Padaczka, napady padaczkowe, epilepsja, nagłe, przejściowe, synchroniczne wyładowanie grup komórek istoty szarej mózgu, charakteryzuje się klinicznie najczęściej krótkotrwałą utratą przytomności i drgawkami tzn. że wyróżnia się różne rodzaje napadów
W trakcie ataku (napadu) nie należy wciskać choremu żadnych rzeczy np. kluczy, otwierać ust, gdy leci krew bo przy zaciśniętych szczękach możemy je tylko uszkodzić, a krew i tak będzie wyciekać bo jest to skutek najpewniej przygryzienia warg, policzka, języka. Natomiast należy zapewnić ochronę głowy i kończyn przed urazami oraz położyć chorego na boku.
W Polsce około 400 tysięcy ludzi choruje na padaczkę, na świecie blisko 40 milionów. Rocznie notuje się 65 nowych zachorowań na 100 000 osób,tj. 0.65 promila co sprawia, że jest to jedno z najczęstszychschorzeń neurologicznych.
Każdy może zachorować, bez względu na wiek, płeć, rasę czy narodowość. Pomimo dostępu do coraz lepszych leków przeciwpadaczkowych choroba nadal niesie ze sobą znaczne utrudnienia dla pacjenta i rodziny, począwszy od prowadzenia samochodu i podróżowania, aż do spędzania czasu wolnego. Istnieje też wiele problemów związanych z życiem społecznym, nauką, pracą, lękiem, problemy z samooceną i ogólnym samopoczuciem.
Specjaliści w dziedzinie padaczki są zgodni, że na jakość życia osoby dotkniętej padaczką ma wpływ wiedza pacjenta o chorobie i sposobach radzenia sobie z trudnościami. Im więcej pacjent i jego otoczenie wie o chorobie, leczeniu, zagrożeniach, tym mniej mają obaw i niepokojów, a co za tym idzie, chory czuje się równoprawnym członkiem społeczności. Ważną rolę odgrywa wsparcie rodziny i najbliższego otoczenia. Nie do przecenienia jest także udział stowarzyszeń pacjentów w integracji środow najbliższego otoczenia. Nie do przecenienia jest także udział stowarzyszeń pacjentów w integracji środowiska pacjentów i ich rodziny oraz w krzewieniu wiedzy.