Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika
Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika
Jacobus Vaet jest przedstawicielem kompozytorów franko-flamandzkich, należących do pokolenia między Josquinem des Pres a Orlandem di Lasso. Warto zaznaczyć, że obok znanych nam dzisiaj twórców, działało wówczas wielu kompozytorów niderlandzkich, którzy znajdowali swoje miejsce w różnych krajach europejskich. Jednym z nich był Jacobus Vaet.
Urodził się w 1529 roku w Kortrijk lub Harelbeke (Zachodnia Flandria - prowincja Belgii). W 1543 roku został przyjęty do chóru przy kościele Onze Lieve (kościół Naszej Pani) w Kortrijk. Studiował na Katolickim Uniwersytecie w Leuven. Była to, istniejąca od 1425 roku, najstarsza uczelnia w Belgii, należąca do najlepszych tego typu placówek w Europie.
Po uzyskaniu dyplomu Vaet trafił do cesarskiej kapeli wiedeńskiej, jeszcze za panowania Karola V, gdzie śpiewał w chórze jako tenor. Od 1554 roku aż do końca życia pełnił funkcję kapelmistrza i kompozytora na dworze następcy Karola - Maksymiliana II.
Jacobus Vaet zmarł w Wiedniu w 1567 roku. Cieszył się wyjątkową sympatią i życzliwością cesarza Maksymiliana, o czym dowiadujemy się z pamiętnika władcy. Opłakiwał on utratę przyjaciela, a nawet z powodu jego śmierci zamówił u jednego z muzyków kilka elegii.
Jacobus Vaet był katolikiem. Muzykę sakralną komponował do tekstów łacińskich. Pozostawił 9 mszy (w tym "Missa Ego flos campi" i "Missa Super si me tenez" oraz Requiem), motety, psalmy (Miserere mei, Deus), antyfony ("Salve Regina", "Postquam consummati essent" - "Gdy upłynęły dni ich oczyszczenia", "O quam gloriosum est regnum" - "o jakże chwalebne jest Królestwo"), magnificaty oraz najbardziej okazałe i uroczyste dzieło - ośmiogłosowe "Te Deum laudamus". Zachował się także utwór sakralny do tekstu w języku niemieckim, tj. "Unser vater" (Ojcze nasz). Niektóre spośród mszy Vaeta należą do gatunku missa parodia, tzn. oparte są na melodiach zapożyczonych z utworów sakralnych, a nawet świeckich innych kompozytorów.
Artysta napisał też niewielką liczbę pieśni o charakterze rozrywkowym do tekstów francuskich i niemieckich. Jednak obecnie sięga się tylko do jego dzieł religijnych.
Muzyka Jacobusa Vaeta jest spokojna, skupiona, wręcz medytacyjna i posiada modlitewny charakter. Kompozytor szeroko stosuje w niej technikę imitacyjną, a także często kończy utwór akordem durowym.