Józef Sierosławski ((ok. 1846-1918)

  Są ludzie, którzy swoją cichą pracą zasłużyli na pamięć i szacunek, a przecież często zbyt łatwo o nich zapominamy, chociaż korzystamy z ich dorobku. Do takich osób należał profesor Józef Sierosławski - pedagog, dyrygent i kompozytor. Żył i pracował w Krakowie w drugiej połowie XIX i na początku XX wieku. Świadectwem jego działalności pedagogicznej i naukowej jest opracowany dla szkół powszechnych podręcznik do nauki śpiewu, a także kilka zbiorków zawierających pieśni patriotyczne i religijne. W pewnym momencie życia los zetknął go z polskim lekarzem, społecznikiem i filantropem - Henrykiem Jordanem.

  Nie miejsce tu, aby wymieniać liczne dokonania doktora Jordana, warto jednak poświęcić chociaż kilka słów tej wybitnej postaci. Jego największą troską był stan zdrowia i poziom kulturalny dzieci i młodzieży w Galicji. Dlatego opracował pionierską na owe czasy koncepcję kompleksowego wspomagania rozwoju fizycznego i psychicznego młodych ludzi. Z jego inicjatywy został utworzony na Błoniach Krakowskich park, nazwany później Ogródkiem Jordanowskim. Nie był to zwykły plac zabaw, jakie mijamy dzisiaj co dzień, lecz teren, gdzie w otoczeniu drzew i krzewów umieszczony był cały kompleks obiektów służących młodym ludziom do wypoczynku i ćwiczeń sportowych. Ponadto pośród zieleni ustawiono popiersia wielkich Polaków i rozmawiano o historii naszego kraju oraz pracy na rzecz ojczyzny.

  W wychowaniu do wartości patriotycznych Henryk Jordan upatrywał rolę wspólnego śpiewu. W roku 1889 założył więc "Chór Rękodzielników i Przemysłowców", skupiający młodzież pracującą. Zastanawiał się długo, komu powierzyć kierownictwo i wreszcie znalazł muzyka, który wyznawał te same co on wartości. Był nim Józef Sierosławski. Artysta całym sercem zaangażował się w tę pracę. Bezinteresownie poświęcał swoje siły i czas, nie otrzymując żadnego wynagrodzenia. Na początku trzeba było przekazać, nie mającym muzycznego doświadczenia chórzystom, najprostrze umiejętności. Brakowało ponadto łatwego repertuaru. I tak mistrz sam zaczął komponować i opracowywać pieśni patriotyczne i religijne. Dzięki temu powstawały proste kantaty, msze i pieśni. Większość tych utworów aż do tej pory pozostaje w rękopisach. Trzy pieśni Sierosławskiego włączył do "Śpiewnika kościelnego" ks. Jan Siedlecki. Są to: kolęda "Radujmy się", "Matko potężna" oraz "Witaj, Kostko Stanisławie". Natomiast skomponowaną do wiersza Wincentego Pola pieśń patriotyczną "Piękna nasza Polska cała" możemy odnaleźć w zbiorkach świeckich. Na stronie naszej biblioteki znajduje się jeszcze jedna kompozycja tego artysty, zatytułowana "Modlitwa za Polskę" ("Boże, coś nas stworzył Polakami"). Anonimowy poeta zamieścił m.in. taki oto tekst: "Spraw, niech w Polsce kwitnie święta zgoda, pobożna ufność, wolność i swoboda, miłość braterska, obyczajność, praca, niech lud jej co dzień cnotą się wzbogaca". Zgodnie z tymi ideałami Józef Sierosławski starał się wychowywać swoją młodzież. Zmarł 30 października w 1918 roku w Krakowie.

  Dzieło, któremu Profesor poświęcił tak wiele pracy i zapału, jakim był młodzieżowy chór amatorski, przechodziło różne koleje. Wojenne zawieruchy powodowały rozpad zespołu, ale potem chór znów się odradzał i organizował. Przetrwał do dziś, tylko że staroświecką już nazwę - "Chór Rękodzielników i Przemysłowców" zamienił na bardziej współczesną - "Chór Hasło".

Do wyszukiwarki                                       Do biblioteki