Być wszędzie, gdzie nas nie ma
muz. Antoni Kopff
sł. Jonasz Kofta
oprac. Grażyna Nazarko

     $sopran      ł#d/
  `\l.mm v"efg6%% 7.chc7v
vffgghh qn veeeexzz ocńv
mm vefg6%% 7.chc7v vffgghh qn
veed.]jd xi'cśułk.
  x"iiidddi xgggg.%gd x"iiiddxyź
q.v xiiidddi xg%%gxggd xgggggx%%
qc6vłk.
  uv;"g'cgh ihgf%cżczcy'cdce'c ęvvgg
jjji;jcich'c8 vffgghh qn
veeddxćyy xe'cę'cęv veeffgg qn 
v`wokaliza$ęcn'c y'c y'c nu młk.
  mm uv`canto"ef ghgf;gcfce'cę vffgghh
qn uxzzee veeęcń uvx%[ ihgf;gcfcg'c7
u77 wwwjci 8v88 qłp ęęn n.vłk.
  x"iiidddi xgggg.%gd x"iiiddxyź q.v 
xiiidddi xg%%gxggd xgggggx%%
7.c[c%c6vłk

  I rozumieć cały świat,
obok drogi słuchać długo,
co mi powie szelest traw.
Gdzie naprawdę będę sam,
nad płynącą wolno strugą
swoich dni obmyśleć plan.
  Być wszędzie, gdzie nas nie ma
to temat na poemat.
Tam gdzie nas nie ma, staje czas.
Być wszędzie, gdzie nas nie ma,
tęsknota jest jak trema,
wpisuje w schemat wolny wiatr.
  Chciałbym umieć być jak wiatr
i rozumieć cały świat,
obok drogi słuchać długo,
co mi powie szelest traw,
nad płynącą wolno strugą 
Wokaliza: uu
Do stracenia wiele mam:
swą bezsenność w wielkim bloku,
szary bezsens swoich spraw.
Kiedyś pójdę, minę próg,
nagie pole, siana stóg,
uspokoję swój niepokój.
  Być wszędzie, gdzie nas nie ma
to temat na poemat.
Tam gdzie nas nie ma, staje czas.
Być wszędzie, gdzie nas nie ma,
tęsknota jest jak trema,
wpisuje w schemat wolny wiatr.

     $alt $i      ł#d/
   `\l.v;|i'cijdwź[ 7vu
v"efg6zy t.v vjjddee n|q
vjjigx[ź xh'c8'c8v 
v;i'cijdjxź[ 7vu v"efg6zy t'cwv
vjjddee n|q vjji.[hi xg'c7ułk.
  x"ggghhhg xeeed.ydi x"ggghhx[ż
o.v xggghhhf xezzdxddi x"eeeeexzz 
n.vłk.
  v;|i'cijdjxź[ 7vu v"efg6zy t.v
vjjddee ń'cdcźc[q vjjigx[ź
xi'cś'cśv vjjddee n|q v"eedm]jd
xi'cśu mmmłk.
  v|ijy]xxź[ 7vu v"efg6zy tu
vjjddee ń'cdcźc[q vjji7[ź xh'c8'c8v
vxź]djxź[ qu v"efg6zy t.v
vjjddee ń'cdcźc[q vjji8[ź xg'c7'c7vłk.
  x"ggghhhf xeeed.ydi 
x"ggghhx[ż o.v xggghhhf xezzdxddi
x"eeeeexzz n.vłk  

  Chciałbym umieć być jak wiatr
i rozumieć cały świat,
obok drogi słuchać długo,
co mi powie szelest traw.
Chciałbym odejść, odejść tam,
gdzie naprawdę będę sam,
nad płynącą wolno strugą
swoich dni obmyśleć plan.
  Być wszędzie, gdzie nas nie ma
to temat na poemat.
Tam gdzie nas nie ma, staje czas.
Być wszędzie, gdzie nas nie ma,
tęsknota jest jak trema,
wpisuje w schemat wolny wiatr.
  Chciałbym umieć być jak wiatr
i rozumieć cały świat,
obok drogi słuchać długo,
co mi powie szelest traw,
nad płynącą wolno strugą
swoich dni obmyśleć plan.
Gdzie mnie nie ma, pójdę tam.
Do stracenia wiele mam:
swą bezsenność w wielkim bloku,
szary bezsens swoich spraw.
Kiedyś pójdę, minę próg,
nagie pole, siana stóg,
uspokoję swój niepokój.
Moją drogą wiele dróg.
  Być wszędzie, gdzie nas nie ma
to temat na poemat.
Tam gdzie nas nie ma, staje czas.
Być wszędzie, gdzie nas nie ma,
tęsknota jest jak trema,
wpisuje w schemat wolny wiatr.

     $alt $ii      ł#d/
  `\l.v;|i'cijdwź[ 7vu vjjiśźź r.v
vhhiijj sq vjjigx[ź xh'c8'c8v
v;i'cijdjxź[ 7vu vjjiśźź r'c8v
vhhiijj sq vjji.[hi xg'c7ułk.
  x"eeeddii xjjji.źig
x"eeeddxźź r.v x"eeeddii
xj]]ixiig xhhhhhx[% r.vłk.
  v;|i'cijdjxź[ 7vu vjjiśźź r.v
vhhiijj ś'ci'cźc[q vjjigx[ź xi'cś'cśv
vhhiijj sq vjjim[hi xg'c7'c7v mmmłk.
  uv|ij djih;ichcg'c7 vjjiśźź ru
vhhiijj ś'ci'cźc[q vjji7[ź xh'c8'c8v
vxź]djxź[ qu vjjiśźź r.v
vhhiijj ś'ci'cźc[q v"eedw]y 
xi'cś'cśvłk.
  x"eeeddii xjjji.źig 
x"eeeddxźź r.v x"eeeddii xj]]ixiig
xhhhhhx[% r.vłk

  Chciałbym umieć być jak wiatr
i rozumieć cały świat,
obok drogi słuchać długo,
co mi powie szelest traw.
Chciałbym odejść, odejść tam,
gdzie naprawdę będę sam, 
nad płynącą wolno strugą
swoich dni obmyśleć plan.
  Być wszędzie, gdzie nas nie ma
to temat na poemat.
Tam gdzie nas nie ma, staje czas.
Być wszędzie, gdzie nas nie ma,
tęsknota jest jak trema,
wpisuje w schemat wolny wiatr.
  Chciałbym umieć być jak wiatr
i rozumieć cały świat,
obok drogi słuchać długo,
co mi powie szelest traw,
nad płynącą wolno strugą
swoich dni obmyśleć plan.
Gdzie mnie nie ma, pójdę tam.
Do stracenia wiele mam:
swą bezsenność w wielkim bloku,
szary bezsens swoich spraw.
Kiedyś pójdę, minę próg,
nagie pole, siana stóg,
uspokoję swój niepokój.
Moją drogą wiele dróg.
  Być wszędzie, gdzie nas nie ma
to temat na poemat.
Tam gdzie nas nie ma, staje czas.
Być wszędzie, gdzie nas nie ma,
tęsknota jest jak trema,
wpisuje w schemat wolny wiatr.