Aleć nade mną Wenus (Madrygał) muz. z Tabulatury organowej Jana z Lublina (1537-48) Mikołaj z Krakowa (I poł. XVI w.) sł. z Krakowskiej tabulatury lutniowej z II poł. XVI w. $sopran $allegro. $c u m v`mf$44w icdcjci`p.3"r v3888 38`mf"9ww `c"w9938 ^ mm `f$4wicdcjci `p.3"rv8 38889 twc9 3hcic3gch`d"s m v`p"9cw9 3hc3gcichc`c"9.j `f$44n wnw 4.cjs `mp"wwjccdji 3hc3g8s su m `f$44n w9938 ss 37c86ic3h icjn4 tt wwncc w93h3gich s`poco`rall."98 767cfce ^2l2k 1. tak mi się płaci, takci która wnet wierzy, ta sobie traci. 2. mieszka z nama, iż sama Wenus **mieszka z nama*, sama Wenus mieszka z nama Wenus. Wżdyś *przysięgał* zdradnie, aleć tobie snadnie, wżdyś przysięgał zdradnie, aleć tobie snadnie. $alt $allegro. $c u m v`mf"888 `d"p`p"p v666 fce`mf"fc3g88 `c"hcgfce66 & mm `f"88p `p"pv6 66fcefc3g r'chcgfce p`d|s mmm `f"88r'c 8.c3gr pq #dm `f"88r 8c6pc nn 5cw"67'c ger.'c 8cgcfo 88r hcgcfcep y `poco`rall."565cdcj 3y2l2k 1. tak mi się płaci, takci która wnet wierzy, ta sobie traci. 2. mieszka z nama, iż sama Wenus mieszka z nama, mieszka z nama Wenus. Wżdyś przysięgał zdradnie, aleć tobie snadnie, wżdyś przysięgał zdradnie, tobie snadnie. $tenor $allegro. $c `mf"66 666ecd w"665 `d"n`p|t vwww w`mf"455 `c"54ww 3y `mf"6666 6ecdww `f"65n `p|tvw wwwc4c 5554 t34`mf.1"4 54`d|t 9`p"4c54 t`c|icjcdce `f"66fccefg 5c4o nn u`mp"55 6.cen ecdcecfc76 ecfcdcep `f"6.fp 5c4tc ss 9c8"49 "5p6 oecdcjci "55pc 5c4ct ^ `poco`rall.|99s ^2l2k 1. Otóż moja powolność tak mi się płaci, takci która wnet wierzy, ta sobie traci. 2. Mnimałam, **iż sama Wenus mieszka z nama*, mieszka z nama Wenus, sama Wenus mieszka z nama. Wżdyś przysięgał zdradnie, aleć tobie snadnie, wżdyś przysięgał zdradnie, tobie snadnie. $bas $allegro. $c `mf|fcefc3g 84.efc3g 8"44|8 `d|s`p|p v666 6`mf|988 `c|8966 >^- `mf|fcefc3g89 63788 `f"4|8s `p|pv6 666c9c 8889 p>9`mf|9 w9.c`c.3|gc38 9vu m `f"44nc |8c9r nq m `mp|667.cf o56 qp `f|4.ddccefg 8c9p >9c|9'cichcgcf 56c45'c 5dccjdefgc rr hccgfedefgc 89p q`poco`rall.|76 54o >^2l2k 1. Otóż moja powolność tak mi się płaci, takci która wnet wierzy, ta sobie traci. 2. Mnimałam, *iż sama Wenus mieszka z nama*, sama Wenus mieszka z nama Wenus, sama Wenus mieszka z nama. Wżdyś przysięgał zdradnie, aleć tobie, aleć snadnie, aleć tobie snadnie. Pełny tekst (3 i 4 zwrotka dopisana przez Zdzisława Jachimeckiego): 1. Otóż moja powolność tak mi się płaci, takci która wnet wierzy, ta sobie traci. 2. Mnimałam, iż sama Wenus mieszka z nama. Wżdyś przysięgał zdradnie, aleć tobie snadnie. 3. Aleć nade mną Wenus blaski rozsiewa złote, drogę ku szczęściu wskaże przez wiarę w miłości cnotę. 4. Przez wiarę w cnotę miłości, długiemi w życiu drogami, prowadź nas, prowadź zawsze, Wenus złocista nad nami!