Sztuki i nadanie wystawie zasięgu międzynarodowego w cyklu dwuletnim – czyli Biennale właśnie.

Przewertowanie starych katalogów Biennale i pobieżne choćby poznanie historii tej imprezy uświadamia jej rolę i rangę. Samo wymienienie znamienitych miejsc Krakowa w których się odbywała, wybitnych artystów, którzy jej patronowali i honorowo wspomagali, świadczy samo za siebie. A emocje i przeżycia uczestników, zwłaszcza laureatów. Jakże wielką satysfakcję i dumę odczuwali ci, których prace oceniał sam (wraz z wysokim jury) Rektor Akademii Sztuk Pięknych prof. Adam Wsiołkowski, gratulując ściskał prawicę, wręczał nagrody i dyplomy, a nawet medale, osobiście wykonane przez prof. Bronisława Chromego! Jak miło było sfotografować się obok własnego dzieła wiszącego w sali Gmachu Głównego Muzeum Narodowego, Pałacu Sztuki, Centrum Manggha, czy ostatnio Małopolskiego Ogrodu Sztuki! Z drugiej strony wzruszenie odczuwali organizatorzy widząc takie sceny i nabierając przekonania, że warto było starać się i trudzić.

Właśnie choćby dla takich przeżyć – a po latach  –   wspomnień,  naprawdę warto  wziąć udział w konkursie plastycznym Biennale, do czego gorąco zachęcamy! 

Webmasters: JK&JK