Czerwone maki na Monte Cassino
muz. Alfred Schuetz
sł. Feliks Konarski
oprac. Stanisław Głowacki (Błonie, 19.07.2003 r.)

     $sopran     $c
  "hhćh iśiwde nńx"h ńd.z6h.] s8xf 
8h.[$ń"h.ż ovxi ęe.ż7f.z "tśxi 
8h.ć[wi.% pvxh ńd.z6h.] s8xf 
8h.[$ńe.ż ovx"i $ęe.zęd.ź 
n"8xh śi.]ńj.y oxł"ffgłk.
  łłł "h8h$6e.ż ęn"fg hhhh$ńń
"ove.ż g7gwi.] śrji h8h8e.%
p.fg h8h$6e.ż ęn"fg hhhh$ńw
sxiij dńdńj.ź 88xhhćh 
ąiśiąjjde n'cdłk

  1. Czerwone maki na Monte Cassino.
Czy widzisz te gruzy na szczycie?
Tam wróg twój się kryje jak szczur!
Musicie, musicie, musicie
za kark wziąć i strącić go z chmur!
I poszli szaleni, zażarci,
i poszli zabijać i mścić,
i poszli jak zawsze uparci,
jak zawsze za honor się bić.
  Czerwone maki na Monte Cassino
zamiast rosy piły polską krew.
Po tych makach szedł żołnierz i ginął,
lecz od śmierci silniejszy był gniew!
Przejdą lata i wieki przeminą,
pozostaną ślady dawnych dni,
i tylko maki na Monte Cassino
czerwieńsze będą, bo z polskiej wzrosną krwi.
  2. Czerwone maki na Monte Cassino.
Runęli przez ogień straceńcy!
Niejeden z nich dostał i padł.
Jak ci z Samosierry szaleńcy,
jak ci spod Rokitny, sprzed lat.
Runęli z impetem szalonym
i doszli, i udał się szturm,
i sztandar swój białoczerwony
zatknęli na gruzach wśród chmur.
  Czerwone maki...

     $alt     $c
  "hhćh ić7g8hh ł6c76x"h ńd.yńj.z 
6cę6ń 6e.%6f.y ścńcęń ńd.yńd.y 
q76 ęe.%ęe.z 6d.yńxh ńd.yńj.z 6cę6ń 
6f.%8g.[ śc8c78 7g.%7f.ćz p66
ć7g.[śh.ź wcłśchddełk.
  łłł "f6f8g.[ 76cęde ffff6ę
ńd.yńe.y eęeęe.z 7phg fędęe.z
n.de f6f8g.[ 76cęde ffffą68
qxggh iśiśh.% 66xhhćh
ćg7ghhągg p'cfłk

  1. Czerwone maki na Monte Cassino.
Czy widzisz te gruzy na szczycie?
Tam wróg twój się kryje jak szczur!
Musicie, musicie, musicie
za kark wziąć i strącić go z chmur, strącić z chmur!
I poszli szaleni, zażarci,
i poszli zabijać i mścić,
i poszli jak zawsze uparci
jak zawsze za honor się bić.
  Czerwone maki na Monte Cassino
zamiast rosy piły *polską krew.*
Po tych makach szedł żołnierz i ginął,
lecz od śmierci silniejszy był gniew!
Przejdą lata i wieki przeminą,
pozostaną ślady dawnych dni,
i tylko maki na Monte Cassino
czerwieńsze będą, bo z polskiej wzrosną krwi.
  2. Czerwone maki na Monte Cassino.
Runęli przez ogień straceńcy!
Niejeden z nich dostał i padł.
Jak ci z Samosierry szaleńcy,
jak ci spod Rokitny, sprzed lat, z dawnych lat.
Runęli z impetem szalonym
i doszli, i udał się szturm,
i sztandar swój białoczerwony
zatknęli na gruzach wśród chmur.
  Czerwone maki...     

     $tenor     $c
  |hh"d ńddę|ij ńcłś8|8 "ńwśh.[ 8cwń|8 "ńwśh.[
7c8cś8 śi.źśi.ź "owń wj.]ńd.z
ńi.źś8 "ńcwś8 8cwń|8 "ńd.z6d.y
ncę6 |śi.źśi.ź 8c"ńńń ńe.zęe.z
|8c"ńcwvłk.
  łłł "ńddń|h.[ "ń|8c7hh 
"ddddńw śi.źśi.ź śddńd.y ńtjj
wjjąwj.] ńc|8'c8hh "ńdd|8h.[
88c7hh "ddddńń ńd.ydddd
ęeeęe.y ńddńń ńddeeee n'cdłk

  1. Czerwone maki na Monte Cassino.
Czy widzisz gruzy na szczycie?
Tam wróg się kryje jak szczur!
Musicie, musicie, musicie
za kark wziąć i strącić go z chmur, strącić z chmur!
I poszli zażarci,
i poszli zabijać i mścić,
i poszli jak zawsze uparci,
jak zawsze za honor się bić.
  Maki na Monte Cassino
zamiast rosy piły *polską krew.*
Po tych makach szedł żołnierz i ginął,
lecz od śmierci silniejszy był gniew!
Przejdą lata i wieki przeminą,
pozostaną ślady *dawnych dni,*
i tylko maki na Monte Cassino
czerwieńsze będą, bo z polskiej wzrosną krwi.
  2. Czerwone maki na Monte Cassino.
Runęli jak straceńcy!
Niejeden dostał i padł.
Jak ci z Samosierry szaleńcy,
jak ci spod Rokitny, sprzed lat, z dawnych lat.
Runęli z impetem
i doszli, i udał się szturm,
i sztandar swój białoczerwony
zatknęli na gruzach wśród chmur.
  Czerwone maki...     

     $bas     $c
  |hhf ęee8hh nń|8 ńwśh.[ |ńcwś8 
|ńwśh.[ |ęc6c76 7f.żęf.% 8c>88|fcg
8h.]śi.] ń|h.[88 ńcwś8 |ńcwś8
|ńh.[ń"d.y |7c6cęń ęf.ż7ćg.%
8c"ńwś ęe.zęe.z 8c7c8vłk.
  łłł |ńdd8h.[ ńndd ddddńń
7g.%7g.% 7iiśi.ź 6c>w|6ff
6ff8h.[ ńh.żńdd ńdd8h.[ ńndd
ddddńą6 7i.źiggf ęegęg.% ńdh66
ęeehhąiąj ń|h.[dłk

  1. Czerwone maki na Monte Cassino.
Czy widzisz gruzy na szczycie?
Tam wróg się kryje jak szczur!
Musicie, musicie, musicie
za kark wziąć i strącić go z chmur, strącić z chmur!
I poszli zażarci,
i poszli zabijać i mścić,
i poszli jak zawsze uparci,
jak zawsze za honor się bić.
  Maki na Monte Cassino
zamiast rosy piły *polską krew.*
Po tych makach szedł żołnierz i ginął,
lecz od śmierci silniejszy był gniew, srogi gniew!
Przejdą lata i wieki przeminą,
pozostaną ślady *dawnych dni,*
i tylko maki na Monte Cassino
czerwieńsze będą, bo z polskiej wzrosną krwi, z polskiej krwi.
  2. Czerwone maki na Monte Cassino.
Runęli jak straceńcy!
Niejeden dostał i padł.
Jak ci z Samosierry szaleńcy,
jak ci spod Rokitny, sprzed lat, z dawnych lat.
Runęli z impetem
i doszli, i udał się szturm,
i sztandar swój białoczerwony
zatknęli na gruzach wśród chmur.
  Czerwone maki...

  3. Czy widzisz ten rząd białych krzyży?
To Polak z honorem brał ślub.
Idź naprzód - im dalej, im wyżej,
Tym więcej ich znajdziesz u stóp.
Ta ziemia do Polski należy,
Choć Polska daleko jest stąd,
Bo wolność krzyżami się mierzy -
Historia ten jeden ma błąd.
  Czerwone maki...