Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika w ramach projektu dofinansowanego przez Fundację Bankową im. Leopolda Kronenberga
Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika w ramach projektu dofinansowanego przez Fundację Bankową im. Leopolda Kronenberga
William Boyce był angielskim kompozytorem, działającym na pograniczu dwóch epok - baroku i klasycyzmu. Wywarło to znaczący wpływ na jego twórczość, w której występuje wielkie bogactwo środków i gatunków muzycznych.
Urodził się w Londynie w 1710 roku w rodzinie rzemieślniczej. Gdy chłopiec ukończył 9 lat, został członkiem chóru przy londyjskiej katedrze św. Pawła, a następnie pobierał lekcje muzyki u pracującego wtedy w katedrze Maurice'a Greene'a.
Od roku 1734 William Boyce wykonywał już samodzielną pracę muzyka. W swoim życiu pełnił funkcję organisty w kilku kościołach anglikańskich Londynu. Przez pewien czas prowadził również zajęcia dydaktyczne na Uniwersytecie Cambridge, gdzie uzyskał stopień doktora muzyki.
Po śmierci Greene'a Boyce został jego następcą na stanowisku nadwornego Muzyka królewskiego - kapelmistrza, kompozytora i nauczyciela. Do głównych jego zadań należało zapewnianie oprawy muzycznej podczas ceremonii królewskich, takich jak pogrzeby, śluby czy koronacje oraz uroczystości o charakterze rozrywkowym. Miał ponadto sprawować funkcję organisty w Kaplicy Królewskiej.
Około 1758 roku na skutek szybko postępującej głuchoty artysta zmuszony był zrezygnować z zajmowanych dotychczas stanowisk. Aby nadal być czynnym w życiu zawodowym, zajął się pracą, której nie zdążył ukończyć Maurice Greene. Było nią porządkowanie cennych zbiorów muzyki Kościoła Anglikańskiego. Schorowany muzyk zmarł w Londynie w 1779 roku.
William Boyce był kompozytorem wszechstronnym. W jego twórczości odnaleźć można zarówno inspiracje muzyką włoską, którą dobrze poznał dzięki przebywającemu w Londynie, Francesco Geminianiemu, jak i dziełami rodzimych twórców, a także Jerzego Fryderyka Haendla.
Dorobek artysty obejmuje: utwory instrumentalne (8 symfonii, 12 sonat triowych na dwoje skrzypiec i basso continuo, 2 concerti grossi, preludia organowe) oraz kompozycje wokalno-instrumentalne, w tym anthems i ody na cześć władców Anglii i ich małżonek. Pozostawił także dzieła o tematyce biblijnej (kantata "Salomon" i oratorium "Lament Dawida nad Saulem i Jonatanem"). Boyce napisał ponadto kilka oper, m.in.: dwie opery osnute na wątkach antycznych - "Corydon i Miranda", "Peleus i Tetyda" oraz muzykę do dramatów Szekspira: "Burza", "Opowieść zimowa" i "Romeo i Julia".
William Boyce jest także kompozytorem muzyki do pieśni "Heart of Oak", która stała się hymnem marynarki brytyjskiej i kanadyjskiej. Autorem tekstu jest ówczesny poeta - David Garrick.