Miłe tchnienie mi kwietniowe (SAB)
(pieśń trubadurów)
muz. Edward Pałłasz
sł. Arnaut de Mareuil (trubadur, XII w.)
przekład Zofia Romanowiczowa

    $sopran
    $allegretto.    ććć#c(
  `\l.`mp.($d`d$ę `d.($dę
`p$6.'c 6x `mp.($dę (f6 (eę
yc]ś `c$ecdj (i8 `rit."7h `d.ć"żcćz6'c ć6.
`a`tempo`mf.($dę (f6 (eę yc]ś
$ecd`d"j (i8 7`rit."h źc[ś'c ś.
ł=`poco`piu`mosso`p"śg hcgf
śj hcgf śg hcgf `rit.`c.("g8 (iw
`tempo`$i`mf.($dę (f6 
(eę yc]ś $ecd`d"j (i8 
`rit.`d"7h źc[ś'c ś.ł; `da capo al fine
`meno`mosso`p`d.($dę `d.($dę
`pp$ń.'c ńłlx `finełk

  1. Miłe, miłe mi. 
Miłe tchnienie mi kwietniowe, 
nim zielony maj nastanie, 
miłe w nocy księżycowej 
słowikowe mi kląskanie. 
Każde ptaszę, jako może,
wyśpiewuje swe kancony,
a gdy rześki chłód na dworze,
lgnie do swojej ulubionej.
  2. I gdy, i gdy, i. 
I gdy wszystko, co stworzone,
pąków cieszy się pękaniem,
ja oglądam się w tę stronę,
gdzie ma Radość, me Kochanie.
Taka chęć ma i natura,
by myśl każdą ku niej zwrócić,
gdy zbudzone ptasząt chórem
serce wiatr kwietniowy cuci.
Miłe, miłe mi. 

    $alt
    $allegretto.    ććć#c(
  `\l.`mp.("i`d"7 `d.("i7
`p"6.'c 6x `mp.("i7 d"ś (g8 (iś
`c|wd (e6 `rit."ęj `d"dń'c ń.
`a`tempo`mf.("i7 (d"ś (g8 (iś
|w`d"d (e6 7`rit."f ę. ń.
ł=`poco`piu`mosso`p"ńd we
ńj ęe ńf ćęąe `rit.`c.("dw (eę
`tempo`$i`mf.("i8 (ąh8 
(g7 (f6 ę`d"f (g8 `rit.`d"7f ę. ń.ł;
`da capo al fine
`meno`mosso`p.("i`d"7 `d.("i7
`pp"ś.'c śłlx `finełk

  1. Miłe, miłe mi.
Miłe tchnienie mi kwietniowe, 
nim zielony maj nastanie, 
miłe w nocy księżycowej 
słowikowe mi kląskanie. 
Każde ptaszę, jako może,
wyśpiewuje swe kancony,
a gdy rześki chłód na dworze,
lgnie do swojej ulubionej.
  2. I gdy, i gdy, i. 
I gdy wszystko, co stworzone,
pąków cieszy się pękaniem,
ja oglądam się w tę stronę,
gdzie ma Radość, me Kochanie.
Taka chęć ma i natura,
by myśl każdą ku niej zwrócić,
gdy zbudzone ptasząt chórem
serce wiatr kwietniowy cuci.
Miłe, miłe mi. 

    $bas
    $allegretto.    ććć#c(
  `#l.#abm
`p|yczń `a`tempo`mf$(|ś.'c ś$(i'c 
ś.'c ś$(i'c ś.'c `d|ś$(i'c
ś.'c `rit.|ś. źc]ś
ł=`poco`piu`mosso`p.(|g7 7g
(g7 7g (g7 7g `rit.`c|7g 6f
`tempo`$i`mf$(|ś$(i'c ś$(i'c
ś$(i'c ś$(i >w`d|d (e6
`rit.`d|wf ś. źc]śł; 
`da capo al fine
`meno`mosso`p`d|ś.'c ś.'c
`pp|ś.'c śłlx `finełk

  1. Miłe w nocy mi kląskanie.
Każde ptaszę, jako może,
wyśpiewuje swe kancony,
a gdy na dworze,
lgnie do swojej ulubionej.
  2. I gdy w stronę,
gdzie Kochanie.
Taka chęć ma i natura,
by myśl każdą ku niej zwrócić,
gdy ptasząt chórem
serce wiatr kwietniowy cuci.
M.