Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika
Giacomo Antonio Perti był włoskim kompozytorem barokowym. Urodził się w 1661 roku w Bolonii. Miasto to było wówczas prężnie rozwijającym się ośrodkiem barokowej muzyki instrumentalnej. Na wysokim poziomie działała akademia muzyczna skupiająca wielu dobrych kompozytorów i pedagogów, a obecność dużych kościołów, jak Katedra św. Piotra czy Bazylika św. Dominika, sprzyjała pielęgnowaniu muzyki sakralnej. Perti miał więc doskonałe warunki kształcenia, a następnie wykonywania swojego zawodu w rodzinnej miejscowości.
Już w roku 1670 został przyjęty na śpiewaka w chórze katedralnym. Opiekę w zakresie kształcenia muzycznego sprawował nad nim stryj Lorenzo Perti. Giacomo Antonio uczył się gry na klawesynie i skrzypcach oraz kontrapunktu i kompozycji. Po ukończeniu studiów pełnił funkcję kapelmistrza kolejno w kilku świątyniach Bolonii aż do śmierci. Zmarł w roku 1756 w wieku 95 lat.
Działalność kompozytorską Perti rozpoczął bardzo wcześnie. Pierwsze utwory religijne opublikował w wieku 17 lat. Pozostawił msze, motety, Magnificat D-dur, a także wiele psalmów na głos, basso continuo i instrumenty smyczkowe oraz Oratorium pasyjne zatytułowane "Gesu al sepolcro".
Komponował również muzykę świecką - opery, utwory instrumentalne (sonaty solowe i triowe, concerti grossi) oraz kantaty.
Kantaty zaczęły powstawać w XVII wieku jako dzieła uświetniające różne uroczystości, np. jubileusze, wizyty znakomitych osób czy ważne wydarzenia. Były to niewielkich rozmiarów utwory cykliczne, składające się z odcinków - arii i recytatywów. Pierwsze kantaty miały skromną obsadę - głos i basso continuo. Stopniowo zaczęto wzbogacać aparat wykonawczy, wprowadzając większą liczbę solistów, chór i instrumenty smyczkowe. Pisano kantaty zarówno świeckie jak i religijne. W ciągu długiego życia Perti dzieł obu tych gatunków skomponował bardzo wiele.
Spośród religijnych utworów Pertiego obecnie dość często usłyszeć można radosny i uroczysty psalm na chór i instrumenty smyczkowe pt. "Laudate Dominum". Rzadko wykonuje się jego utwory chóralne a cappella, prezentujące styl palestrinowski. Zespół Signum ma w swoim repertuarze wielkopostny motet pt. "Adoramus Te, Christe". Taka spokojna, skupiona muzyka może wydawać się niezbyt interesująca, lecz usłyszana na kilka minut przed rozpoczęciem liturgii wycisza i wprowadza modlitewny nastrój.