Zawitaj, Jezu
Melodia dawna
oprac. Stanisław Głowacki

     $sopran
   $wdzięcznie, wolno.   ć#c/
  `\l.`mf$ęo `c$ńw8 jjw$6 `d$ow
`c$ęo ńw8 jjńń `meno`f"śr_\
`c$ęo ńwś `d"jjńw śrłk

     $alt
   $wdzięcznie, wolno.    ć#c/
  `\l.`mf"hcg6cecf `c"668 gg87
`d"8cśw `c"ecfgcichcg 6ę6 ćee66
`meno`f"hcgo_\ `c"hcijcichcg
876 `d.ć"ee68 hcgołk   

     $tenor
   $wdzięcznie, wolno.    ć#c/
  `#l.`mf|jci8cgch `c|śwń jjęń `d|wcś8
`c|gchicdcjci 888 jg88
`meno`f"ęt_\ `c|jcdecgcfce 6ęń
`d|gg88 "ętłk

     $bas
   $wdzięcznie, wolno.   ć#c/
  `#l.`mf|88cę `c|śhcg6 eeęę `d|8c76
`c|ęo 88ń jjśjcd `meno`f|ęr_\
`c|8r >śwń `d>jjśjcd ęrłk 

  1. Zawitaj, Jezu, z Panny narodzony.
*Czemuś w żłóbeczku ubogo złożony?*
  2. Cóż za przyczyna ubóstwa Twojego?
*Znać byś z sieroty czynił bogatego.*
  3. Czemuż w tak lichej rodzisz się stajence?
Ziębisz w pieluszkach ciało Twe panięce.
  4. Płaczesz, a na cóż? Znać byśmy weseli,
w górnych pałacach wszyscy Cię widzieli.
  5. Jadą do ciebie wschodni Trzej Królowie,
oddają dary sławni Monarchowie.
  6. Któremi Ty się lubo kontentujesz,
lecz bardziej serca onychże szacujesz.
  7. Tyś serca pragnął przez Mędrca Twojego,
jakobyś nad nie nie miał nic milszego.
  8. Więc z uprzejmością serca oddajemy,
za co od Ciebie zbawienia pragniemy.