5. Pierwsza Kadrowa
(z Wiązanki pieśni legionowych)
sł. Tadeusz Ostrowski
oprac. Romuald Twardowski

    $sopran
    $giocoso.    ććć#b/
  `\l.`f"66 ffgh śń dded
w$6 "jedj śń iihg
ł=`refren"66 ffgh śń dded
w$6 "jedj ś$(6
#,$("śvł;
#;$("śvłk

  1. Raduje się serce,
raduje się dusza,
gdy Pierwsza Kadrowa
na wojenkę rusza.
  *Oj da, oj da dana,
Kompanio kochana,
nie masz to jak Pierwsza, nie, oj nie.*
  2. Chociaż do Warszawy
mamy długą drogę,
ale przecież dojdziem,
byleby iść w nogę.
  Oj da, oj da dana...
  3. Gdy Moskal, psia wiara,
drogę nam zastąpi,
to kul z Mannlichera
nikt mu nie poskąpi.
  Oj da, oj da dana...

    $alt
    $giocoso.    ććć#b/
  `\l.`f"66 ffee 66 ffgf
68 ffff 66 fffe
ł=`refren"66 ffee 66 gggg
66 ffff 6$(ę
#,$("ńvł;
#;.$("ńvłk

  1. Raduje się serce,
raduje się dusza,
gdy Pierwsza Kadrowa
na wojenkę rusza.
  *Oj da, oj da dana,
Kompanio kochana,
nie masz to jak Pierwsza, nie, oj nie!*
  2. Chociaż do Warszawy
mamy długą drogę,
ale przecież dojdziem,
byleby iść w nogę.
  Oj da, oj da dana...
  3. Gdy Moskal, psia wiara,
drogę nam zastąpi,
to kul z Mannlichera
nikt mu nie poskąpi.
  Oj da, oj da dana...

    $tenor
    $giocoso.    ććć#b/
  `\l#(.`f"66 ffff śś iiii
8w hjih śś iiii
ł=`refren"66 ffff śą8 gggg
8ś hjih ś$(6
#,$("fihgł;
#;$("6vłk

  1. Raduje się serce,
raduje się dusza,
gdy Pierwsza Kadrowa
na wojenkę rusza.
  Oj da, oj da dana,
Kompanio kochana,
nie masz to jak Pierwsza, nie, oj nie, oj dana, 
oj da, oj da dana,
Kompanio kochana,
nie masz to jak Pierwsza, nie, oj nie!
  2. Chociaż do Warszawy
mamy długą drogę,
ale przecież dojdziem,
byleby iść w nogę.
  Oj da, oj da dana...
  3. Gdy Moskal, psia wiara,
drogę nam zastąpi,
to kul z Mannlichera
nikt mu nie poskąpi.
  Oj da, oj da dana...

    $bas
    $giocoso.    ććć#b/
  `#l.`f|66 ffff ńś iijd
66 ffff ńś ddee
ł=`refren|66 ffff ńś ćiijd
ęń ffff ń$(6
#,$(>i|ihgł;
#;$(>śvłk

  1. Raduje się serce,
raduje się dusza,
gdy Pierwsza Kadrowa
na wojenkę rusza.
  Oj da, oj da dana,
Kompanio kochana,
nie masz to jak Pierwsza, nie, oj nie, oj dana, 
Oj da, oj da dana,
Kompanio kochana,
nie masz to jak Pierwsza, nie, oj nie, oj dana, 
  2. Chociaż do Warszawy
mamy długą drogę,
ale przecież dojdziem,
byleby iść w nogę.
  Oj da, oj da dana...
  3. Gdy Moskal, psia wiara,
drogę nam zastąpi,
to kul z Mannlichera
nikt mu nie poskąpi.
  Oj da, oj da dana...