Co robią inni? |
- Wieści nadesłane z bliska i z daleka
|
|
|
Nasz dawny Przyjaciel - JAN DEPTA
znów u siebie - w środku Polski!
|
|
Jan Depta związał
się z Fundacją z końcem ubiegłego wieku w "okresie krakowskim" swego
urozmaiconego życia. Potem znów zmienił "czasowe miejsce postoju", by
po latach wrócić do korzeni, czyli Radomska, gdzie również podjął
aktywną działalność społeczno-artystyczną. Jej wyrazem stało się
przysłanie na adres Fundacji z początkiem maja, zaproszenia na wernisaż
autorskiej wystawy
w radomszczańskim Muzeum Regionalnym. Będzie ona czynna do 10 lipca 2022.
Tymczasem zapraszamy gości naszego portalu do wirtualnego zwiedzenia ekspozycji oraz
poznania co tam nowego u pana Janka, któremu serdecznie życzymy dobrego życia w zdrowiu
i satysfakcji z dalszych sukcesów.
Oto interesujące linki, zapraszamy:
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Relacja ze spotkania 12 marca 2021 |
|
|
Orawski Park Etnograficzny wdrożył aplikację do samodzielnego zwiedzania.
|
|
|
|
Lidia, Irena i Anna Kocur, to artystki pochodzące z Gorlic, a obecnie związane zawodowo i artystycznie także z Krakowem.
Pomimo młodego wieku, zdążyły już wnieść zauważalny wkład w życie kulturalne Łemkowszczyzny.
|
|
|
Nadwiślański Park Etnograficzny w Wygiełzowie można zwiedzać z audioprzewodnikiem.
Każdy z odwiedzających może pobrać taki przewodnik na swój telefon,aplikacja jest dostępna na sklep google pod hasłem : Nadwiślański Park Etnograficzny w Wygiełzowie.
Dostępne są 3 ścieżki w języku polskim: dla dorosłych, rodzinna i z audiodyskrypcją.
Ścieżka dostępna jest w języku angielskim, słowackim oraz polskim języku migowym.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
W imieniu DAMIANa CZERWIŃSKIego
oraz
Prezydent Fundacji Teatroterapia Lubelska Marii Pietruszy Budzyńskiej
i pracowników Galerii Art Brut w Lublinie,
serdecznie zapraszamy na wernisaż i wystawę Artysty pt: ,,Mój świat"
Uroczysty wernisaż odbędzie się 15 listopada 2017 r. - w środę, o godz. 18.00
Wystawa trwać będzie od 2 do 30 listopada br.
|
Naprawdę warto zajrzeć na świetną i ciekawą stronę Galerii Art Brut, gratulujemy treści i formy!
|
|
|
|
|
|
|
|
ZE STALOWEJ WOLI
|
Nazajutrz po Nowym Roku w elektronicznej poczcie znaleźliśmy poniższy e-mail:
Witam
Jestem licealistką ze
Stalowej Woli i biorę udział w ogólnopolskiej olimpiadzie „Zwolnieni z
Teorii”. Razem z czterema koleżankami z klasy maturalnej tworzymy
projekt "Ciche Anioły". W tym roku skupiamy się na osobach
niepełnosprawnych, które są niezauważane przez społeczeństwo.
Chcemy obalić stereotypy
związane z nimi. Zorganizowałyśmy już warsztaty w szkole specjalnej w
naszej miejscowości. Razem z młodzieżą i dziećmi malowałyśmy anioły z
masy solnej, poznałyśmy wiele ciekawych osób oraz przełamałyśmy
niewidzialne bariery w naszych głowach. Uzyskałyśmy nawet patronat
prezydenta naszego miasta. Przeprowadziłyśmy też warsztaty w szkole
podstawowej i gimnazjum w miejscowości obok.
Nasz projekt jest reklamą
społeczną i tu zwracam się do Państwa z prośbą o objęcie go patronatem
medialnym, ponieważ mamy wspólny cel oraz umieszczenie ( jeśli to
możliwe) informacji o nas w swoim czasopiśmie i na stronie internetowej.
Dołączam link do naszego funpage'a :
Pozdrawiam w imieniu zespołu projektowego
Sabina Sęk
2 stycznia 2016
|
Z wielkim zadowoleniem witamy doniesienia o takich i im podobnych inicjatywach. Bardzo je popieramy, obiecujemy śledzić
i przekazywać wieści o kolejnych poczynaniach. Jesteśmy przekonani o
tym, że młodzieńcza energia i inwencja pomoże wielu "cichym aniołom".
Niech żyją nie obok, ale wśród nas. A jeśli "przy okazji" zajmie się dobre miejsce na olimpiadzie?...
Trzymamy kciuki!
|
|
|
|
Zapraszamy osoby niepełnosprawne do udziału w projekcie
,, ŻEGLARSKIE
WARSZTATY ARTYSTYCZNE ” – V EDYCJA 2014
Projekt jest dofinansowany z funduszy PFRON
Celem projektu jest zwiększenie aktywności
społecznej, integracja i rehabilitacja społeczna osób niepełnosprawnych,
uzdolnionych artystycznie, poprzez ich udział w programie łączącym edukację
kulturalno-artystyczną i sztukę, z żeglarstwem..
Organizator: Regionalna Sekcja Mazowiecka PZŻN w Otwocku
- Udział w projekcie jest bezpłatny
- Ilość miejsc ograniczona
|
|
|
|
Muzeum
Regionalne w Stalowej Woli rozpoczęło realizację projektu skierowanego
do osób niepełnosprawnych, zwracam się z prośbą o zamieszczenie
informacji odnośnie
Projektu „Muzea Bez Barier” na Państwa stronie internetowej.
W załączeniu przesyłamy informacje dotyczące projektu i jego celu.
|
|
|
Szanowni Państwo,
miło nam poinformować,że wielickie stowarzyszenia "
Klub Przyjaciół Wieliczki"
oraz LGD "Wielicka Wieś"
postanowiły kontynuować spotkania pt.
"Wieczornica Lokalnych Poetów".
Najblizsze spotkanie
jest wspomnieniem
zmarłego w ubiegłym roku
Ryszarda Rodzika
Serdecznie zapraszamy
Pozdrawiam
Piotr Kiszka
|
|
|
|
Pracownia „Terapia przez sztukę” Stowarzyszenia Pomocy Niepełnosprawnym „Skarbek” w Mysłowicach
Fundacja "Wspólnota Gdańska". Konkursy pod hasłem Człowiek - Ziemia - Kosmos dla dzieci, młodzieży
i osób niepełnosprawnych w ramach Roku Jana Heweliusza
VII Międzynarodowy Festiwal Teatrów Specjalnych Nieprzetarty Szlak w Brześciu n/Bugiem (Białoruś)
Teatr Integracyjny ALA w Częstochowie - relacja Piotra Nity
Festiwal Otwartych Serc w Chorzowie
Śląski Teatr Tańca w Bytomiu - Warsztaty Terapii Przez Ruch
|
|
|
Krzysztof Sabat i "Skarbek"
|
|
Kim był Krzysztof Sabat?
Żył i zmarł w Mysłowicach.
Był człowiekiem cichym, takim,
obok którego przechodzi się nie zauważając jego istnienia.
Nikogo nie chciał na siłę
przekonywać o swojej wyjątkowości, nigdy nie podkreślał oryginalności oraz
ponadczasowości przekazu dzieł, które tworzył. Nie wyliczał wystaw i plenerów,
w których brał udział i tym podobnych frazesów. Dla wielu nie był artystą i
przypuszczalnie nie był artystą również dla samego siebie. On po prostu o sobie
i swojej twórczości w ogóle nie mówił. Ale jednakże było w nim coś
fascynującego, coś,co sprawiało, że nie powinien zostać zapomniany. Co to
takiego? Przede wszystkim niesamowita wręcz potrzeba tworzenia. Praktycznie o
wszystkim mógł zapomnieć, ale nie o tym, żeby rysować, rysować, rysować… Rysował
wszędzie i na wszystkim. Nie potrzebował specjalnych materiałów, ani własnej
pracowni, żaden „rąbek spódnicy” nie przeszkadzał mu w tym, aby materializować
światy istniejące tylko w jego wyobraźni.
Do jakiego stopnia zdominowany
był przez imperatyw twórczy, świadczyć może anegdota opowiadająca o tym, jak
pewnego dnia rysował po kartce papieru patykiem, który zamiast kredki
przypadkowo podał mu jeden z instruktorów.
Jego wyobraźnia była tak silna,
że nie widać tego, co tworzy, podobnie jak Beethoven nie musiał słyszeć
komponowanych symfonii.
Rysował całymi dniami - w domu,
na zajęciach pracowni „Skarbek”, wszędzie gdzie tylko dostał kartkę i kredki…..
Pamiętam go, jak szedł zgarbiony,
drobnymi kroczkami, ale spiesząc się, aby być przy pracy, gdy tylko otworzą się
drzwi. Pamiętam również, że przed wielu laty, gdy wchodziłam do pracowni plastycznej
MCK, tworzył nie odrywając wzroku od kartki i w ogóle nie zauważając
nieobecności kogokolwiek. Jedyną osobą, którą śledził wzrokiem była Pani
Urszula Stodółkiewicz-Flak, instruktor, której rad pilnie wysłuchiwał jak
student w pracowni mistrza.
Przyglądając się pracom
Krzysztofa Sabata jesteśmy zauroczeni jego wyczuciem kształtu i formy,
podziwiamy kompozycję i szczerą naiwność wypowiedzi. Ale on sam nie zamierzał nikogo kokietować swoimi
rysunkami, nie wiem czy w ogóle wiedział o tak zwanym świecie sztuki, a z
pewnością jeszcze mniej o rynku sztuki. Tworzył nie dla odbiorcy, ale wyłącznie
dla samego siebie. Ten fakt implikował swobodę i szczerość wypowiedzi autora -
nic go nie ograniczało, niczyjej krytyki nie musiał się obawia o niczyje
względy nie musiał zabiegać. I właśnie ta bezkompromisowa szczerość świadczy o
wartości jego prac, o ich wyjątkowości i ona sprawia, że prace te nas
fascynują.
Warto jednak podkreślić, że
szczerość wypowiedzi to nie jedyny atrybut twórczości Krzysztofa Sabata, gdyż w
jego rysunkach dostrzec można pewną poezję, czyli swoisty nastrój i klimat
porównywalny do tego, jaki emanuje na przykład z obrazów Marca Chagalla, z tą
jednak różnicą, że Chagall (jak również Pol Clee, Jean Miro i wielu innych
artystów) uproszczeń formy, deformacji i nietypowych, śmiałych zestawień
kolorystycznych używał świadomie, a Krzysztof Sabat nie znał żadnej teorii
artystycznej, nie uprawiał żadnej filozofii sztuki - on tworzył z głębi samego
siebie, w pełni intuicyjnie.
Czym jest art brut, kim
są outsiderzy?
Sztuka to dziedzina działalności
ludzkiej mająca między innymi na celu przedstawienie świata widzianego i
odczuwanego. Art brut to sztuka surowa, sztuka bez nawarstwień filozoficzno-estetycznych,
bez teorii uzupełniających dzieła, szczera i bezkompromisowa.
Twórcą terminu jest francuski
malarz i rzeźbiarz Jean Dubuffet - pierwszy organizator wystawy twórców
„szalonych”. Termin art. brut użyty został przez Debuffeta do wszelkich form
sztuk tworzonych między innymi przez osoby niepełnosprawne intelektualnie,
osoby wykluczone, żyjące na marginesie społeczeństwa także wizjonerów, których
twórczość nie mieści się w kanonach powszechnie rozumianej sztuki.
Istnieje również drugi termin
odnoszący się do tego zjawiska - outsider art., czyli sztuki outsiderów, osób
zepchniętych na boczny tor. Można by się było zastanowić, dlaczego i przez kogo
twórcy ci zostali na boczny tor zepchnięci? Co sprawia, że twórczość ta nie
jest w pełni akceptowana?
Po pierwsze outsiderzy nie są
akceptowani przez tak zwany świat sztuki, gdyż przede wszystkim nie spełniają
kryteriów sztuki oficjalnej i nie realizują wartości przez świat sztuki
wyznawanych. Ponadto również często oni sami świat odrzucają, świadomie bądź
nie (po prostu w ogóle go nie znając).
Innym powodem odrzucenia jest
konstruowanie postaw estetycznych odbiorców poprzez zawężanie twórczości
artystycznej jedynie do dzieł artystów powszechnie uznawanych. Odbiorca jest
przekonany, że jedynie wykształcony i znany twórca może tworzyć wartościowe
dzieła.
Jeszcze innym aspektem, ale prawdopodobnie
najważniejszym, jest popularyzacja tego nurtu sztuki. Wciąż za mało jest
wystaw, którym poświęcano by tak samo dużo uwagi, jak wystawom znanych
artystów, wciąż za mało jest publikacji i spotkań krytyków i znawców art brut.
Muszę jednak z przykrością stwierdzić, że zjawisko to jest stosunkowo małe
znane w Polsce, natomiast cenione i popularne w Europie i USA. Sama o walorach
outsider art. przekonałam się uczestnicząc w 2004 roku w Międzynarodowej
Wystawie „INSITA” oraz towarzyszącej jej konferencji w Bratysławie. Zobaczyłam,
z jakim pietyzmem dzieła twórców z całego świata wystawiane są w olbrzymiej
hali wystawowej oraz w gmachu Muzeum Narodowego i Ministerstwa Kultury. Wiadomo
mi było, że prezentowane tam były również dzieła polskich artystów - Nikifora,
Monsjela, Dębińskiego.
Podobną konferencję zorganizowano
w muzeum sztuki naiwnej w Lozannie w Szwajcarii. Ale czy u nas nic się nie
dzieje? Dzieje się, ale ciągle za mało. Wspaniałym popularyzatorem art brut
jest krakowski kolekcjoner i właściciel galerii sztuki Leszek Macak. Podobne
galerie istnieją między innymi w Poznaniu i Szczecinie. Dużo zasługi ma Muzeum
Okręgowe w Bydgoszczy - organizator konkursu im. Teofila Ociepki.
Bardzo ciekawa była również
wystawa „Oswajanie świata” prezentowana w Pałacu Ujazdowskim w Warszawie i
Bunkrze Sztuki w Krakowie.
Nie można również nie wspomnieć o
profesorze Aleksandrze Jackowskim, autorze encyklopedycznego zarysu sztuki
nieprofesjonalnej w Polsce. Jednakże ciągle jest jeszcze bardzo dużo do
zrobienia, szczególnie w wymiarze społecznego odbioru sztuki outsiderów. Mogę
mieć jedynie nadzieję, że przyczyni się do tego wystawa prac Krzysztofa Sabata
- szkoda, że pośmiertna.
Sonia Wilk
Pracownia „Terapia przez sztukę”
prowadzona przez Stowarzyszenie Pomocy Niepełnosprawnym „Skarbek” w
Mysłowicach, to miejsce bardzo interesujące. Dlaczego? Dlatego, że tam pozwala
się na to, aby każdy był sobą, aby mógł tworzy tak jak chce i tak jak potrafi.
Niczego się nie narzuca i nikogo nie krytykuje. Instruktorzy wyposażają
podopiecznych w materiały i narzędzia, podają temat i delikatnie nadzorują
pracę, ale w żaden sposób nie ingerują w proces twórczy, pozwalają na swobodę
wypowiedzi i stwarzają warunki do tego, aby tworzenie sprawiało ogromną radość.
Każda powstała podczas zajęć
praca jest jednakowo cenna, gdyż każdy z wykonawców tworzył ją z pasją i
najlepiej jak tylko potrafi. Ważne jest także, że w Skarbku można realizować
się w różnych dziedzinach - malarstwo i inne formy plastyczne, ceramika,
tkactwo, ale również poezja i
dziennikarstwo - nie ma barier, nie ma sztucznych przeszkód.
|
|
|
|
HEWELIUSZ 2011
|
|
|
|
|
x
Szczegóły i karty zgłoszeń na stronie:
http://www.wspolnotagdanska.pl/?idn=1365
termin nadsyłania prac do 25 marca 2011
|
|
|
W dniach od 30 kwietnia do 2 maja w Brześciu n/Bugiem w ramach kolejnej edycji
Międzynarodowego Programu Artystyczno-Integracyjnego "Nieprzetarty Szlak", odbędzie się
VII Międzynarodowy Festiwal Teatrów Osób Niepełnosprawnych.
W imprezie biorą udział zespoły z Białorusi, Polski i Ukrainy.
Poniżej szczegółowe informacje nadesłane przez organizatorów:
Положение о седьмом Брестском международном
фестивале
особых театров «Непратаптаны шлях»
1. Цели
1.1. Привлечь внимание общественности к
потребностям людей с особенностями развития и способствовать
их интеграции в общество.
1.2. Налаживать информационные, творческие
контакты и сотрудничество между творческими коллективами
людей с особенностями развития.
1.3. Популяризировать самобытное искусство
людей с особенностями развития.
2. Задачи
2.1. Поддержка театрального творчества людей
с особенностями развития; повышение профессионального уровня руководителей и режиссёров особых театров.
2.2. Выявление перспективных методов
театральной работы, которые могут быть использованы в качестве
эффективных
средств включения людей с
особенностями развития в культуру и общество.
2.3. Знакомство с зарубежным опытом
творческой деятельности особых театров.
3. Условия проведения
3.1. Театральный фестиваль проводится в
рамках ежегодной Международной программы «Непратаптаны
шлях», которая
реализуется на территории Беларуси, Украины и Польши.
3.2. В фестивале принимают участие
коллективы, состоящие из актёров, имеющих функциональные
ограничения, а
также интегрированные
труппы любого жанрового направления.
3.3. Участники фестиваля самостоятельно
оплачивают транспортные расходы.
3.4. Проживание, питание и транспортные
расходы по перемещению по г. Бресту оплачиваются организаторами фестиваля.
3.5. Участники фестиваля получают дипломы,
призы и подарки от спонсоров. Награды присуждает Совет
консультантов
(жюри), состоящий из профессионалов
(актёры, режиссёры, педагоги).
4. Условия участия
4.1. В оргкомитет фестиваля подаётся заявка
установленного образца и запись спектакля на CD- носителе. На основе
полученного материала оргкомитет проводит отбор коллективов-участников
фестивальной программы.
4.2. Приём заявок осуществляется до 31 марта
2011 года.
4.3
Объявление победителей осуществляется до 9 апреля 2011 года и
коллективы, прошедшие отбор получат
официальное приглашение на
фестиваль.
4.3. Коллектив-участник должен состоять из 15
человек, включая техперсонал и сопровождающих лиц. При необходимости
театральный коллектив может взять с собой большее количество участников за свой
счёт.
4.4. В рамках фестивальной программы
коллектив может показать не более одного спектакля
продолжительностью до 20 минут, время подготовки
коллектива к
спектаклю должно составлять 5-10 минут.
4.5. Коллективы из Беларуси в день приезда вносят
организационный сбор в размере 20 долларов,
а
коллективы из других стран – 40
долларов в фонд фестиваля.
5. Заключительные положения
5.1. Седьмой международный фестиваль особых
театров «Непратаптаны шлях» будет проходить 30 апреля-2
мая 2011 года в Центре
молодёжного творчества г. Бреста.
5.2. Контактные данные Оргкомитета:
Адрес: 224014 г. Брест, переулок
Лётный 13.
Фестиваль «Непратаптаны шлях», координатор
программы Ирина Тротюк +375 29 527 96 92
Телефон: +375 29 527 96 92; +375
29 795 00 68
Электронный адрес: belshlyah@gmail.com
5.1. Другие вопросы, не оговоренные данным
Положением, рассматриваются исключительно
Координационным
советом фестиваля.
|
|
Teatr Integracyjny
ALA
w Częstochowie
|
KROK KU DOJRZAŁOŚCI
Działający
w Częstochowie Teatr Integracyjny ALA po łącznie 8 miesiącach działania wydał
na świat swoją pierwszą premierę. Była to adaptacja fragmentu „Alicji w krainie
czarów” Lewisa Carrolla. Korpus Alicji mierzył niecałe dwa metry, każda ręka
przekraczała metr osiemdziesiąt, a głowa była wymienna, bo Alicja przybrała w
tym spektaklu trzy twarze. „Te ciągłe zmiany działają na człowieka ogłupiająco”
mówiła Karolina – druga twarz Alicji. Po spektaklu Karolina zagrała na
skrzypcach – bo to także jej talent (zespół Downa nie przeszkadza jej również w
pisaniu wierszy). Premiera spektaklu przyciągnęła nadspodziewanie dużo osób, a
pierwotnie mieli być tylko rodzice.
Prawie wszyscy...
Sylwia
Oksiuta uczestniczyła w finalnym okresie prób, pomogła udoskonalić spektakl,
podnieść go na wyższy poziom artystyczny, zapanowała również nad kompozycją
przestrzeni, ale przede wszystkim pokrzepiła i wzmocniła morale grupy. Bo
pojawiły się wątpliwości – lęk wzbudzała wizja wystąpienia przed publicznością,
trema zatrważała i zakłócała sen. Miesiąc wcześniej ktoś podczas rozmowy o
próbach spytał Michała, czy nie boi się tremy. Michał natychmiast doszedł do
wniosku, że powinien się jej bać. Dopiero zbiorowym wysiłkiem całej grupy udało
się odbudować jego pewność siebie.
Sylwia
wniosła na próby także kolejną lalkę i to nie byle jaką - „otrzymałam ją od
pani Ludmiły Nagłowskiej - córki nieżyjącego już Czesława Radosta Siemińskiego,
który to sam ją własnoręcznie wykonał i eksploatował” - mówiła o swojej,
inaugurującej spektakl lalce, Sylwia Oksiuta, absolwentka Akademii Teatralnej w
Warszawie, (Wydział Lalkarski w Białymstoku). Sylwia ma zamiar przedłużyć
sceniczny żywot lalki.
Wymienne
głowy to jeden z wielu pomysłów Kasi Gorzelak animatora
kultury i człowieka energii. Odpowiedzialna była
w Teatrze za dekoracje i stroje. „Wybierając techniki, troszkę kierowałam się
własnymi upodobaniami, często materiały najprostsze, odpowiednio użyte dają
zaskakujące efekty” - podsumowuje już po premierze - „I często wystarczy dobry
pomysł. Tak naprawdę nie wiem kiedy zrodziła się sympatia do papieru. Papier
jest mega plastyczny, można go gnieść, formować według uznania, nadawać mu
przeróżne barwy. Jest on również często nieprzewidywalny. Można kreować swój
świat, zaczynając od malutkich kawałków czy ścinków, kończąc na wielkich
brystolach”. Zapytana o początkowe oczekiwania wobec pracy z Teatrem Kasia
odpowiada: „Nigdy nie zakładam niczego z góry. Myślałam jednak, iż aktywność
uczestników będzie większa, że z ich głów będą kipieć pomysły, np. a propos ich
kostiumów. Jednak mimo wszystko udało się ich wyobraźnię w pewnym stopniu
obudzić”. Kasia zarażała swoją energią, ale równocześnie była wymagająca.
Karolina,
Marta,
Dominika
Michał, Sylwia Oksiuta, Wojtek
Inicjatorem
Teatru był Paweł Bilski, drugoklasista z ALA Autorskiego Liceum Artystycznego i
Akademickiego (w ALA odbywają się też próby oraz zorganizowana została
premiera). To entuzjazm Pawła powołał Teatr do życia. Zapytany, czego się
nauczył w Teatrze mówi, że nie zwracania uwagi na niepełnosprawność. „Owszem,
ona żyje wśród nas, ale przez zajęcia TIALA mogliśmy zacierać granicę tych
dwóch światów. Uważam to za największą naukę, ale również i sukces, że udało
nam się przełamać bariery”. Natomaist spytany o zespół Paweł odpowiada:„Zespół
w Teatrze jest bardzo ważną komórką organizacyjną. W naszym przypadku, nasz
skład aktorski (i nie tylko) musiał być bardzo ze sobą zgrany. Łączył nas
wspólny cel - abyśmy się poznali, zaprzyjaźnili i pracując w materii teatralnej
zbudowali spektakl. Cel wysoko postawiony, bo w skład naszego zespołu wchodziły
osoby niepełnosprawne i pełnosprawne. Ale pomimo tego (specjalnie nie nazywam
tego trudnościami) jako zespół wywiązaliśmy się z powierzonego przez siebie
zadania wzorowo. Oczywiście, może były pomiędzy nami jakieś spięcia, czy trudne
momenty. Ujawniły się różnice w osobowościach i oczekiwania poszczególnych
osób. Również pojawiły się oznaki zmęczenia czy spadku motywacji. Ale daliśmy
radę i na premierze pokazaliśmy, że tworzymy zgrany zespół, który pomimo
niełatwego celu do zrealizowania może na sobie polegać”.
Ręce Alicji odpoczywają...
Wspólne malowanie buta
Zanim
zrodziła się inicjatywa powstania Teatru Integracyjnego ALA Paweł samodzielnie
organizował wiele akcji charytatywnych. „Praca samodzielna nie daje, aż tak
dużo możliwości poznania samego siebie jak praca w zespole -wyznaje Paweł -
działając wspólnie możemy stworzyć świetną siatkę wymiany doświadczeń i
pracować o wiele bardziej korzystnie i sprawnie. Tak więc, po wielu
doświadczeniach pracy w grupie stwierdzam, iż wolę pracować zespołowo, bo jest
to praca po prostu ciekawsza i skuteczniejsza”. A powstał zespół nie byle jaki.
Gdyby nie zaangażowanie i praca wolontariuszy - Wiktorii Swat (uczennicy ALA),
Magdy Kłos (uczennicy gimnazjum), Piotra Szumlasa (gitarzysty z ALA) spektakl
nie doszedłby do skutku.
Marta i Michał
Dominika - pierwsza twarz Alicji
Piotrek Nita i Kasia
Gorzelak
Jesienią
2010 roku sprawdziliśmy w praktyce nową formułę współpracy z wolontariuszami.
Postanowiliśmy bowiem odciążyć rodziców z konieczności dowożenia dzieci na
próbę. Wolontariusze towarzyszyli osobom, które tego potrzebowały w drodze do
ALA i po próbie z powrotem do domu. Stworzone zostały dwuosobowe drużyny, które
razem podróżowały. Nie trzeba było długo czekać na rezultaty takiego działania
– uczestnicy Teatru dużo lepiej zaczęli się ze sobą dogadywać, a relacje
znaczne się ociepliły. Ponadto możliwe stało się wydłużeni prób do 4 godzin.
W
związku z tym zakres obowiązków wolontariuszy obejmował poza opieką podczas
podróży, pracę nad spektaklem oraz troskę o dobrą atmosferę na próbach. Na
każdym kroku wolontariusze wykazywali się dużą dojrzałością i rozsądkiem.
Głęboko
zastanawiałem się nad tym, kto może ocenić skuteczność oddziaływania Teatru.
Kto ma taką wiedzę, taki ogląd i takie możliwości? Postanowiłem również to
pytanie zadać Pawłowi Bilskiemu. „Skuteczność oddziaływania Teatru najlepiej
mogą ocenić - zdaniem Pawła – rodzice.
To przecież oni na co dzień mają kontakt ze swoimi dziećmi i obserwują, czy
Teatr zdaje swoją rolę. Nie zapominajmy również o terapeutach lub nauczycielach
m.in. z oddziałów integracyjnych, którzy podczas swoich zajęć obserwują
zachowanie uczniów przed, w trakcie i po prowadzeniu warsztatów. Teatr odniósł
sukces ponieważ każda osoba, która go współtworzyła wykonała ciężką pracę, aby
zasłużyć na ten sukces. Twórcy i uczestnicy warsztatów działali na najwyższym
poziomie w kierunku spełnienia celu jaki sobie postawili oraz realizowali
marzenia. Obserwator może poznać, że TIALA odnosi sukces po obejrzeniu
spektaklu, który jest finałem działań, jak również zagłębiając się w relacje
jakie łączą uczestników już po zajęciach”.
Wydaje
się, że Paweł trafia w sedno – zmianie uległy zachowania uczestników Teatru,
podczas wspólnej pracy nauczyli się powściągać swój egoizm, uczyli się sztuki
kompromisu, cierpliwości, zaczęli aktywnie słuchać, tego co otoczenia ma im do
przekazania. Niekoniecznie więc sama premiera winna być odbierana jako przejaw
powodzenia Teatru. Bardziej zmiana jaka zachodzi w uczestnikach, krok ku
większej dojrzałości – to właściwy wymiar sukcesu Teatru.
Wsparcie
dla Teatru w 2010 roku udzielił Urząd Miasta Częstochowy, wkład własny
zapewniło Liceum ALA i Teatr ruszył. Udział w nim był w pełni bezpłatny. Miejmy
nadzieję, że scenariusz ten powtórzy się w roku 2011.
Piotr
Nita
(reżyser
i opiekun Teatru Integracyjnego ALA)
Oto linki do dalszych informacji o incjatywach ALA:
http://alacz.edu.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=28&Itemid=39;
http://cgk.czestochowa.pl/zapisane/piotr-nita-w-inkubatorze-pomyslow-2/;
|
x
|
FESTIWAL OTWARTYCH SERC
VII Festiwal Twórczości Osób Niepełnosprawnych oraz Środowisk Integracyjnych
Chorzów, 25 -27 marca 2011 roku
|
Artystów niepełnosprawnych, zespoły integracyjne oraz
ich opiekunów i sympatyków kolejny raz zapraszamy do wspólnego świętowania.
Festiwal Otwartych Serc powstał, aby promować
twórczość artystyczną osób niepełnosprawnych, zapobiegać wykluczeniu
społecznemu oraz upowszechniać terapię przez sztukę.
Przedstawiamy poniżej program i zapraszamy do uważnego
zapoznania się
z nową formułą Festiwalu, która - mamy nadzieję - przypadnie Wam do gustu.
25 marca 2011 r. godz. 9.00 – 13.00 Dzień Twórczych
Warsztatów Plastycznych
Zapraszamy na otwarte
Warsztaty Plastyczne dla grup integracyjnych oraz osób niepełnosprawnych.
Zajęcia odbędą się w 3 grupach tematycznych: cermika, batik i malarstwo
Z powstałych podczas jednego
dnia pracy w SDK dzieł stworzymy wystawę pod nazwą „Dobrze patrzy się tylko
sercem, najważniejsze jest niewidoczne dla oczu…”, której wernisaż odbędzie się
3 kwietnia 2011 r. towarzysząc Koncertowi Galowemu Festiwalu Otwartych Serc.
Ilość miejsc na warsztatach jest
ograniczona – maks. 5 osób z jednej placówki integracyjnej lub specjalnej - w
związku z tym prosimy o wcześniejsze zapisy (na podstawie karty zgłoszenia).
Indywidualne zgłoszenia do
udziału w warsztatach również są objęte wcześniejszymi zapisami na podstawie
karty zgłoszenia.
Koszt udziału w warsztatach:
1,- zł od os. Płatne w dniu warsztatów.
26 marca 2011 r. godz.
10.00 – 12.00 Dzień Muzyki i Tańca
Święto
muzyki i tańca w wykonaniu artystów niepełnosprawnych oraz grup integracyjnych.
Zapraszamy
solistów, zespoły wokalne (powyżej 2 osób), zespoły wokalno - instrumentalne
(powyżej 2 osób)
oraz zespoły instrumentalne i zespoły taneczne.
W
kategorii muzycznej zapraszamy do prezentacji dwóch utworów, w kategorii
tanecznej czas prezentacji nie powinien przekraczać 10 minut.
Wpisowe
dla uczestników Festiwalu wynosi: 5,- zł za każdy zespół, 1,- zł za każdego
solistę, płatne w .
Z
uwagi na ograniczoną liczbę prezentacji prosimy o wcześniejsze przesłanie karty
zgłoszenia załączonej do regulaminu.
27 marca 2011 r. godz.
10.00 – 13.00 Dzień Teatru - Przegląd Miniatur Teatralnych
Do
udziału zapraszamy zespoły teatralne integracyjne bądź osób niepełnosprawnych
prezentujące spektakle nie dłuższe niż 20 minut.
Wpisowe
dla uczestników Festiwalu wynosi: 5,- zł za każdy zespół (płatne w dniu
przeglądu),
Z
uwagi na ograniczoną liczbę prezentacji prosimy o wcześniejsze przesłanie karty
zgłoszenia załączonej do regulaminu.
Informacje dodatkowe:
W dniach 26 i 27 marca 2011 r. na widowni zasiądzie
Komisja Artystyczna, która spośród wszystkich prezentacji wybierze spektakl
teatralny, zespół taneczny, instrumentalny, wokalny oraz solistę, którzy
otrzymają zaproszenie do występu podczas Koncertu Galowego. Każdego dnia po
prezentacjach odbędzie się również spotkanie komisji artystycznej z opiekunami
prezentujących się grup. Zgłoszenia do udziału w Festiwalu Otwartych Serc
przyjmowane będą do wyczerpania miejsc.
Wykonawcy,
którzy prześlą zgłoszenia na festiwal są proszeni o kontakt telefoniczny lub
odczytanie godziny i kolejności występów na stronie internetowej. Pełna lista
uczestników będzie dostępna na stronie internetowej www.sdk.org.pl w zakładce dotyczącej konkursów
i festiwali.
Każdy zespół powinien mieć opiekunów
zgodnie z przepisami obowiązującymi w placówkach oświatowych.
Opiekunowie
ponoszą całkowitą odpowiedzialność za bezpieczeństwo uczestników.
3 kwietnia 2011 r. godz.
15.00 Koncert
Galowy z udziałem wykonawców wyróżnionych przez komisję artystyczną. Gościnnie
poza najciekawszymi prezentacjami Dni Muzyki i Tańca oraz Teatru wystąpi
Kabaret „Drzewo a Gada”. Tego dnia odbędzie się również wernisaż prac
plastycznych powstałych podczas warsztatów, które odbyły się 25 marca 2011 r.
Imprezy towarzyszące:
2 kwietnia 2011 r. godz.
11.00 Zapraszamy wszystkich chętnych do CHCK na film
animowany na dużym ekranie „MADAGASKAR 2” z
audiodeskrypcją dla osób niewidzących i specjalnymi napisami dla osób
niesłyszących.
Zajęcia filmowe przed projekcją poprowadzi
Łukasz Tura.
WSTĘP WOLNY!
Chorzowskie Centrum Kultury
ul.
Sienkiewicza 3, 41 – 500 Chorzów. Obowiązuje wcześniejsza rezerwacja miejsc,
tel. (32) 349 78 72.
Film
dostosowany do potrzeb osób niewidzących i niesłyszących we współpracy z
projektem „Poza ciszą i ciemnością”
- Fundacja
Dzieciom „Zdążyć z pomocą”.
6 października 2011 r. w
chorzowskim SKANSENIE
„Pofestiwalowe
Spotkanie” uczestników tegorocznej edycji Festiwalu oraz Piknik Malarski
„Sielskie Klimaty”.
7 października 2011
r. WYKŁAD oraz WARSZTATY – Prowadzenie Prof. dr hab. Wiesław
Karolak
Zapraszamy
nauczycieli, pedagogów, opiekunów i instruktorów osób niepełnosprawnych oraz
innych zainteresowanych tematyką terapii przez sztuki
Wykład
„SZTUKA jako
DIALOG”
Motto:
„..tylko w sobie sam każdy nosi swój skarb i tam
źródło znajdował natchnienia...
Sokrates
W tym wykładzie doświadczeniu
i usystematyzowaniu poddane zostaną przykłady zachowań ludzkich zaistniałe w
trakcie różnych, codziennych,
z życia wziętych sytuacji.
Wykład „SZTUKA jako DIALOG” zawierać będzie scenariusze
ćwiczeń treningowych ułatwiających komunikowanie się z sobą i z innymi.
Ćwiczenia te będą bazą do penetracji problemu JA taki jestem, JA taki
chciałbym być oraz JA, MY, ONI.
Wykład wzbogacony zostanie fragmentami filmów
autorskich prezentujących warsztaty artystycznych z omawianego obszaru.
Warsztaty:
„TRANSFORMACJE”
Motto:
Istnieją następujące trzy
dziedziny czasu: teraźniejszość rzeczy minionych, teraźniejszość rzeczy
obecnych, teraźniejszość rzeczy przeszłych. Teraźniejszością rzeczy przeszłych
jest pamięć, teraźniejszością rzeczy obecnych jest dostrzeganie,
teraźniejszością rzeczy przyszłych – oczekiwanie.
Wyznanie św. Augustyna
Myśli przewodnie:
- Życie jest tak absurdalne, że
powinniśmy podchodzić do niego z humorem.
- Podstawą twórczego
życia jest dostrzeganie związków/dialogów pomiędzy otaczającymi nas rzeczami.
W warsztatach artystycznych –
arteterapeutycznych zajmiemy się głownie takim zagadaniem jak upcykling - re-used
zwanym też często recycling art lub repurposed (reworked,
refashioned, restyled, remade, restructured, redesigned).
Zagadnienia te poszerzone zostaną o Downcycling, Pre-consumer
waste, Post-consumer
waste, 3R: reduce, reuse, recycle. Zapis
fonetyczny
Wymienione
zagadnienia związane z debatami filozoficznymi przeszły do najnowszych praktyk
artystycznych
oraz wkraczają w przestrzenie psychologii i arteterapii.
W naszych warsztatach pracować
będziemy twórczo z szeregiem różnych „zbędnych” materiałów i przedmiotów
jednocześnie tworząc refleksje zawierające metafory (przeniesienia do
codziennego życia).
Rozkład zajęć:
9.00 – 10.30 Wykład
10.30 – 10.45 Przerwa Kawowa
11.00 – 13.00 Warsztaty, cz. I
13.00 – 13.30 Przerwa Kawowa
14.00 – 16.30 Warsztaty cz. II
Wszyscy
uczestnicy wykładu oraz warsztatów otrzymają pisemne potwierdzenie udziału.
Z
uwagi na ograniczoną liczbę miejsc prosimy o wcześniejsze przesłanie karty
zgłoszenia załączonej do regulaminu.
Chętnych do udziału obowiązuje opłata w wys. 35,- zł
od osoby płatne do 30 września 2011 r. gotówką w Starochorzowskim Dom Kultury,
oddziale Chorzowskiego Centrum Kultury bądź przelewem:
Chorzowskie Centrum Kultury ING 61 1050 1243 1000 0023 2377 3735
26 października 2011 r., godz. 14.00„Galeria
na Strychu”
Otwarcie wystawy fotograficznej prezentującej
przebieg tegorocznego Festiwalu. Podsumowanie i zakończenie działań
Festiwalowych.
ORGANIZATORZY:
Aleksandra Borowiecka – tel. 694 - 113 - 804
oraz
Starochorzowski
Dom Kultury
Oddział
Chorzowskiego Centrum Kultury
Ul.
Siemianowicka 59, 41 – 503 Chorzów
tel.
/ fax. (32) 247 39 58
agnieszka_pielok@chck.pl
|
Śląski Teatr Tańca
|
x
Warsztaty Terapii Przez Ruch
2-3 kwietnia 2011
|
Śląski Teatr Tańca organizuje już po raz kolejny warsztaty rozwoju
osobistego z wykorzystaniem metod choreoterapii. Warsztaty
przeznaczone są dla osób zainteresowanych własnym rozwojem, także dla
terapeutów, nauczycieli, trenerów, psychologów, pedagogów, pracowników
ośrodków pomocy społecznej, studentów wydziałów pedagogicznych,
fizjoterapeutów oraz wszystkich zainteresowanych artystycznym
urozmaiceniem swojego warsztatu
Podczas dwudniowego
warsztatu zostaną zaprezentowane sposoby terapeutycznego oddziaływania
przez sztukę, główne metody i strategie terapeutyczne wykorzystywane w
choreoterapii. Program obejmuje 13 godzin zajęć praktycznych
składających się z technik arteterapeutycznych wykorzystujących muzykę,
teatr, taniec w kreatywnej pracy z osobami niepełnosprawnymi i
zagrożonymi społecznym wykluczeniem.
Zgłoszenia i informacje: Śląski Teatr Tańca, 41 – 902 Bytom, ul. Żeromskiego 27
Tel. 32 – 281 – 82 – 53, fax 32 – 281 – 82 – 52; Email: info@stt.art.pl; a.nowak@stt.art.pl
|
|
|