Pieϖ wojenna
muz. Stanis³aw Moniuszko
s³. Józef Teodor Stanis³aw Koœcielski
oprac. Stanis³aw G³owacki (2011)

    $sopran
    $tempo marsza.  ³$c
  `\l.`unisono`tutti"g 7f.[7³e.z 
7h.[³œgi w³i.[$(8gh w³i.[7³f.`pp"¿ 
³œh.]œgg `c.³"œj.]ñid ³6d.]³œ"dh
`c.³"œh.Ÿ`d"wjm³l] ³êe.zwjm]
ññ"7xg wj.³Ÿ8g.[ ³œ`rall."g.Ÿñ³lx`ff$d
`d$qñxd ñj.yêd.] œh.Ÿñj.[ 
`c"œg.Ÿñx`ff$d qdxñ `c$ñ¹j.y6em³]
`przyspieszyæ`i`wzmocniæ"wf.[7g.$z
ñ"h.]œx`rit.`f"g $oññ %'c %'c 7³l³k  

  Czy w radzie, czy w zwadzie,
czy w swarnej gromadzie,
w modlitwie, czy w bitwie,
czy harcem w gonitwie
rycerskie rzemios³o nad wszystkie rej wiedzie, 
bo wszêdy ten pierwszy, kto w boju na przedzie.
Z potrzeby w potrzebê i z cwa³u w cwa³,
ze szañca na szaniec, i z wa³u na wa³,
to rozkosz, to rozkosz jedyna,
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
To rozkosz, to rozkosz jedyna,
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
Co rycerz to pan.
  Gdy œwita, powita 
na he³mie mym kita 
i dzwoni miecz w d³oni, 
gdy s³ucham r¿eñ koni.
Poranna miê surma gotowym znajduje.
O, nêdzarz, kto takiej rozkoszy nie czuje.
Z potrzeby w potrzebê i z cwa³u w cwa³,
ze szañca na szaniec, i z wa³u na wa³,
to rozkosz, to rozkosz jedyna,
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
To rozkosz, to rozkosz jedyna,
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
Co rycerz to pan.

    $alt 
    $tempo marsza.  ³$c
  `\l.`unisono`tutti"g 7f.[7³e.z 
7h.[³œgi w³i.[$(8gh w³i.[7³f.`pp"¿
³6f.¿6³ee `c.³"6h.[6fh 8³f.¿6df
`c"7g.%`d"7hm³l[ 7g.%8hm[ ³66³êxe
7g.%6e.¿ 7`rall."g.%6³lx`ff$d
`d"sœ8 œh.Ÿ7g.% 7f.%6g.[
`c"œe.%6x`ff"h sjx8 `c"œi.Ÿ8gm%
`przyspieszyæ`i`wzmocniæ"6f.æyêe.z
8h.¿7x`rit.`f"g q6w œ.jicjih
œ.jicjih œ³l³k

  Czy w radzie, czy w zwadzie,
czy w swarnej gromadzie,
w modlitwie, czy w bitwie,
czy harcem w gonitwie
rycerskie rzemios³o nad wszystkie rej wiedzie, 
bo wszêdy ten pierwszy, kto w boju na przedzie.
Z potrzeby w potrzebê i z cwa³u w cwa³,
ze szañca na szaniec, i z wa³u na wa³,
to rozkosz, to rozkosz jedyna,
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
To rozkosz, to rozkosz jedyna,
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
Co rycerz to pan, *co ryycerz to pan.*
  Gdy œwita, powita 
na he³mie mym kita 
i dzwoni miecz w d³oni, 
gdy s³ucham r¿eñ koni.
Poranna miê surma gotowym znajduje.
O, nêdzarz, kto takiej rozkoszy nie czuje.
Z potrzeby w potrzebê i z cwa³u w cwa³,
ze szañca na szaniec, i z wa³u na wa³,
to rozkosz, to rozkosz jedyna,
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
To rozkosz, to rozkosz jedyna,
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
Co rycerz to pan, *co ryycerz to pan.*

    $tenor 
    $tempo marsza.    ³$c
  `#l.`unisono`tutti|g 7f.[7³e.z 
7h.[³œgi w³i.[$(8gh w³i.[7³f.`pp"¿
ñ³e.zñjj `c"ñ³f.¿ñdf ñ³i.[7d"d
`c"ñj.y`d"êjm³l] wj.]wjm] 
³œœœxi ³"êe.]ñd.y ñ`rall.³|i.Ÿ8³lx`ff"d
`d"nññ ñd.ywi.[ "ñd.yñe.¿
`c"7d.yñx`ff"d ndxñ `c"ñe.|Ÿñdm]
`przyspieszyæ`i`wzmocniæ|8h.Ÿœi.Ÿ
ñd.yñx`f|g twñ ñ.edcedj 
ñ._\edcedj ñ³l³k 

  Czy w radzie, czy w zwadzie, 
czy w swarnej gromadzie,
w modlitwie, czy w bitwie,
czy harcem w gonitwie
rycerskie rzemios³o nad wszystkie rej wiedzie,
bo wszêdy ten pierwszy, kto w boju na przedzie.
Z potrzeby w potrzebê i z cwa³u w cwa³,
ze szañca na szaniec, i z wa³u na wa³,
to rozkosz, to rozkosz jedyna,
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
To rozkosz, to rozkosz jedyna,
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
Co rycerz to pan, *co ryycerz to pan.*
  Gdy œwita, powita 
na he³mie mym kita 
i dzwoni miecz w d³oni, 
gdy s³ucham r¿eñ koni.
Poranna miê surma gotowym znajduje.
O, nêdzarz, kto takiej rozkoszy nie czuje.
Z potrzeby w potrzebê i z cwa³u w cwa³,
ze szañca na szaniec, i z wa³u na wa³,
to rozkosz, to rozkosz jedyna,
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
To rozkosz, to rozkosz jedyna,
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
Co rycerz to pan, *co ryycerz to pan.*

    $bas
    $tempo marsza.   ³$c
  `#l.`unisono`tutti|g 7f.[7³e.z 
7h.[³œgi w³i.[$(8gh w³i.[7³f.`pp|¿
³œi.Ÿœii `c.³|œ³f.¿œi|d ñd.y7d.y 
`c|ñd.y`d>w|fm³l¿ >wj.]³|6fm¿ 
³œœ³êxd wj.]ñd.y 7`rall.|g.%ñ³lx`ff"d 
`d|q76 êp7 7d.%œh.y `c|7g.%ñx`ff|f
ofx6 `c|7g.%>wjm] 
`przyspieszyæ`i`wzmocniæ.æ|ñd.Ÿ|êe.%
6f.[7x``f|g >tñ6 7.g7gf
7.g7g>j |7³l³k 

  Czy w radzie, czy w zwadzie,
czy w swarnej gromadzie,
w modlitwie, czy w bitwie,
czy harcem w gonitwie
rycerskie rzemios³o nad wszystkie rej wiedzie, 
bo wszêdy ten pierwszy, kto w boju na przedzie.
Z potrzeby w potrzebê i z cwa³u w cwa³,
ze szañca na szaniec, i z wa³u na wa³,
to rozkosz, to rozkosz jedyna,
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
To rozkosz, to rozkosz, 
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
Co rycerz to pan, *co rycerz to pan.*
  Gdy œwita, powita 
na he³mie mym kita 
i dzwoni miecz w d³oni, 
gdy s³ucham r¿eñ koni.
Poranna miê surma gotowym znajduje.
O, nêdzarz, kto takiej rozkoszy nie czuje.
Z potrzeby w potrzebê i z cwa³u w cwa³,
ze szañca na szaniec, i z wa³u na wa³,
to rozkosz, to rozkosz jedyna,
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
To rozkosz, to rozkosz,
rycerska przyczyna, rycerski to tan.
Co rycerz to pan, *co rycerz to pan.*