Mękę Chrystusa
ze zbioru "Pieśni wielkopostne"
muz. i sł. Stanisław Głowacki

     $sopran     łł$c
  `mf"wjjśie 66ęe_\e `c"8śwń 
ędd`d$ńąw `c$ńef`d$6ę `c"śjd`d$ńw 
8hjśhi w`poco`rit.ć"788łlłk.
  mmm `f"w$hg6ę ń6ę"iłl_\e
8ś`c"wń ęddńąw `c$ńef`d$6ę 
`c"śjd`d$ńw 8hjśhi wć788łlłk

  1. Mękę Chrystusa, naszego Pana,
niech każdy stawia przed swoje oczy
i z Matką Bożą aż do stóp krzyża
z sercem ściśniętym w boleści kroczy.
  Niech pod cedrowym stanie krzyżem,
a wzrok podniósłszy, niech się wpatruje,
jak z ran Jezusa krwi strugi płyną
i łzami skruchy Go opłakuje.
  2. Ucho niech słyszy wołanie Pana,
niech ręce czynią zadość pragnieniu,
Niech zadrży serce, gdy Jezus głowę
po swym ostatnim opuści tchnieniu.

     $alt     łł$c
  `mf"8gg6ee 66ęe_\e `c"ę777 
ć7gg`d"88 `c"8hćg`d"78 `c"6ff`d"ęę 
6hh8hh 8`poco`rit."ę6ęłlłk.
  mm `f.ć"7$edwś ['c 88ć7ełl_\e 
ę7`c"77 ć7gg88 `c"8hćg`d"78 
`c"6ff`d"ęę 6hh8hh 8ę6ęłlłk

  1. Mękę Chrystusa, naszego Pana,
niech każdy stawia przed swoje oczy
i z Matką Bożą aż do stóp krzyża
z sercem ściśniętym w boleści kroczy.
  Niech pod cedrowym stanie krzyżem,
a wzrok podniósłszy, niech się wpatruje,
jak z ran Jezusa krwi strugi płyną
i łzami skruchy Go opłakuje.
  2. Ucho niech słyszy wołanie Pana,
niech ręce czynią zadość pragnieniu,
Niech zadrży serce, gdy Jezus głowę
po swym ostatnim opuści tchnieniu.

     $tenor     łł$c
  `mf"ęłeeńdd ńwśi_\d `c|wńęń 
`c"ńdd`d"ęę `c"6ed`d"ńw `c"ńji`d|ś8 
wde6fd ę`poco`rit.|śńwłlłk.
  m `f|8"feńw sc"ęcńc ]'c
wśśćgłl_\"d wń`c"ęń ńddęę `c"6ed`d"ńw
`c"ńji`d|ś8 wde6fd ę|śńwłlłk

  1. Mękę Chrystusa, naszego Pana,
niech każdy stawia przed swoje oczy
i z Matką Bożą aż do stóp krzyża
z sercem ściśniętym w boleści kroczy.
  Niech pod cedrowym stanie krzyżem,
a wzrok podniósłszy, niech się wpatruje,
jak z ran Jezusa krwi strugi płyną
i łzami skruchy Go opłakuje.
  2. Ucho niech słyszy wołanie Pana,
niech ręce czynią zadość pragnieniu,
Niech zadrży serce, gdy Jezus głowę
po swym ostatnim opuści tchnieniu.

     $bas     łł$c
  `mf|8hh8ćge ś88ćg_\g `c|87wś 
łśii`d|88 `c"ńji`d|św `c|śhćg`d|78 
6fhńdf ę`poco`rit.|ę>8-8-łlłk.
  `f|ę|ji87 p.cńc zc ż'c 6ńęełl_\ćg
87`c|wś łśii88 `c"ńji`d|św 
`c|śhćg`d|78 6fhńdf ęę>8-8-łlłk

  1. Mękę Chrystusa, naszego Pana,
niech każdy stawia przed swoje oczy
i z Matką Bożą aż do stóp krzyża
z sercem ściśniętym w boleści kroczy.
  Niech pod cedrowym stanie krzyżem,
a wzrok podniósłszy, niech się wpatruje,
jak z ran Jezusa krwi strugi płyną
i łzami skruchy Go opłakuje.
  2. Ucho niech słyszy wołanie Pana,
niech ręce czynią zadość pragnieniu,
Niech zadrży serce, gdy Jezus głowę
po swym ostatnim opuści tchnieniu.