Robert Dorosławski

        STACHURA - piosenki Edwarda Stachury
      w wykonaniu Piotra Machalicy

 


Piosenki Edwarda Stachury śpiewa Piotr Machalica

Pomysł całości, postać Michała Kątnego: Robert Dorosławski
Muzyka: Jerzy Satanowski
Grają (z nerwem przypisanym młodości):
Marcin Lamch : kontrabas, aranżacje, kierownictwo muzyczne
Dariusz Bafeltowski: gitary
Krzysztof Niedźwiecki: gitary


Urodziłem się 18 sierpnia 1937 roku w Pont-de Cheuy we Francji. Dzieciństwo miałem spokojne i piękne. Kiedy miałem siedem lat śniło mi się, że posiadam zdolności lotu. Kiedy miałem jedenaście lat, rodzice doszli do wniosku, że należy opuścić słodką Francję i powrócić do jeszcze słodszej Polski. Nie rozumiałem wtedy jeszcze słowa nostalgia. Teraz dopiero rozumiem, ile smutku się w nim zawiera. Osiedliliśmy się w ponurym miasteczku, Aleksandrowie Kujawskim. Tutaj skończyłem szkołę podstawową. Ponieważ wykazywałem wysokie zdolności, oddano mnie do Gimnazjum w Ciechocinku, ażeby zrobić ze mnie inżyniera lub doktora. Po trzech latach przeniosłem się do Liceum Ogólnokształcącego w Gdyni, które ukończyłem i gdzie do tej pory otoczony jestem legendą, jak wyczytałem w tamtejszej szkolnej gazetce. Mając czternaście lat opuściłem dom rodzinny.
Pojąłem się z mgły i jeszcze pojąłem
że mgła nie dusi swoich lecz nosi
jak żagle fenickie fenickich żeglarzy...”


Edward Stachura popełnił samobójstwo w lipcu 1979 roku. Niemalże miesiąc przed swoimi 42. urodzinami. W tym roku przypada 30-ta – rocznica Jego śmierci, nasz koncert nie jest patetyczny i rocznicowy. Pragniemy wypowiedzieć tych kilka tekstów Autora “Fabula rasa” , podzielić się z Wami kilkoma Jego piosenkami (niemalże kultowymi niegdyś hitami, by tylko wymienić: "Życie, to nie teatr", "Białą lokomotywę">"Tango triste", "Nie brookliński most", "Balladę dla Potęgowej", "Opadły mgły", "Ach, kiedy znowu ruszą dla mnie dni...."), ponieważ trochę sami jesteśmy w “stachurowym” nastroju, ponieważ są mądre i piękne i ponieważ tak bardzo nas dotyczą, bez względu na to, ile mamy lat. O ile, rzecz jasna, potrafimy jeszcze kochać i odczuwać ten świat. – Wykonawcy.





 

strona Kasi Zabijak