Wszechmogący nasz Panie Anonim z XVI wieku $sopran łłł#d; `\l"qsst 8c$nąwy "rts8c7 żż ssst 8c$nąwy "rrścqą6 %% ppqqc 8r7[ qqrr żż ssst 8c$nąwy "rrścqą6 %%łlłk 1. Wszechmogący nasz Panie, dziwnoś swój świat sprawił, a swą niezwykłą miłość człowiekowi zjawił. Na kształt swej świętej twarzy raczyłeś go stworzyć, a nad wszytkim stworzeniem przedniejszym przełożyć. 2. Ale mdłe przyrodzenie człowieczej krewkości złomiło przykazanie Pańskiej wielmożności. Widząc Pan niewdzięcznego łaski swej człowieka, zdał go był na męczenie prawie aż do wieka. $alt łłł#d; `\l"qqqo 6.cgr[ ppn6c7 [[ qqqo rrż opnn yy nn= poż nnt"p p.c7[ qqqo rrż opnn yyłlłk 1. Wszechmogący nasz Panie, dziwnoś swój świat sprawił, a swą niezwykłą miłość człowiekowi zjawił. Na kształt swej świętej twarzy raczyłeś go stworzyć, a nad wszytkim stworzeniem przedniejszym przełożyć. 2. Ale mdłe przyrodzenie człowieczej krewkości złomiło przykazanie Pańskiej wielmożności. Widząc Pan niewdzięcznego łaski swej człowieka, zdał go był na męczenie prawie aż do wieka. $tenor łłł#d; `#l|q"nnt "poy trst yy nnnt "poy ttsr źź rrss ts[ sstt yy nnnt "poy ttsr źźłlłk 1. Wszechmogący nasz Panie, dziwnoś swój świat sprawił, a swą niezwykłą miłość człowiekowi zjawił. Na kształt swej świętej twarzy raczyłeś go stworzyć, a nad wszytkim stworzeniem przedniejszym przełożyć. 2. Ale mdłe przyrodzenie człowieczej krewkości złomiło przykazanie Pańskiej wielmożności. Widząc Pan niewdzięcznego łaski swej człowieka, zdał go był na męczenie prawie aż do wieka. $bas łłł#d; `#l|qqq8.cg 6cńry ppq6cę yy qqq8.cg 6cńry rpqn %% nnqq pqy qq8.cg6cę yy qqq8.cg 6cńry rpqn %%łlłk 1. Wszechmogący nasz Panie, dziwnoś swój świat sprawił, a swą niezwykłą miłość człowiekowi zjawił. Na kształt swej świętej twarzy raczyłeś go stworzyć, a nad wszytkim stworzeniem przedniejszym przełożyć. 2. Ale mdłe przyrodzenie człowieczej krewkości złomiło przykazanie Pańskiej wielmożności. Widząc Pan niewdzięcznego łaski swej człowieka, zdał go był na męczenie prawie aż do wieka. 3. Przyszedł czas, ulitował Pan swego stworzenia, chcąc je mile wykupić z onego morzenia. Z tajności Trojce Świętej Bostwo swe rozdzielił, a na świat w panieński żywot swego Syna wcielił.