Do ojczyzny
muz. Feliks Nowowiejski
sł. Zygmunt Krasiński
oprac. St. Głowacki
Błonie 29 II 1992

     $sopran
   $moderato.      3$c
  `mf"6fh7|w "6.fw9 nn wff9hj 
5c4w.i `c"t`d"w.j 6.h7|w 
`c"6.fw9 $po 5"hh$4ji 
$6c55.`d$d w.ci9x"
  `espress.`mp$e ow5 p"wjj 
`c$n.4 n4`f"5 $ow5 p"w.j 
4.i$5c4 `d$nw_\`ff$5 r7.g p5.e 
3n._\4 z y t.5 `ff$r7.g p5.e 
3n._\4 z `rit.`d$y ]2l2k

  1. Gdziekolwiek pójdę, coś mnie boli, nudzi, 
widmem mnie ściga strapiona ojczyzna. 
Nie mogę spocząć pośród obcych ludzi, 
w czarach ich świata wre dla mnie trucizna. 
  Tak zawsze i wszędzie, choćby nawet w niebie, 
**o, Polsko, bez ciebie mnie źle i źle będzie*.
  2. Jeśli usiądę na znikomą chwilę, 
wnet mnie coś zrywa i pędzi, i goni, 
zda się gdzieś płaczą w ojczystej mogile, 
gdzieś słyszę jęki, to znowu dźwięk broni.
  Tak zawsze i wszędzie, choćby nawet w niebie, 
**o, Polsko, bez ciebie mnie źle i źle będzie*.

     $alt
    $moderato.       3$c
  "6fh7|w "6.f176 p3o 6ff6ff 
17c68.i `c"q`d"7.|j "6.h7|w 
`c"6.f176 `f"6cr7 8hh8hh 
r38.`d"i r7x"
  `espress.`mp"h r88 r6hh 
`c"9c8c76 r7`f"5 r8jci 3r6.f 
6.g7c8 `d"s8`ff"9 t9.i r8.h 
r._\8 8cwc9c8 8cgch97 7c356$4 
`ff"t9.i r8.h r._\8 8cwc9c8 
`rit.`d"rcq [2l2k

     $tenor
   $moderato.      3$c 
  `mf|6fh7>w |6.f389 qq 
8"fe4dj wc46.f `c"p`d.3"5.j 
6.h7>w `c|6.f389 `f"nn wee6ff 
4c517.`d"f p5x"
  `espress.`mp|j t5w t8"ff 
`c"pc54 s9`f|5 |t89 t38.h 
9."ewc9 `d.2"6c55`ff"5 o5.e 
|9c4w.j 3s._\9 ] "6c5|gch9 
9chcg8"5 `ff"o5.e |9c4w.j 
3s._\9 ] `rit.`d"z z2l2k

     $bas
   $mModerato.      3$c
  `mf|6fh7>w |6.f54 ss |6ff7hh 
38c9w.d `c|t`d|w.j 6.h7>w 
`c|6.f54 `f|ss 8jj9jd 
9cww.`d"d 3n5x"
  `espress.`mp|h r88 p6ff 
`c|s.9 6c265`f|5 1q77 q6.f 
9.eo `d|q8`ff|7 r>w.j n5.e 
2p._\6 5c8c5cw s|55 35cw|67 
`ff|r>w.j 4c68.h 2p._\6 
5c8c5cw `rit.`d>sc|o >[-2l2k

  1. Gdziekolwiek pójdę, coś mnie boli, nudzi, 
widmem mnie ściga strapiona ojczyzna. 
Nie mogę spocząć pośród obcych ludzi, 
w czarach ich świata wre dla mnie trucizna. 
  Tak zawsze i wszędzie, choćby nawet w niebie, 
*o, Polsko, bez ciebie mnie źle i źle będzie*, 
o, Polsko, o, Polsko, bez ciebie mnie źle i źle będzie.
  2. Jeśli usiądę na znikomą chwilę, 
wnet mnie coś zrywa i pędzi, i goni, 
zda się gdzieś płaczą w ojczystej mogile, 
gdzieś słyszę jęki, to znowu dźwięk broni.
  Tak zawsze i wszędzie, choćby nawet w niebie, 
*o, Polsko, bez ciebie mnie źle i źle będzie*, 
o, Polsko, o, Polsko, bez ciebie mnie źle i źle będzie.