Grzechem Adama...
Anonim
oprac. Stanisław Głowacki (2003)
sł. tłum. Franciszek Karpiński

     $sopran    ć#c/
  `\l$ecdwś 8q fg8ś wśv 
jci87 6o hiwgcf śr
ś7ś wr $de6ń ęt $6ń6 ęt djśw śr 
$ęęę ęt ddńń wo ńśń wr hh8$ę ńtłk

     $alt    ć#c/
  `\l"78ę ęo eeęę ęęv 
76ę ęo jeęę ecdt
ęęę 8o fg86 8r 888 8r hh87 7o 
7ę7 8r fg86 8r 888 8o hh88 hcgrłk

     $tenor    ć#c/
  `\l|ś"ęń ws jdwś 87v 
"ecdwś 8q fg8ich 7r
"ęęę ęt ddńń wo ńśń wr h"e6ę ecdt
ś7ś wr "de6ń ęt "6ń6 ęt djśw śrłk

     $bas      ć#c/
  `#l|ę67 8o hiw7 8ęcń 
jce67 8o eeęę ęr
7ę7 8r ddńń 8r r.'c 8hehąg feńę ęr
ęęę 8r ddńń 8r r.'c 8hehąg feńę ęrłk 

  1. Grzechem Adama ludzie uwikłani,
wygnani z raju wołali z otchłani:
  *spuśćcie, niebiosa, deszcz na ziemskie niwy
i niech z obłoków zstąpi sprawiedliwy.*
  2. Błąkał się człowiek wśród okropnej nocy,
bolał i nikt go nie wspomógł w niemocy,
  *póki nie przyszła wiekami żądana 
z judzkiej krainy Dziewica wybrana.*
  3. Ona pokorą i oczy skromnymi 
Boga samego ściągnęła ku ziemi;
  *że którego świat nie objął wielkości, 
Tego dziewicze zamknęły wnętrzności.*
  4. Nie naszą jaką zasługą ściągniony; 
miłość Go sama wiodła w ziemskie strony.
  *Wziął ciało ludzkie, w nim ból, niedostatki,
*zbratał się z nami, był Synem u Matki.*
  5. Dajmyż Mu za to dzięki, ludu wierny,  
że kochając nas, był nam miłosierny
  *i wznosząc ręce ku niebu jasnemu, 
śpiewajmy chwałę Bogu najwyższemu.*