Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika
Luca Marenzio był, obok Gesualda i Monteverdiego, czołowym madrygalistą końca XVI wieku. Urodził się w 1553 roku w miejscowości Coccaglio, położonej w północnych Włoszech. Naukę muzyki pobierał w Brescii u Giovanniego Contina. Przez wiele lat pełnił służbę na dworach kardynalskich i książęcych w Rzymie i Ferrarze. Początkowo był tylko śpiewakiem w chórze, ale w miarę upływu czasu także kapelmistrzem i kompozytorem. Duże znaczenie dla jego dalszej kariery miał pobyt na dworze kardynała Ippolito Aldobrandiniego w Rzymie. Wtedy to ugruntowała się sława Marenzia jako wszechstronnego i utalentowanego muzyka.
W 1589 roku we Florencji miało miejsce wielkie wydarzenie. Odbyły się zaślubiny księcia Toskanii - Ferdinanda de Medici z księżniczką Krystyną Lotaryńską. Jedną z atrakcji takich uroczystości była zawsze oprawa muzyczna, a jej centralnym punktem - opera, przedstawiająca miłosne perypetie mitycznych bohaterów. Ustalił się zwyczaj kończenia widowiska zabawą, w której uczestniczyli wszyscy aktorzy i zaproszeni goście. I właśnie Luca Marenzio został poproszony o przygotowanie oprawy muzycznej uroczystości. Dzięki temu jego prestiż wzrósł jeszcze bardziej.
Ostatnie lata Luca Marenzio spędził poza granicami rodzinnego kraju. Stało się to możliwe dzięki protekcji kardynała Ippolito Aldobrandiniego. Otóż w roku 1588 odbył on podróż do Polski, gdzie jako legat papieski prowadził mediacje pomiędzy dwoma kandydatami do tronu polskiego - Zygmuntem III Wazą i Maksymilianem Habsburgiem. Aldobrandini stał po stronie Zygmunta. Gdy później został papieżem (Klemensem VIII), pomagał królowi polskiemu w pozyskaniu muzyków włoskich do kapeli. Za jego więc sprawą Luca Marenzio, jako znakomity muzyk, znalazł się na dworze Zygmunta III Wazy i otrzymał stanowisko kapelmistrza, nauczyciela i kompozytora. Niestety, funkcję tę pełnił bardzo krótko. Po upływie trzech lat Powrócił do Rzymu, gdzie zmarł w 1599 roku.
Luca Marenzio pozostawił bogaty dorobek kompozytorski. Obejmuje on m.in.: 9 ksiąg madrygałów 5-głosowych, i 6 ksiąg madrygałów 6-głosowych. W swoich utworach świeckich, pisanych do tekstów włoskich poetów, jak Petrarca czy Tasso, dążył do oddania ogólnego nastroju i wyrazu emocjonalnego.
Skomponował ponadto pokaźną liczbę utworów religijnych, wśród których są następujące: "Madrigali spirituali", motety ("O Sacrum Convivium", "O Rex gloriae", "Tribus miraculis"). Istnieją źródła mówiące o tym, że podczas pobytu w Polsce Marenzio komponował msze polichóralne, jednak ich partytur nie udało się odnaleźć.
Na stronie naszej biblioteki zamieściliśmy dwa świeckie, trzygłosowe madrygały tego kompozytora, zatytułowane: "Se la vostra partita" i "Amate mi ben mio".