Pieszczone dziewczę (canzona) (SAB)
muz. Romuald Twardowski
sł. Adam Lewandowic-Strzeżowczyk

    $sopran
    $umiarkowanie.    ć#d/
  `\l.`mf"t8w s67 rś`c$ń tt
owę nw8 t8w so 
$oęń p"wę tśw `poco`rall.`d$nołl
`a`tempo"p78 swń wcś87 q`d"r
`p"wjjć8jj icćhij8w
wjjć8w ićhij8w `f.ć$ńfdę6
ćdijdę"ś whjś6 
`poco`rall."ghij`c.ć$ń.ce o.v
`a`tempo"t8w s67 rśń tt
owę nw8 t8w s`d"o
`p$oęń p"wę tśw `d$nołl
"p78 swń wcś87 qr
`f.ł"] [łk

  Pieszczone dziewczę, aniele, nie pani, 
i że cię kocham, a któż mi to zgani?
Zganić nie może, kto świadom miłości
i kto się kocha w takowej grzeczności.
Grzeczności twojej ja chwalić nie mogę, 
ale chwalącym przecię też pomogę. 
Pomogę i tym, którzy narzekają,
troskę miłości na twym sercu mają.
Moją i ja mam; nie mogę już znosić,
przyjdzie Wenery o ratunek prosić.
Prosiłbym ciebie, aleś niełaskawa,
mścić się też trudno, nie dostąpię *prawa.* 

    $alt
    $umiarkowanie.    ć#d/
  `\l.`mf"o6ę p6ę o6`c"7 8c76cę
q77 6c788 pęę oo r66 6c787
p66 `poco`rall.`d"6c8qłl
`a`tempo"p6ę 8c788 p66 6c`d"ęo
`p"6ff6ff ćńdd66 6ff66 ćdddd66
`f"6ff7ś gihg6ę 8gf66 
`poco`rall."feff`c"s o.v
`a`tempo`f"o6ę p6ę o67 8c76cę
q77 6c788 pęę o`d"o
`p"r66 6c787 p6ę `d"6c8qłl
p6ę 8c788 p66 6cęo
`f.ł"pcn złk

  Pieszczone dziewczę, aniele, nie pani, 
i że cię kocham, a któż mi to zgani?
Zganić nie może, kto świadom miłości
i kto się kocha w takowej grzeczności.
Grzeczności twojej ja chwalić nie mogę, 
ale chwalącym przecię też pomogę. 
Pomogę i tym, którzy narzekają,
troskę miłości na twym sercu mają.
Moją i ja mam; nie mogę już znosić,
przyjdzie Wenery o ratunek prosić.
Prosiłbym ciebie, aleś niełaskawa,
mścić się też trudno, nie dostąpię *prawa.* 

    $bas
    $umiarkowanie.    ć#d/
  `#l|rw8 "ńcwśś tń`c|ś rr
tęw s8w nw8 8c7ęc"ń 
tńś r6ę n"ńw `poco`rall.`d|sołl
`a`temppo|n"ńw o|86 nńę o`d|r
`p|6ćhiwhh 7gg6ć8
6ćhiw8 gggg6ć8 `f|śćdiwń
ećdji87 6eeń8 
`poco`rall.|ijih`c|s o.v
`a`tempop`f|rw8 "ńcwśś tńś rr
tęw s8w nw8 8c7`d|ęc"ń 
`p|tńś r6ę n"ńw `d|sołl
n"ńw o|86 nńę or `f|ncłp [łk
  
  Pieszczone dziewczę, aniele, nie pani, 
i że cię kocham, a któż mi to zgani?
Zganić nie może, kto świadom miłości
i kto się kocha w takowej grzeczności.
Grzeczności twojej ja chwalić nie mogę, 
ale chwalącym przecię też pomogę. 
Pomogę i tym, którzy narzekają,
troskę miłości na twym sercu mają.
Moją i ja mam; nie mogę już znosić,
przyjdzie Wenery o ratunek prosić.
Prosiłbym ciebie, aleś niełaskawa,
mścić się też trudno, nie dostąpię prawa, prawa.