Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika w ramach projektu dofinansowanego przez Fundację Bankową im. Leopolda Kronenberga
Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika w ramach projektu dofinansowanego przez Fundację Bankową im. Leopolda Kronenberga
Teofil Klonowski był nauczycielem i kompozytorem, któremu wypadło żyć w trudnym dla Polski okresie rozbiorów na terenie Wielkiego Księstwa Poznańskiego.
Urodził się w 1805 roku w Wilkowie k. Leszna. Studiował w Poznańskim Seminarium Nauczycielskim, które przygotowywało nauczycieli do pracy w elementarnych szkołach wiejskich. Wśród wykładanych tam przedmiotów, takich jak religia, geografia, przyroda czy język polski i niemiecki, była również muzyka.
Po ukończeniu Seminarium Teofil Klonowski wyjechał do Berlina, gdzie uzupełniał wykształcenie w Instytucie Muzycznym.
Po kilku latach powrócił do poznańskiej uczelni, teraz już jako dobrze wykształcony pedagog muzyczny. Placówka ta znajdowała się wówczas w głębokim kryzysie. I właśnie Teofil Klonowski, wraz z Ewarystem Estkowskim, przyczynił się do podniesienia poziomu nauczania. W ten sposób obaj uchronili ją przed likwidacją.
Klonowski uczestniczył ponadto w pracy na rzecz upowszechniania polskiej kultury muzycznej, działając w Towarzystwie Harmonia, a następnie w Poznańskim Towarzystwie Przyjaciół Muzyki. Organizował koncerty, podczas których, prowadzone przez niego chóry wykonywały polski repertuar, zawierający także jego opracowania czy własne kompozycje. Zmarł w 1876 roku w Rawiczu.
Pozostawił zbiory utworów, które pisał z myślą o amatorskich zespołach śpiewaczych. Są to: "Zbiór pieśni i piosneczek szkolnych ułożonych na 2, 3 i 4 głosy do śpiewania, jednakże tak, że po większej części na dwa głosy wykonane być mogą", "Śpiewak Wielkopolski - 50 kwartetów męskich", "50 śpiewów religijnych na 4 męskie głosy" oraz "Szczeble do nieba - zbiór pieśni religijnych na 4 męskie głosy". W śpiewnikach tych znajdują się zarówno kompozycje własne autora ("Nie zna śmierci Pan żywota i "Wesel się Królowo miła"), jak i opracowania ("Kiedy ranne wstają zorze", "Wszystkie nasze dzienne sprawy"). Jest autorem znanego opracowania na 4-głosowy chór a cappella pieśni "Gaude Mater Polonia". Komponował też utwory na fortepian, głównie marsze i polonezy. W 1831 roku opublikował niewielki zbiór tego typu utworów o tematyce związanej z powstaniem listopadowym.