Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika
Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika
Działający Po I wojnie światowej we Francji młodzi kompozytorzy uznali, że muzyka francuska potrzebuje zmian. Aby wypełnić postawione sobie zadanie, część z nich zawiązała tzw. Grupę Sześciu (Les Six). Kompozytorzy ci pragnęli dotrzeć swoją twórczością do przeciętnego odbiorcy. Nowa muzyka miała uleczyć pesymistyczne nastroje, jakie pozostawiła wojna. Miała być zatem prosta, pogodna, a nawet pełna humoru.
Czołowymi przedstawicielami Grupy Sześciu byli Francis Poulenc i Arthur Honegger.
Rodzina Arthura Honeggera pochodziła z Zurychu, ale on urodził się w Hawrze (górna Normandia) w 1892 roku. Edukację muzyczną zdobywał pod kierunkiem wybitnych pedagogów, najpierw w konserwatorium w Zurychu, a następnie w Paryżu.
Chociaż po ukończeniu studiów przystąpił do Grupy Sześciu, jego talent kompozytorski rozwijał się indywidualną drogą. W swojej twórczości nawiązywał do muzyki kompozytorów niemieckich (np. J.S. Bacha) i francuskiego neoromantyzmu.
Lata międzywojenne przyniosły Honeggerowi światowy rozgłos dzięki podróżom artystycznym, które odbywał po Europie i obydwu Amerykach. Prezentował się wówczas jako dyrygent i wykonawca własnych utworów. Był kompozytorem dużych form. Tworzył dzieła instrumentalne i wokalno-instrumentalne. W jego dorobku znajdują się symfonie, koncerty, opery, pieśni, balety i oratoria. Wśród symfonii na szczególną uwagę zasługuje "III symfonia - Liturgiczna". Kompozytor napisał ją w 1946 roku, pragnąc w ten sposób wyrazić sytuację człowieka po hekatombie II wojny światowej, błagającego Boga o pokój. Oto tytuły części symfonii: "Dies irae", "De profundis clamavi ad Te, Domine" i "Dona nobis pacem".
Sławę przyniosły artyście ponadto dzieła sceniczne m.in.: "Antygona", "Judyta", "Król Dawid" oraz "Joanna d'Arc na stosie".
Za życia kompozytora największą popularnością cieszył się programowy utwór na orkiestrę symfoniczną pt. "Pacific 231". Pacific 231 to był najnowszy wówczas model lokomotywy parowej, którym Honegger fascynował się w młodości. Artysta za pomocą dźwięków sugestywnie odmalował ruch lokomotywy. Dzięki stopniowemu skracaniu jednostek rytmicznych uzyskał efekt przechodzenia maszyny od bezruchu do coraz większej prędkości.
W roku 1953 Arthur Honegger napisał ostatnie większe dzieło. Była to "Kantata na Boże Narodzenie". W tym czasie stan jego zdrowia systematycznie się pogarszał. Zmarł wskutek zawału serca w Paryżu w 1955 roku.