Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika
Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika
Ksiądz Józef Orszulik urodził się 8 stycznia 1896 roku w Karwinie nad Olzą - w miejscowości znajdującej się na Śląsku Cieszyńskim na terenie Czech. W 1911 roku wstąpił do Zgromadzenia Księży Misjonarzy w Krakowie. Studiował teologię i filozofię, a w 1918 roku otrzymał święcenia kapłańskie. Jednocześnie kształcił się w dziedzinie gry organowej i kompozycji w Instytucie Muzyki Kościelnej.
Pełnił obowiązki nauczyciela religii i języka łacińskiego w różnych miejscowościach na terenie kraju. Przez pewien czas wykładał również teologię, łacinę i język polski, w założonym przez Księży Misjonarzy, Kolegium św. Jana Kantego w Pensylwanii. Kolegium było, działającą wśród polskich emigrantuw placówką, dającą absolwentom dyplom ukończenia szkoły średniej.
Muzyką interesował się od dzieciństwa. Z wielkim zaangażowaniem działał na rzecz amatorskiego ruchu muzycznego. Założył i prowadził wiele chórów kościelnych i orkiestr, zarówno dla młodzieży, jak i dorosłych. Bardzo udanym przedsięwzięciem było utworzenie chóru i orkiestry dętej chłopców szkół średnich mieszkających w salezjańskiej bursie w Lublinie. Oba zespoły z powodzeniem brały udział w uroczystościach kościelnych i patriotycznych.
W okresie pełnienia funkcji wikariusza parafii Świętego Krzyża w Warszawie józef Orszulik założył chór, który istnieje do dziś. Redagował ponadto przez pewien czas muzyczne czasopismo dla organistów - "Śpiew Kościelny".
W 1946 roku ksiądz Orszulik przybył do diecezji gdańskiej. Tu do końca służył ludziom jako kapłan-muzyk. Był dyrygentem chóru katedralnego w Gdańsku-Oliwie, prowadził ćwiczenia ze śpiewu w Wyższej Szkole Pedagogicznej i uczył gry na organach w średniej szkole muzycznej. Zmarł po ciężkiej i długiej chorobie 10 grudnia 1974 roku w Gdańsku.
Ksiądz Józef Orszulik został zapamiętany jako człowiek bardzo skromny, życzliwy ludziom i pogodny. Pozostawił niemałą liczbę kompozycji sakralnych. Był szczególnie znany i ceniony wśród dyrygentów i organistów na Wybrzeżu. Wiele jego dzieł istnieje w postaci rękopisów, rozproszonych wśród muzyków kościelnych. Pisał utwory chóralne (msze łacińskie i polskie, kantaty, motety, pieśni religijne) oraz kompozycje organowe. Największym jego dziełem jest "Kantata na Tysiąclecie Chrztu Polski", którą stworzył na prośbę episkopatu.