Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika
Biblioteka nut chóralnych przygotowana przez Towarzystwo Muzyczne im. Edwina Kowalika
Adam Gumpelzhaimer był kompozytorem i teoretykiem muzyki. Działał w schyłkowym okresie renesansu.
Urodził się w 1559 roku w Trostberg w Bawarii. Muzyczną edukację odbył m.in. w klasztorze benedyktynów w Augsburgu oraz we Włoszech. Podczas studiów zetknął się z młodym Orlandem di Lasso. Znajomość ta miała duże znaczenie dla muzycznych upodobań przyszłego kompozytora.
W 1575 roku Adam Gumpelzhaimer otrzymał stanowisko nadwornego kapelmistrza i kompozytora u księcia Wirtembergii - Fryderyka I. Przez krótki czas działał także w Stuttgarcie.
W 1581 roku został mianowany nauczycielem i kantorem w Gimnazjum świętej Anny w Augsburgu i zachował to stanowisko do końca życia. Był tam ceniony szczególnie za pracę na rzecz szkolnego chóru. Swoją działalność pedagogiczną udokumentował, pozostawiając podręcznik, w którym zawarł szereg wiadomości teoretycznych, np. z harmonii i budowy utworów wokalnych wraz z przykładami muzycznymi.
Pod koniec życia kompozytor znalazł się w kłopotach materialnych, do czego w dużym stopniu przyczyniła się poważna choroba. Zmarł w 1625 roku w Augsburgu w wyniku dżumy, która wówczas nawiedziła Europę.
Adam Gumpelzhaimer był twórcą muzyki wokalnej. Jego spuścizna obejmuje kompozycje chóralne. Pozostawił zbiór trzygłosowych pieśni świeckich (lieder) do tekstów niemieckich oraz dwie księgi utworów sakralnych na osiem głosów. Są wśród nich psalmy i pieśni nabożne oraz motety do tekstów łacińskich. Twórczość kompozytorska Gumpelzhaimera reprezentuje styl szkoły franko-flamandzkiej. Jego polifonia jest bogata, nie brak w niej efektów polichóralnych. Autor wykorzystywał także technikę imitacyjną, jak np. popularną wówczas formę kanonu.