Od: "Apik" apik@clan.pl
Temat: Zycie bez barier? (dlugie)
Data: 19 maja 2000 10:06

Witam
Oto materiały o których mówił list otwarty zamieszczony wczoraj (18.05.2000) na grupie pl.soc.inwalidzi.

MATERIAŁY Z KONFERENCJI

"ŻYCIE BEZ BARIER"

która odbyła się w Rzeszowie 31 marca 2000r.

Konferencja życie bez barier" miała formę plenarnego zebrania Podkarpackiej Rady do Spraw Osób Niepełnosprawnych poszerzonego o zaproszonych przedstawicieli Administracji państwowej, samorządowej i instytucji społecznych . Jej głównym celem było przekazanie rzetelnej i kompleksowej informacji o zakresie kompetencji poszczególnych jednostek, stanie prawa dotyczącego osób niepełnosprawnych, oraz programach ich wspomagania, aktywizacji społecznej i zawodowej, możliwości rehabilitacji, szkolnictwa i zatrudnienia oraz likwidacji barier architektonicznych.

W założeniu konferencja miała poprawić współpracę organizacji pozarządowych z urzędami i instytucjami działającymi na rzecz chorych i niepełnosprawnych.

Rada opracowała i rozdała wszystkim stowarzyszeniom uczestniczącym w Konferencji "Informator" będący zbiorem aktów prawnych dotyczących osób niepełnosprawnych. Forma tego informatora pozwala na jego bieżące uzupełnianie i aktualizowanie.

Podczas wystąpień zaproszonych gości oraz członków Rady, zostały poruszone najistotniejsze problemy nękające środowisko osób niepełnosprawnych. Zarówno osoby niepełnosprawne jak i instytucje oraz organizacje powołane do leczenia, rehabilitacji i opieki nad nimi mówiły o trudnościach, które można pokonać tylko przez nadanie tym problemom odpowiedniej rangi.

Generalną bolączką jest brak środków finansowych. Nie ma ani jednej instytucji, która nie zaczynałaby od narzekania na brak pieniędzy. Konsekwencją tego stanu rzeczy jest zmniejszanie się łóżek szpitalnych, zamykanie poradni, odbieranie uprawnień, obniżanie świadczeń, ograniczanie pomocy itp. Poza tym sprawy dotyczące osób niepełnosprawnych w hierarchii ważności władz ustawodawczych, wykonawczych i samorządowych stoją bardzo nisko. Mimo szlachetnych deklaracji urzędników i polityków, w praktyce życie inwalidów jest gorzkie. Również instytucje powołane z myślą o pomocy osobom niepełnosprawnym, stały się jeszcze jednymi jednostkami sparaliżowanymi niemocą z powodu braku pieniędzy, barier prawnych, formalizmu itp. W związku z powyższym została opracowana lista "niedociągnięć", które ukażą przynajmniej część spraw wymagających pilnego załatwienia.

1. W Województwie Podkarpackim dializowanych jest 400 chorych, z czego 90% to inwalidzi I grupy, nie zrehabilitowani, bez możliwości powrotu do normalnego życia. Sztuczna nerka to zewnętrzna proteza wewnętrznego organu, tym różniąca się od innych protez, że wymaga stałego kontaktu pacjenta ze szpitalem. Domagamy się, aby stosowne władze uznały, że sztuczna nerka jest protezą narządową i pomagały w finansowaniu ich zakupu. Brak jest możliwości tworzenia nowych stanowisk do dializ, chociaż pod względem ilości miejsc dializacyjnych Polska zajmuje jedno z ostatnich miejsc w Europie, a Województwo Podkarpackie - w Polsce. Brak jest również koordynatora, który dbałby o optymalne wykorzystanie istniejącej bazy oraz tworzył nowe stanowiska tam, gdzie są najbardziej potrzebne.
   
2. W szpitalu Wojewódzkim Nr 2 w Rzeszowie na oddziale rehabilitacji brakuje miejsc. Oddział ortopedii i traumatologii dziecięcej ma zaledwie 20 łóżek, podczas gdy według statystyk 7% dzieci przychodzi na świat z zaburzeniem centralnego układu nerwowego. Chore dzieci Województwa Podkarpackiego muszą wyjeżdżać do innych ośrodków, co wiąże się nie tylko z wydatkami finansowymi, ale również ze stresem związanym z rozłąką.
   
3. Brak jest pieniędzy na jedyną w Województwie Podkarpackim Poradnię Rehabilitacji Dzieci i Młodzieży z Wadami Słuchu. Poradnia prowadzi usługi w zakresie: terapii logopedycznej i pedagogicznej, instruktaż dla rodziców, diagnozy medyczne, protezowanie słuchu, terapię psychologiczną dzieci i rodziców, organizację szkoleń dla rodziców, nauczycieli i pracowników służby zdrowia oraz obsługę szkoleń i turnusów rehabilitacyjnych. Poradni obejmującej 785 dzieci i ich rodzin grozi likwidacja z powodów finansowych.
   
4. W Województwie Podkarpackim brak jest szkół dla dzieci autystycznych oraz niewidomych. Dzieci te, mało ze skrzywdzone przez los, pozbawia się możliwości nauki lub skazuje na rozłąkę z domem wysyłając je do szkół w innych województwach.
   
5. W bibliotekach Województwa Podkarpackiego brak jest książek pisanych alfabetem Braille'a.
   
6. W Województwie Podkarpackim nie ma zakładu pobytu i opieki nad chorymi na chorobę Alzhaimera.
   
7. Takie choroby jak SM czy schyłkowa niewydolność nerek nie są uznane za choroby przewlekłe, pomimo iż medycyna nie zna przypadków wyleczenia lub cofnięcia się tych chorób. Oczekujemy działania naszych parlamentarzystów w celu zmiany stanowiska Ministerstwa Zdrowia.
   
8. Z roku na rok obniżane są dotacje dla rodzin posiadających dzieci niepełnosprawne. Ograniczono środki na turnusy rehabilitacyjne. Nowe zasady dofinansowania turnusów powodują, że nie skorzystają z nich osoby o niskich dochodach i wymagający opiekuna, ponieważ za opiekującą się osobę należy dopłacić ok. 500 zł.
   
9. Na 2000 rok PFRON nie przyznał żadnych środków na tworzenie miejsc w warsztatach terapii zajęciowej , pomimo że lista oczekujących jest bardzo długa.
   
10. Brak jest źródeł finansowania nowych ośrodków rehabilitacyjno-edukacyjnych, pomimo iż są ludzie dobrej woli, którzy swoją pracą i samozaparciem próbują pomagać na tym polu.
    
11. Brak ustawy o finansowaniu organizacji pozarządowych uniemożliwia włączenie się samorządów do działań zmierzających do poprawy warunków życia osób niepełnosprawnych.

Powiat rzeszowski ziemski przeprowadził badania na temat barier architektonicznych we wszystkich gminach powiatu. W wyniku tych badań ustalono, że żaden z obiektów użyteczności publicznej nie jest dostosowany do osób niepełnosprawnych. Także w samym Rzeszowie bariery architektoniczne istnieją nawet w ZOZ-ie Nr 2, a Odział Rehabilitacji Specjalistycznego Szpitala Nr l mieści się na I piętrze bez windy. Należy przypuszczać, że w pozostałych powiatach jest podobnie.

Przy takim stanie rzeczy dla osób niepełnosprawnych z dysfunkcją ruchu nie ma możliwości kształcenia się w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i wyższych, dostępu do większości urzędów i instytucji, w tym PCPR-ów. Znikome środki jakie PCPR-y otrzymały na likwidację barier architektonicznych powodują, że większość osób niepełnosprawnych jest więźniem we własnym mieszkaniu.

Mój komentarz
No cóż na naszym terenie nie wygląda to rewelacyjnie a jak jest u Was?
===============

Pozdrowka
Apik
Kto pyta nie błądzi
apik@clan.pl
apik1@poczta.wp.pl