Kurdesz (SAB) sł. Franciszek Bohomolec oprac. Tadeusz Maklakiewicz $sopran $wesoło. ć#c/ `\l.`mf"878 icg`d"o ee`c$ńń `d$dcjwv 878 icg`d"o ee`c$ńń `d$dcjwv `c"88$6 fceo "ee$ńń dcjt_\ `f$ńs wr `mp"ś77 `c"hcj$(o_\ `f$ń$(s w$(r 6$ń`d"ś gci8vłk 1. Każ przynieść wina, gospodarzu miły! Bodaj się troski nigdy nam nie śniły. Siadajcie wszyscy wokoło tu z nami. *Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami.* 2. Skoro się przytknie ręka do butelki, znika natychmiast smutek z serca wszelki! Wołajmyż tedy, dzwoniąc kieliszkami: *kurdesz, kurdesz nad kurdeszami!* 3. Patrzcie, jak dzielny skutek tego wina, już się me serce weselić poczyna. Pod stół kieliszki, pijmy szklanicami, *kurdesz, kurdesz nad kurdeszami!* 4. Już po butelce! Niech tu stanie flasza, wiwat ta cała kompanija nasza! Wiwat, krzyknijmy, nie jesteśmy sami! *Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami!* $alt $wesoło. ć#c/ `\l.`mf"878 icg`d"o ee`c"67 ic`d"h8v 878 icg`d"o ee`c"67 ic`d"h8v `c"668 8h_\gfe eeęę ęę_\hh `f"8q 8p `mp"6ęń `c|jce8_\hh `f"8$(q 8$(p 66`d"ń ńwvłk 1. Każ przynieść wina, gospodarzu miły! Bodaj się troski nigdy nam nie śniły. Siadajcie wszyscy, siadajcie, wokoło tu z nami, z nami. Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami, kurdesz, kurdesz, kurdesz nad kurdeszami! 2. Skoro się przytknie ręka do butelki, znika natychmiast smutek z serca wszelki! Wołajmyż tedy, wołajmyż, dzwoniąc kieliszkami, dzwoniąc: kurdesz, kurdesz nad kurdeszami, kurdesz, kurdesz, kurdesz nad kurdeszami! 3. Patrzcie, jak dzielny skutek tego wina, już się me serce weselić poczyna. Pod stół kieliszki, pod stół, pijmy szklanicami, pijmy! Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami, kurdesz, kurdesz, kurdesz nad kurdeszami! 4. Już po butelce! Niech tu stanie flasza, wiwat ta cała kompanija nasza! Wiwat, *krzyknijmy,* nie jesteśmy sami, sami! Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami, kurdesz, kurdesz, kurdesz nad kurdeszami! $bas $wesoło. ć#c/ `#l.`mf|878 icg`d|o ee`c|eci"ę |gc`d|h8v 878 icg`d|o ee`c|eci"ę |8`d|8v `c"ń|dch"ń wj_\jjj jihcgfcg 88_\hh `f|ic]cyo |hcźc]n `mp"ńwś `c|8t_\ `f|ic]cy$(o |hcźc]$(n dcjich`d|gcf ę8vłk 1. Każ przynieść wina, gospodarzu miły! Bodaj się troski nigdy nam nie śniły. Siadajcie wszyscy, siadajcie, wokoło tu z nami, z nami. *Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami!* 2. Skoro się przytknie ręka do butelki, znika natychmiast smutek z serca wszelki! Wołajmyż tedy, wołajmyż, dzwoniąc kieliszkami, dzwoniąc: *kurdesz, kurdesz nad kurdeszami!* 3. Patrzcie, jak dzielny skutek tego wina, już się me serce weselić poczyna. Pod stół kieliszki, pod stół, pijmy szklanicami, pijmy! *Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami!* 4. Już po butelce! Niech tu stanie flasza, wiwat ta cała kompanija nasza! Wiwat, *krzyknijmy,* nie jesteśmy sami, sami! *Kurdesz, kurdesz nad kurdeszami!*