Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika
Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika
Jacques Arcadelt był przedstawicielem Szkoły Niderlandzkiej. Urodził się około 1500 roku w Liege. Przez pewien czas był uczniem Josquina des Pres. W 1530 roku wyjechał do Florencji, a potem do Wenecji. W 1540 roku przeniósł się do Rzymu, gdzie przez wiele lat śpiewał w chórze Bazyliki św. Piotra, a następnie w chórze Kaplicy Sykstyńskiej. Ostatnie lata spędził we Francji na stanowisku członka kapeli królewskiej na dworze Karola IX.
Główną dziedziną twórczości Arcadelta jest muzyka świecka. Stworzył ponad 200 trzy- i czterogłosowych madrygałów (m.in.: "Io mi pensai", "Deh dimmi amor", "Io dico che fra noi", "Il bianco e dolce cigno" i "O felici occhi miei, felici voi") oraz 120 chansons.
Arcadelt pozostawił również utwory religijne, choć jest ich zdecydowanie mniej niż świeckich. Obejmują one: 20 motetów (np.: "Al primo vostro sguardo" i "Ave Maria"), lamentacje, psalmy i magnificaty. Skomponował ponadto 3 msze: "Missa Noe noe", "Missa Ave Regina Caelorum" i "Missa de Beata Virgine". Msze Arcadelta reprezentują gatunek zwany missa parodia. W średniowieczu śpiewy mszalne oparte były na cantus firmus wziętym z chorału gregoriańskiego. Natomiast zasadą mszy parodiowanej stało się wykorzystanie melodii własnej lub zapożyczonej od innego kompozytora. Zdarzało się nawet, że podstawę mszy parodiowanej stanowiła melodia świecka. Temat zapożyczony ulegał zmianom, zależnie od inwencji twórcy i to dało początek ukształtowaniu się w przyszłości formy wariacyjnej.
Utwory Jacquesa Arcadelta są melodyjne, posiadają nieskomplikowaną harmonię i prostą budowę. Szczególnie jego madrygały pisane do tekstów włoskich poetów, m.in. do wierszy Michała Anioła, cieszyły się dużą popularnością.
Jacques Arcadelt zmarł w Paryżu 14 października 1568 roku.