Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika w ramach projektu dofinansowanego przez Fundację Bankową im. Leopolda Kronenberga
Piotr Maszyński był polskim pedagogiem i kompozytorem. Urodził się w Warszawie w 1855 roku. Kształcił się w Instytucie Muzycznym Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego, a potem w Konstancji (Szwajcaria), gdzie wówczas działał Zygmunt Noskowski.
Po powrocie do kraju podjął pracę nauczyciela fortepianu, solfeżu i harmonii oraz śpiewu chóralnego w Instytucie Muzycznym. Najbardziej pociągała go chóralistyka. Efektem jego działalności na tym polu są prace: "Początki śpiewu. Podręcznik do nauki śpiewu zbiorowego", "Ćwiczenia wstępne do nauki szkolnej śpiewu zbiorowego" i "Polski śpiewnik szkolny".
W 1886 roku Maszyński powołał do istnienia Warszawskie Towarzystwo Śpiewacze Lutnia, w skład którego wchodziły chóry: męski i żeński. Artysta kierował nimi do końca życia. Ponadto przez pewien czas prowadził chór przy katedrze św. Jana Chrzciciela, a także, zorganizowany przez siebie, Chór Mieszany Akademickiego Koła Muzycznego. Zajmował się również opracowywaniem repertuaru na potrzeby zespołów śpiewaczych. W tym celu zebrał i opublikował 6 zeszytów z utworami kompozytorów polskich i obcych, pt. "Lutnia". Przetłumaczył też z języka niemieckiego teksty niektórych pieśni, np. kolędę "Cicha noc".
Piotr Maszyński pozostawił ponadto własne kompozycje: utwory instrumentalne, kantaty i pieśni solowe ("Piosnka dudarza", "Dzwonki polne"). Jest również autorem pieśni na różne zespoły chóralne, m.in.: "Nos i tabakiera" do tekstu Ignacego Krasickiego, "Dwie dole" do słów Marii Konopnickiej czy "Płyną jasne zdroje" do słów Henryka Sienkiewicza.
Piotr Maszyński zmarł w Warszawie w 1934 roku.