og -
Religia - Wiara - Dusza - Modlitwaog -
Religia - Wiara - Dusza - ModlitwaOd Boga poczynamy - Bog poczatkiem wszemu
J.Kochanowski
Twoj triumf Religio! przed nieba obliczem,
Tys jest wszystkim na ziemi, a reszta jest niczem.
Gdzie sie na tyle rzeczy ludzie dumiejecie,
Ja procz Boga i duszy nic nie znam na swiecie.
F.
K. Dmochowski
W jednej rece ma Bog laske - w drugiej sprawiedliwosc.
Ks.
A. Radawiecki
Bog tez dawca wszelkiego dobra, Bog swa osoba,
—e tam przebywa, gdzie dwaj zgodnie zyja z soba.
S.
Zimorowicz
Bog zasmuca, Bog smutki lagodzi.
A.
E. Odyniec
Bog w nieprzebranej madrosci swej splata krolestw przeznaczenie;
tu, braklo potomkow, gdy ich najwiecej bylo potrzeba,
niedostawalo sily, uciekalo zycie, gdy na niem zalezala przyszlosc kraju.
J.
I. Kraszewski
Uczcie sie z nas niniejsze i nastepne wieki,
Ze kto tarcza boskiej oslonion opieki,
Niechaj go gruzy swiata otocza dokola,
Stac on bedzie sam jeden, i nie schyli czola.
J.P.
Woronicz
Z krzyza tylko bije
Na twarze bliznich swiatlo, co w nich kaze
Uznawac braci. Madrosc i nauka,
Odwaga w boju, rozum w radzie, bieglosc
W kierunku wladzy, sprawiedliwosc nawet,
Bez tego swiatla dzika sa ciemnoscia.
Na czyjej piersi nie legl krzyz zbawienia,
I z niego milosc w serce nie splynela,
Moze byc wielkim, lecz czlowiekiem nie jest.
J.
Korzeniowski
Badz na wieki pochwalon, niesmiertelny Panie:
Twoja laska, twa dobroc nigdy nie ustanie.
Chowaj nas poki raczysz, na tej niskiej ziemi,
Jedno niech zawsze bedziem pod skrzydlami twemi.
J.
Kochanowski
Im bardziej stworzenie zblizac sie bedzie do stworcy,
Tem zarliwsza miloscia gorec bedzie ku Niemu
Z.
Krasinski
.... Spokojnosc wiary
Jak deszcz wiosenny krzepi bujna niwe,
Zamienia rozpacz w uczucie tesknoty,
I lzy zamienia w placze nieszkodliwe.
J.
Slowacki
Szczescie Bog daje, a szatan - przyrzeka.
Deotyma
Chwala o! Panu poczatku i konca,
On nieba - ziemie - w dzierzeniu ma swojem!
On pocieszyciel! On ludow obronca!
On darzy wierne swiatlem i pokojem.
B.
Zaleski
A razem, a z wiara rzucajmy w glab ziarno,
A ziarno, gdy czyste, to padnie nie marno,
Oj pojdzie nie marno, choc silny wiatr wonie
Nie na tym, to zejdzie na innym zagonie
K.
Ujejski
Tak, dazmy wciaz naprzod i glosmy donosnie:
Ze wolny powszechnej milosci Bog rosnie
Co trumny podzwignac ma wieka -
Jak niegdys
z targowisk oczyscil swiatynie,
Tak dzisiaj
oczysci dusz ludzkich naczynie
I zrobi
swiatynie czlowieka
W.
Orkan
Wiara rozpala dusze miloscia wszystkiego i przebaczeniem wszystkiego, rozjasnia oczy.
Kto wierzy w Boga, ten wszystko wie, dla tego niema tajemnic, watpliwosci, szamotan;
kto wierzy, jest silnym i na zycie i na smierc, kto wiezy, ten zyje i pracuje jak
robotnicy
u dobrego pana, bo wie, ze przyjdzie godzina zaplaty za trudy, godzina odpoczynku
W.
Reymont
Dalej, naprzod, tam do slonca
Ciemnosc, to nasz wieczny wrog,
Tam, gdzie swiatlosc jasniejaca,
Tam jest prawda, tam jest Bog!
S.
Grudzinski
Jeden tylko jest sen ludzkiej duszy
Chocby setke zbiegla sennych drog
I stu widzen zalsnila sie zjawa;
Jeden tylko jest sen duszy: Bog!.
K.
Tetmajer
...Kto sie Boga boi, ten sie nic nie boi.
A.
Mickiewicz
W ziemie, w ziemie, wy oczy! w proch uderze czolem,
Pokora jest do Boga wiodacym aniolem.
Jakbym Ciebie mogl pojac, jak wielbic, moj Boze!
Gdy dusza czem jest sama odgadnac nie moze?
W ziemie, w ziemie, wy oczy! w proch uderze czolem,
Pokora jest do Boga wiodacym aniolem.
K.
Brodzinski
Bog wie, co nam daje, a nam z Jego reki przyjmowac nalezy wszystko z dziekczynieniem.
J.I.
Kraszewski
Bog wyrzekl slowo stan sie, Bog i zgin wyrzecze.
S.
Rzetkowski
Byl mocarz nad mocarze niepozytej slawy,
Ludy pod jego jarzmem uginaly szyje,
Zwano go Biczem Bozym, bo dzierzyl miecz krwawy
Coz z nim sie stalo? - nie zyje!
Byl wielki
prawodawca na Azji obszarze,
Tam gdzie
Ganges blekitny wstege swoja wije,
Zwal sie
Budda, lud odtad stawia mu oltarze...
Coz
sie z nim stalo? - nie zyje!
Byl potezny mistrz slowa, mial Hafisa miano,
Dotad miod jego piesni Pers z rozkosza pije,
Nikomu tyle slawy, co jemu nie dano...
Coz sie z nim stalo? - nie zyje!
Znikneli
prawodawcy, piesniarze, tyrani,
Czas we
wszystko swym gromem pokolei bije,
Nikt tu nie
ma na swiecie wieczystej przystani
A
nad swiatem? Bog jeden - On zyje!
W.
Belza
Wszystko, co serca nasze porywa,
A ducha niesie archaniolow lotem,
To gwiazd harmonja, ktora niebo spiewa,
Ten dzwiek strumieni, co tajemnym splotem
Swych fal przejrzystych wioda w kraj marzenia -
Slowicze hymny, nucone wsrod cienia
I piesn skowronka, oraczowi droga -
Wszystko to tylko blady obraz Boga!
A.
Zaleski
Bog krole daje, potentaty zrzuca,
Cichych podnosi a hardych zasmuca
W.
Kochowski
Czy chcemy, czy nie chcemy,
Czem kazal Bog - bedziemy
K.
Ujejski
Wiara nas zbawi! wierzac w opieke Opatrznosci, wymodlimy ja sobie!
Slabi na duchu gina tylko i modlitwa ich przestrachu pelna, ziemska bojaznia
przesiakla, nie dochodzi do Boga, jako mgla roztaczajac sie po ziemi.
Wierzcie a ujrzycie! Niech serca wasze bija ku Bogu, a Bog uslyszy ich bicie.
J.I.
Kraszewski
Im wiecej kto posiada dobrej wiary, tem snadniej zawiedziony zostaje.
Wlasnie dlatego to jest wielka cnota, ze za nia czerpie sie w zyciu gorycz,
miasto nagrody.
A.
Dygasinski
Duch tworzy, burzy - sklada i rozklada.
Duch jest sam sobie swoim swiatem - sloncem;
Swoim poczatkiem - srodkiem - celem - koncem;
Duch sam jest wszystkiem.
R.
Berwinski
I kazda pieknosc, ktora w glebiach ducha
Jest wsrod bolesci na ziemi przeczuta -
Czy to w melodje ujeta dla ducha,
W barwy odziana, czy w marmur ukuta,
Czy sila cudu juz w slowa zakleta
Biezy od braci do braci jak swieta,
Czyli w kochankow zawarta spojrzeniu -
Boga wskazuje, ale w mglistym cieniu.
A.
Zaleski
Boskiem to jest, co ciagle ku Bogu dazylo,
Musi wrocic ku Bogu, co boskiego bylo.
K.
Brodzinski
Ty slyszysz, Panie, cichy ruch atomow,
Gdy pragna zlac sie w ksztalt globu;
Slyszysz kipienie lawy wstajacej z grobu.
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Slyszysz i
czujesz
Spiewny zal
ptaka
Westchnienia
robaka,
I
szeleszczacy bez rosy wrzos...
I
ten moj glos.
K.
Ujejski
Z promiennej ducha, choc krwawej, zdobyczy
Nic nie przepada i nic nie zaginie,
Jest mysl, co kazdy wysilek policzy
W wielkiej triumfu godzinie.
M.
Konopnicka
Nie Bog milosci i przebaczenia bez granic,
lecz msciwa Nemezys losu karze nas zazwyczaj za winy,
w tem, co mamy najdrozszego na swiecie.
A.
Krzyzanowski
Bog jest wszechmiloscia: kto wiec kocha ludzi, ten spelnia najwyzsze
jego przykazanie.
H.
Sienkiewicz
Wszystko dobre, co Pan Bog z dobrem czynic raczy.
Bo On lepiej, niz czlowiek, jego dobre baczy,
I chociaz sie zlem widzi, co czasem przepadnie,
Bez pochyby dobremu w dobre zawsze padnie.
M.
Kochanowski
Nabozenstwo - prawie krolewska cnota.
Ks.
J. Olszewski
Bo dusza, gdy sie bozych napije promieni,
Szatan zbawienne ziarno nielacno wypleni,
Jedno swiete westchnienie kiedy piersmi scisnie,
Jedna lza uroczysta, gdy z oczu wytrysnie,
Juz dusza
odrodzona, ognista i mloda,
Na dlugo
sie, na dlugo zwatpieniu nie podda;
Jeszcze
nieraz w zapasach grot piersi rozlamie,
Lecz do
ciosow odbicia hartowniejsze ramie.
W.
Syrokomla
Dusza z cialem odprawia ustawiczne wojny,
Rzadko kiedy ta para miewa czas spokojny.
J.
Zaluski
Kto ogniem wiary ogrzeje siebie,
Choc los mu mglawo przyswieca,
Temu nie glodno o suchym chlebie,
Nie zimno w izbie bez pieca.
W.
Wolski
Biada temu, kto szydzi z pokuty,
Kto chleb zbawienia swietokradzko spozyl!
Pokarmem zycia na duszy otruty,
Pod swemi stopy sam przepasc otworzyl.
W.
Syrokomla
Bog jest ucieczka i obrona nasza!
Poki On z nami, cale piekla pekna.
Ani ogniste smoki nas ustrasza,
Ani
ulekna.
Nie zlamie nas glod, ni zaden frasunek,
Ani zholduja zadne swiata holdy:
Bo na Chrystusa my poszli werbunek,
Na
Jego zoldy.
J.
Slowacki
Jest oko, ktore nigdy nie zasnie,
Choc cienia w krag rozpostarte,
Jest ucho, ktore wiecznie otwarte,
Choc gwar jak swiatlo przygasnie.
Jest ramie, co sie nigdy nie strudzi,
Gdzie sil nie starczy olgrzyma,
Jest milosc, ktora sie nie ostudzi,
Gdzie swiat milosci juz nie ma.
W Serafow twarze patrzy to oko,
To ucho slyszy ich chory,
To ramie swiaty trzyma wysoko,
Ta milosc mieszka u gory.
Lecz taka sile czlowiek ma w duszy,
Gdy ziemska pomoc juz na nic,
Ze nia to oko, to ramie wzruszy,
Poruszy milosc bez granic,
Sluchajacego ucha dosiega:
W modlitwie taka potega.
A.
Pajgert
Dziwne sa drogi Opatrznosci Bozej,
Gdy grzechy chloszcze, a zaslugi placi!
A my zuchwali bluznimy najsrozej,
Cierpiac za naszych ojcow i wspolbraci.
Moze w ten
sposob milosierna rada
I nasze winy
na ludzkosc rozklada,
By grzechow
swiata zgladzic szereg dlugi
Wspolnem
cierpieniem, wspolnemi zaslugi;
Czy moze pelniac za bliznich ofiare,
Wlasnej zaslugi dopelniamy miare,
Bog raczy wiedziec - ale zawsze biada:
Bo obcy ciezar wzial na swoje ramie,
Kto z
krzywdzicielem do stolu zasiada,
Kto z jego
reki kes chleba rozlamie,
Bo tutaj
kazda placi sie okrucha
Bolescia
ciala lub spokojem ducha
W.
Syrokomla
Nie, kiedy grozisz, blyskasz i grzmisz,
Wielkim Cie widze o Panie!
Lecz gdy wsrod blogich kojacych cisz
Utwierdzasz swe panowanie.
Piorun na chmurze wypisal Bog!
Otchlan to imie wygrzewa -
Lecz pieknej teczy kresli je luk,
Dzwieczniej skowronek je spiewa.
W.Gomulicki
Wszystkie filozofje i systemy licho bierze, jeden po drugim,
a msza po staremu sie odprawia
H.
Sienkiewicz
Wiara bez dobrych uczynkow jest jak drzewo bez owocu,
milosc - jak matka bez dzieci; modlitwa - jak ptak bez skrzydel.
P.
Skarga
Chocby twa dusza byla spragniona i glodna,
Zadnej czary rozkoszy nie wychylaj do dna,
Azeby z upragnionej nie zrobic przekletej,
Bo na dnie kazdej czary jest gorycz, sa mety!
J.I.
Kraszewski
...Sa szopenowskie dusze - roztesknione,
Okryte zlota rdza milosci - ciche,
Wagnera - kazda krolewska korone
Ma i plaszcz krolow, purpurowa pyche,
Sa Bethovena - te znow ksiezycowe
I zycie dla nich jest ciezka niewola,
Zreszta przerozne . . .
W.
Perzynski
Dusza ludzka jest jak ptak: gdy wzbije sie na pewna wysokosc,
nie tylko nie moze spoczac, ale musi tego skrzydlami pracowac,
aby sie na niej utrzymac.
H.
Sienkiewicz
