Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika w ramach projektu dofinansowanego przez Fundację Bankową im. Leopolda Kronenberga
Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika w ramach projektu dofinansowanego przez Fundację Bankową im. Leopolda Kronenberga
Tadeusz Jarzęcki był organistą, pedagogiem i kompozytorem. Urodził się w 1912 roku. Po ukończeniu Salezjańskiej Szkoły Organistowskiej w Przemyślu kształcił się w Warszawskim Konserwatorium Muzycznym. W latach trzydziestych dał wiele recitali jako znakomity wirtuoz gry organowej. Po otrzymaniu stypendium w 1939 roku miał wyjechać na studia muzyczne do Paryża. Jednakże wybuch wojny na zawsze przekreślił perspektywy świetnie zapowiadającego się artysty.
Pozostał więc nadal w Warszawie, gdzie brał udział w tajnych koncertach. W 1942 roku władze okupacyjne wydały zgodę na utworzenie 80-osobowej orkiestry symfonicznej, której zadaniem było uczestniczenie w koncertach charytatywnych, organizowanych przez Radę Główną Opiekuńczą (RGO). Tadeusz Jarzęcki często występował z tą orkiestrą jako solista. Z chwilą wybuchu Powstania Warszawskiego orkiestrę rozwiązano, a Tadeusz Jarzęcki stał się więźniem obozów koncentracyjnych - Mauthausen i Ebensee.
Po wojnie artysta wrócił do Warszawy i podjął pracę organisty kościelnego. Na wagę złota był wówczas każdy człowiek posiadający umiejętności pedagoga muzycznego. I tak Jarzęcki stał się cenionym nauczycielem teorii muzyki, solfeżu i organów w szkołach muzycznych stolicy. W ciągu blisko pięćdziesięciu lat pracy wychował grono wybitnych uczniów, spośród których najznakomitszym był Marian Sawa.
Prof. Tadeusz Jarzęcki zapisał się także jako społecznik, działając na rzecz kultury polskiej. Uczestniczył w pracach Prymasowskiej Komisji ds. Muzyki Religijnej, później Komisji ds. Śpiewu i Muzyki Kościelnej, a także w Stowarzyszeniu Polskich Artystów Muzyków. W 1990 roku wraz z żoną założył Fundację "Artibus Warszawskie Organy Wurlitzera", mającą na celu ochronę polskich zabytków, zwłaszcza tych znajdujących się w obrębie stolicy.
Tadeusz Jarzęcki pozostawił także dorobek kompozytorski. Są to: oparte na motywach religijnych utwory organowe (Toccata i fuga "Zmartwychwstał Zbawca") oraz utwory wokalne, m.in. 12 pieśni religijnych na czterogłosowy chór męski ("Ave Maria", "Chwalcie Pana", "Gloriosa", "Modlitwa do Boga" i in.), a także liczne opracowania pieśni religijnych i ludowych.
Prof. Jarzęcki zmarł w Warszawie w 2000 roku.