Ktoś stuka do twych drzwi
Pieśń murzyńska
oprac. Stanisław Głowacki

     $sopran     ł|c
  "7qś 87ę7 %'c % $ńn7 ęńśń y'c y
ńq. ęn. śs7 qołl 7qś 87ę7 %'c %
  s8ś qo 7qś 87ę7 %'c % 
$ońę ns ńn7 ęńśń y'c y 
ńq. ęn. śs7 qołl 7qś 87ę7 %'c %'c %łk

  *Czy słyszysz? Stuka ktoś do drzwi.*
O tak! Więc wstań, otwieraj drzwi swe,
to Bóg cię budzi, woła cię.
  *On niesie tobie swą łaskę, raju słodki cień.*
O tak! Więc wstań i otwórz swe drzwi.
To Bóg przynosi spokój ci.
  Gdy staniesz już u nieba wrót, gdy staniesz już u raju wrót.
O tak! Ty sam zastukasz do nich, zastukasz sam do raju drzwi.
  *Śmierć wszystko koi, twój ból i troski, twoje łzy.*
O tak! Więc pójdź, zastukaj do drzwi,
do raju złotych, jasnych drzwi.

     $alt     ł|c
  "ńn7 o.ę ncćnc z 7sś 7qś rcsc
wcsc8 śścwcń wscwó śqł6 o|słl
"7n6 oo nćn z
  ćnę6 |st śsś wwww śsń wcs.
"7cp. pq 7q7 777ś rcsc wcsc8
śścwcń wscwó śqł6 oć|rłl śn7
6ł6ęłę yc zc yłk

  Czy słyszysz? Stuka w drzwi. Czy słyszysz? Stuka do drzwi.
O tak! Więc wstań, otwieraj drzwi swe.
To Bóg cię budzi, woła cię.
  On niesie tobie swą łaskę, raju słodki cień, raju cień, 
On tobie swą łaskę, raju słodki cień.
O tak! Więc wstań i otwórz swe drzwi.
To Bóg przynosi spokój ci.
  Gdy staniesz już u wrót, gdy staniesz u raju wrót, 
o tak! Ty sam zastukasz do nich, zastukasz *w raju* drzwi.
  Śmierć wszystko koi, twój ból i troski, twoje łzy, twoje łzy,
śmierć koi twój ból i troski, twoje łzy. 
O tak! Więc pójdź, zastukaj do drzwi, 
do raju złotych, jasnych drzwi.

     $tenor     ł|c
  |śsń wtw ź'c ź ś"qń śścń7
pcq'c 7cp. ł66cęcń 7p. 7|q7 qqłl
śsń tt ss ] 
  r86 qq 7q7 7777 ncłp_\ oc7cś 
ścć8śąw n.ę ńnw sńc7 pcq'c 7cp. 
ł66cęcń 7p. 7|q7 qqłl śs"ę 
włóśóć8ąóą8łó źc ]c źłk

  Czy słyszysz? Stuka do drzwi. Czy słyszysz? Stuka do drzwi.
O tak! Więc wstań, otwieraj drzwi swe,
to Bóg cię budzi, woła cię.
  On niesie tobie swą łaskę, raju słodki cień, cień, 
On niesie tobie swą łaskę, raju cień. 
O tak! Więc wstań i otwórz swe drzwi.
To bóg przynosi spokój ci.
  Gdy staniesz u nieba wrót, gdy staniesz u raju wrót,
o tak! Ty sam zastukasz do nich, zastukasz *w raju* drzwi.
  Śmierć wszystko koi, twój ból i troski, twoje łzy, łzy, 
śmierć wszystko koi, twój ból i twoje łzy. 
O tak! Więc pójdź, zastukaj do drzwi,
do raju złotych, jasnych drzwi.

     $bas     ł|c
  |7q7 7q7 7qś 87ęc7 7q7 7q7
ńn7 ęńścń 77c8cś wnc|ń ńnń
tątłl ńnń nn 7qś 87ę7 
  6>śąwćń ot vńćńę vę7ę >%'c
q.c|ń ąwc|6ć7ć8 śc|ńo śs8 qq
ńn7 ęńścń 77c8cś wnc|ń ęo>ś
tątłl ńnń) nn 7qś 87ę7 %łk

  *Czy słyszysz? Stuka do drzwi, stuka ktoś do drzwi.*
O tak! Więc wstań, otwieraj drzwi swe,
to Bóg cię budzi, woła, bóg budzi, woła cię. 
  On niesie tobie swą łaskę i słodki cień, 
On niesie tobie swą łaskę, raju cień, raju słodki cień.
O tak! Więc wstań i otwórz swe drzwi.
To Bóg przynosi ci, Bóg przynosi spokój ci.
  Gdy staniesz u nieba wrót, staniesz już u wrót,
gdy staniesz u raju wrót, staniesz już u wrót,
o tak! Ty sam zastukasz do nich, zastukasz w raju drzwi, 
sam zastukasz w raju drzwi.
  Śmierć wszystko koi, twój ból i twoje łzy, 
śmierć wszystko koi, twój ból i twoje łzy, troski, twoje łzy. 
O tak! Więc pójdź, zastukaj do drzwi,
do raju złotych drzwi, do raju złotych drzwi.