Magnificat
muz. Johann Eccard (1553-1611) 
sł. pol. Stanisław Głowacki

     $sopran $i    łłł$c
  m `mp"t$6ę ńcwń.d tu
vw8ąś w|c87.g ż
m  `mf"t$6ę ńwń.d tu
v`p"w8ąś w87.g pu
v`mf"7ww ś88c7 8$ę6.f ęcr7'c 
76.czcyę pv`f"w $7.g76 
ę.eę6 ń.dńw ąścw.cźc[cś tv`p$ń
`c$ńń77 `d$7pcłę nv`mf$ń 
w.i8`f$6 ę.dwś `d"rcq pv`mf"w
8.g6ń 7.fę7 766cę żłk

  1. Przez góry Maryja szła, Elżbiety chcąc nawiedzić dom.
Dzieciątko czuła w łonie swym. Duch Święty sprawił mocą swą,
że będzie Matką Pana. Z radością Bogu śpiewa hymn:
"Uwielbiaj, duszo moja, sławę, sławę Pana mego,
chwal Stworzyciela dobrego.
Zbawienie me, jedyna ma otucha, 
to rozkosz ma, to rozkosz i wesele ducha.
  2. Bo mile przyjąć raczył swej sługi pokorę.
Łaskawym okiem wejrzał na Dawida córę.
Przeto narody wszystkie, co ziemię osiędą,
błogosławioną odtąd mnie nazywać będą.
Bo wielkimi darami uczczonam, uczczonam od Tego, 
którego moc i święte imię Jego."

     $sopran  $ii      łłł$c
  `mp"rwś hcgchcict ąśctś ww78
ś76.f 7ww.j [
`mf"rwś hcgchcict ąśtś w_\w78
ś76.f 7ww.j ru
m uv$ń ąw.jn "r.$ń tt tv`f$6
ę.eęń ąw.jwń p.6 ńwń.c"g qv`p"7
`c"8ś77 `d"7$ncw [ uvw
w.i87'c `d"7pcę fcgchcict
vwcn u"q wwt ]łk

  1. Przez góry Maryja szła, Elżbiety chcąc nawiedzić, chcąc nawiedzić dom.
Dzieciątko czuła w łonie swym, Duch Święty sprawił mocą, sprawił mocą swą.
Maryja z radością śpiewa hymn:
"Uwielbiaj, duszo moja, sławę, sławę Pana mego,
chwal Stworzyciela dobrego.
Jedyna ma otucha,
to wesele ducha.
  2. Bo mile przyjąć raczył swej sługi pokorę, pokorę.
Łaskawym okiem wejrzał na Dawida córę, na córę.
Narody ziemię osiędą,
błogosławioną odtąd mnie nazywać będą.
Bo wielkimi darami uczczonam od Tego, 
ma moc imię Jego."

     $alt       łłł$c
  `mp"p66 6.cgc8c7 qq 7.cfcę6'c
6|tń ę66ę ż `mf"p66 6.cgc87 qq 
7.cfcę6'c 6|tń ę66ę 6`mf"688 
q.ą6 7c6ńń ę.eń8'c hcgcęą67'c 
7chcit [
m uv`f"8 ś.iś8 % ov`p"ń
ńńłęę'c łęńq'c 7c6ń|8'c
hcijcdę8 7.cfo uv`mf"w
8.g6ę ńctąś t.ń ę6q [łk

  1. Przez góry Maryja szła, Elżbiety chcąc nawiedzić dom.
Dzieciątko czuła w łonie swym, Duch Święty sprawił mocą swą,
że będzie Matką Pana.
Maryja z radością
śpiewa hymn:
"Uwielbiaj Pana mego,
chwal Stworzyciela dobrego.
Zbawienie, otucha,
to rozkosz ma, to rozkosz ma, wesele ducha.
  2. Bo mile przyjąć raczył swej sługi pokorę.
Łaskawym okiem wejrzał swym na Dawida córę.
Przeto narody wszystkie, narody, co ziemię osiędą,
nazywać mnie będą.
Bo wielkimi darami uczczonam, uczczonam, 
którego moc i święte imię Jego."

     $tenor      łłł$c
  `mp|twń ] ńcęn ovw 6786 t.w ]
`mf|twń ]c ńęńń ov`p|w 6786 t.w ww"66
ę.dęcw nu uvń ę.enc ęc6q pv`f"6
|w.jwń "rr vń6.f 6ęn tv`p|ś
`c|87s `d|su ńdce6_\6 ę.dw8 ]'c ] pu
uv"6 ę.dwś 88q żłk

  1. Przez góry Maryja szła, Elżbiety chcąc nawiedzić dom.
Dzieciątko czuła w łonie swym, Duch Święty sprawił, sprawił to,
że będzie Matką Pana.
Z radością śpiewa hymn:
"Uwielbiaj, duszo moja, uwielbiaj Pana mego.
Chwal Stworzyciela dobrego.
Zbawienie me, otucha.
To rozkosz ma, wesele ducha.
  2. Bo mile przyjąć raczył swej, swej sługi pokorę.
Łaskawym okiem wejrzał swym na Dawida córę.
Przeto narody wszystkie, narody ziemię osiędą,
błogosławioną odtąd nazywać mnie będą.
Bo wielkimi darami uczczonam, uczczonam, 
którego święte imię Jego."

     $bas        łłł$c
  `mp|p8ś p.cw qq t.6 ńę6ń t.w |ż 
`mf|p8ś p.w qq t.6 ńę6ń t.w |pv6
wwr 7c"ńs rv"ń ąw.jńąś tt ż
m uv`f"ń ś.iś6 % >tv`p|7
`c.ą|67łęę `d.ł|ęscw ń|ń.cąefcg
[ mm v`mf|w8.g 6ęnc tt ] |żłk  

  1. Przez góry Maryja szła, Elżbiety chcąc nawiedzić dom.
Dzieciątko czuła w łonie swym, Duch Święty sprawił, sprawił to,
że będzie Matką Pana.
Z radością śpiewa Bogu hymn:
"Uwielbiaj Pana mego,
chwal Stworzyciela dobrego, dobrego.
To rozkosz ma, wesele ducha.
  2. Bo mile przyjąć raczył swej, swej sługi pokorę.
Łaskawym okiem wejrzał swym na Dawida córę.
Przeto narody wszystkie, narody ziemię osiędą,
nazywać mnie będą.
Bo wielkimi darami, darami, 
którego moc, święte imię Jego."