Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika w ramach projektu dofinansowanego przez Fundację Bankową im. Leopolda Kronenberga
Muzyka polska II połowy XVII wieku rozwijała się bardzo dynamicznie. Była obecna zarówno w kościołach i klasztorach, jak i na dworach króla i magnatów. W dbałości o jej poziom szczególnie istotną rolę odgrywał dwór królewski. To stamtąd wysyłano do Włoch ekspertów, którzy wyszukiwali muzyków różnych specjalności do reprezentacyjnej kapeli. Pod ich wpływem wzrastali muzycy polscy, wśród których znalazło się także kilku utalentowanych kompozytorów. Jednym z nich był Jacek Różycki.
Urodził się ok. roku 1635 prawdopodobnie w Łęczycy. Już w latach 40. rozpoczął swoją drogę artystyczną na dworze króla Władysława IV Wazy. Śpiewając w chórze, uczył się równocześnie muzyki pod kierunkiem "maestro di cappella" - Marca Scacchiego, a następnie już Polaka zajmującego to stanowisko - Bartłomieja Pękiela.
W 1657 roku Jacek Różycki, jako dojrzały muzyk, został następcą Pękiela na dworze króla Jana Kazimierza. Funkcję kapelmistrza artysta sprawował ok. 40 lat, jeszcze za panowania Augusta II. Zmarł w Warszawie w 1703 roku.
Za życia Jacka Różyckiego nie ukazały się w druku żadne jego dzieła. Rękopisy z kompozycjami odnajdywano stopniowo, szperając w archiwach klasztorów rozsianych po całej Polsce. Są to dzieła religijne. Większość z nich stanowią, utrzymane w stylu koncertującym, utwory wokalno-instrumentalne. Należą do nich: msze ("De Sancto Stanislao Martyre"), litanie, motety ("Jesu corona celsior", "O Maria stella maris", "Omni die dic Mariae") oraz koncerty kościelne.
Forma koncertu kościelnego (concerto da chiesa) była zupełnie nowym osiągnięciem epoki baroku. Charakteryzowała ją różnorodność obsady wykonawczej (chór, głosy solowe wokalne i instrumentalne oraz organy). Za tekst służyły wybrane wersety psalmów lub krótki fragment Ewangelii. Jacek Różycki był mistrzem właśnie tej formy. Jego koncerty odznaczają się melodyjnością i piękną polifonią. Są wśród nich następujące dzieła: "Ave sanctissima Maria", "Confitebor", "Concerto de Sancti" i "Dixit Dominus".
Artysta Pozostawił także pewną liczbę kompozycji sakralnych na chór a cappella. Z tego gatunku na stronie naszej biblioteki zamieszczony został utwór zatytułowany "Aeterna Christi munera", który autor skomponował do słów św. Ambrożego.