Radość wyrasta z radości muz. Grażyna Nazarko sł. Halina Kuropatnicka-Salamon Piosenka dla dzieci oprac. na 3 głosy równe $sopran $i $żywo. ń=#ajh #dł#d/ #a `\l"de gffąegfxd fedf'cfejd eeedfexj ddjd'cdfxyy ąffąedhhij wih'chgx%ż iihidjig śhj'cjf'c6łk. #b `\l.v"p$ń ńwńjj'c ji'cśvąef 8vveg'c gf'c6vf$d ńwńjj'c ji'cśvfi 7vvji'c ii'cśvih jiihjixg ffdg'cgffi gggihhx$d ji'cigśśłk. #c `\l.uv"de gffąegfv ffedfex]y eeedfev dddjdfxyy ąffąedhhij wih'chgx%ż iihidjig śhj'cjf'c6łk. #d `\l.v"p$ń ńwńjj'c ji'cśvąef 8vveg'c gf'c6vf$d ńwńjj'c ji'cśvfi 7vvji'c ii'cśvih jiihjixg ffdg'cgffi gggihhx$d ji'cigśśłk. #e `\l.uv"de gffąegfv ffedfex]y eeedfev dddjdfxyy ąffąedhhij wih'chgx%ż iihidjig śhj'cjf'c6łk. #f `\l.v"p$ń ńwńjj'c ji'cśvąef 8vveg'c gf'c6vf$d ńwńjj'c ji'cśvfi 7vvji'c ii'cśv" `solo"ih jiihjixg ffdg'cgffi gggihhx$d jigi'cii" `chór"ih wśśhj'c ji'cśv7 p6dg'c gf'c6vfi 777ih'c hh'c8v$ń tś7 ź ź'c ź'c śvvłk Kto iskierkę poda komuś, ognisko rozpali. Kto pochwyci czyjąś rękę, nie zbłądzi w oddali. Kto uśmiechem się podzieli, śmiechem dzień rozdzwoni. Kto o sobie mało myśli, dużo myślą o nim. Czasem radość łzami błyska, tłumi głos troszeczkę. Na okazję tych wydarzeń warto mieć chusteczkę. A najładniej zawsze płonie w światełku wdzięczności taka radość, która z innej wyrasta radości. Kto jest wielki ten potrafi z czegoś rezygnować. Kto jest dobry, zawsze umie dać i nie żałować. Kto jest hojny, ten dostaje losu podarunki. Kto wesoły, ten znajduje leki na frasunki. Czasem radość łzami błyska, tłumi głos troszeczkę. Na okazję tych wydarzeń warto mieć chusteczkę. A najładniej zawsze płonie w światełku wdzięczności taka radość, która z innej wyrasta radości. Kto stokrotki nie podeptał, w duszy ma obłoki. Kto wróblowi sypnął ziarna, chodzi lekkim krokiem. Kto rozjaśnił cudze oczy, Nie brak mu promieni, temu któraś noc majowa w bajkę się przemieni. Czasem radość łzami błyska, tłumi głos troszeczkę. Na okazję tych wydarzeń warto mieć chusteczkę. A najładniej zawsze płonie w światełku wdzięczności taka radość, która z innej wyrasta radości. A najładniej zawsze płonie w światełku wdzięczności taka radość, która z innej wyrasta radości. $sopran $ii $żywo. ń=#ajh #dł#d/ #a `\l"de gffąegfxd fedf'cfejd eeedfexj ddjd'cdfxyy ąffąedhhij wih'chgx%ż iihidjig śhj'cjf'c6łk. #b `\l.v"p$ń "878gg'c gf'c6vąef 6vvee'c ed'cńvf$d "878gg'c gf'c6vfi 7vvgf'c ff'c6vih jiihjixg ffdg'cgffi gggihhx$d ji'cigśśłk. #c `\l.uv"de gffąegfv ffedfex]y eeedfev dddjdfxyy ąffąedhhij wih'chgx%ż iihidjig śhj'cjf'c6łk. #d `\l.v"p$ń "878gg'c gf'c6vąef 6vvee'c ed'cńvf$d "878gg'c gf'c6vfi 7vvgf'c ff'c6vih jiihjixg ffdg'cgffi gggihhx$d ji'cigśśłk. #e `\l.uv"de gffąegfv ffedfex]y eeedfev dddjdfxyy ąffąedhhij wih'chgx%ż iihidjig śhj'cjf'c6łk. #f `\l.v"p$ń "878gg'c gf'c6vąef 6vvee'c ed'cńvf$d "878gg'c gf'c6vfi 7vvgfc ii'cśv" `solo"ih jiihjixg ffdg'cgffi gggihhx$d jigi'cii" `chór"ih wśśhj'c ji'cśv7 p6dg'c gf'c6vfi 777ih'c hh'c8v$ń tś7 ź ź'c ź'c śvvłk Kto iskierkę poda komuś, ognisko rozpali. Kto pochwyci czyjąś rękę, nie zbłądzi w oddali. Kto uśmiechem się podzieli, śmiechem dzień rozdzwoni. Kto o sobie mało myśli, dużo myślą o nim. Czasem radość łzami błyska, tłumi głos troszeczkę. Na okazję tych wydarzeń warto mieć chusteczkę. A najładniej zawsze płonie w światełku wdzięczności taka radość, która z innej wyrasta radości. Kto jest wielki ten potrafi z czegoś rezygnować. Kto jest dobry, zawsze umie dać i nie żałować. Kto jest hojny, ten dostaje losu podarunki. Kto wesoły, ten znajduje leki na frasunki. Czasem radość łzami błyska, tłumi głos troszeczkę. Na okazję tych wydarzeń warto mieć chusteczkę. A najładniej zawsze płonie w światełku wdzięczności taka radość, która z innej wyrasta radości. Kto stokrotki nie podeptał, w duszy ma obłoki. Kto wróblowi sypnął ziarna, chodzi lekkim krokiem. Kto rozjaśnił cudze oczy, Nie brak mu promieni, temu któraś noc majowa w bajkę się przemieni. Czasem radość łzami błyska, tłumi głos troszeczkę. Na okazję tych wydarzeń warto mieć chusteczkę. A najładniej zawsze płonie w światełku wdzięczności taka radość, która z innej wyrasta radości. A najładniej zawsze płonie w światełku wdzięczności taka radość, która z innej wyrasta radości. $alt $żywo. ń=#ajh #dł#d/ #a `\l"de gffąegfxd fedf'cfejd eeedfexj ddjd'cdfxyy ąffąedhhij wih'chgx%ż iihidjig śhj'cjf'c6łk. #b `\l.v"p$ń "6ę6ee'c ed'cńvąef 6vvee'c ed'cńvf$d "6ę6ee'c ed'cńvfi 7vved'c dd'cńv"ih jiihjixg ffdg'cgffi gggihhx$d ji'cigśśłk. #c `\l.uv"de gffąegfv ffedfex]y eeedfev dddjdfxyy ąffąedhhij wih'chgx%ż iihidjig śhj'cjf'c6łk. #d `\l.v"p$ń "6ę6ee'c ed'cńvąef 6vvee'c ed'cńvf$d "6ę6ee'c ed'cńvfi 7vved'c dd'cńv"ih jiihjixg ffdg'cgffi gggihhx$d ji'cigśśłk. #e `\l.uv"de gffąegfv ffedfex]y eeedfev dddjdfxyy ąffąedhhij wih'chgx%ż iihidjig śhj'cjf'c6łk. #f `\l.v"p$ń "6ę6ee'c ed'cńvąef 6vvee'c ed'cńvf$d "6ę6ee'c ed'cńvfi 7vvedc "ii'cśv" `solo"ih jiihjixg ffdg'cgffi gggihhx$d jigi'cii" `chór"ih wśśhj'c ji'cśv7 p6dg'c gf'c6vfi 777ih'c hh'c8v$ń tś7 ź ź'c ź'c śvvłk Kto iskierkę poda komuś, ognisko rozpali. Kto pochwyci czyjąś rękę, nie zbłądzi w oddali. Kto uśmiechem się podzieli, śmiechem dzień rozdzwoni. Kto o sobie mało myśli, dużo myślą o nim. Czasem radość łzami błyska, tłumi głos troszeczkę. Na okazję tych wydarzeń warto mieć chusteczkę. A najładniej zawsze płonie w światełku wdzięczności taka radość, która z innej wyrasta radości. Kto jest wielki ten potrafi z czegoś rezygnować. Kto jest dobry, zawsze umie dać i nie żałować. Kto jest hojny, ten dostaje losu podarunki. Kto wesoły, ten znajduje leki na frasunki. Czasem radość łzami błyska, tłumi głos troszeczkę. Na okazję tych wydarzeń warto mieć chusteczkę. A najładniej zawsze płonie w światełku wdzięczności taka radość, która z innej wyrasta radości. Kto stokrotki nie podeptał, w duszy ma obłoki. Kto wróblowi sypnął ziarna, chodzi lekkim krokiem. Kto rozjaśnił cudze oczy, Nie brak mu promieni, temu któraś noc majowa w bajkę się przemieni. Czasem radość łzami błyska, tłumi głos troszeczkę. Na okazję tych wydarzeń warto mieć chusteczkę. A najładniej zawsze płonie w światełku wdzięczności taka radość, która z innej wyrasta radości. A najładniej zawsze płonie w światełku wdzięczności taka radość, która z innej wyrasta radości. Uwaga! Partia solowa została zapisana w każdym głosie dla lepszej orientacji członków zespołu.