Ufaj Bogu, duszo moja (psalm 62)
muz. anonim
oprac. Stanisław Głowacki
sł. Jan Kochanowski

     $sopran    ł$c
  "8wś8 $ńęp z 76ęń ę"śt ź
$oęń'c ńwś8 $on wwś8 ć78s [łlłk  

     $alt      ł$c
  "ę87ę 77s % w877 77o z
q77'c 7ę78 8c7p 8878 ęę8cć7 [łlłk

     $tenor      ł$c
  |węęw śśn z ęńśś wń|r %
twś'c ś8śąw ątn ęęęw ęwo złlłk    

     $bas      ł$c
  |88ę8 7ę>s |z wńę7 >w|7r z
tw|7'c 78ę8 rn 88ęł6 ę8o [łlłk

  1. Ufaj Bogu, duszo moja,
To mój zamek, to ma zbroja;
W nadzieję Jego zasłony
Nie boję się z żadnej strony.
  2. Że człowiek zdrowia używa,
Że o nim sława uczciwa,
Że duż, ani sobą trwoży,
Pan to daje, dar to Boży.
  3. W tym nadzieję pokładajcie,
Temu serca otwarzajcie;
W nieszczęściu i w każdej trwodze
Nasza ufność zawżdy w Bodze.
  4. Lekki naród jest człowieczy
Nie masz tam nic, coby grzeczy;
By na wagę nastąpili,
Pióraby nie przeważyli.
  5. Nikt nie ufaj światu temu,
Ani rozumowi swemu;
Bogactwem cię Bóg twój nadał,
Strzeż, byś serca nie przykładał.