Ileż łez z Jej ócz spłynęło
muz. Stanisław Głowacki
tłumaczenie Leopold Staff

     $sopran
   $wolno.    #dł$c
  `\l.`mf"dd "śśwń ą"p7_\`piu`f"gg
$ęńwś r._\`f"gg $76ęń
ątń_\ii $ęńwś r.`mf"ii
r7$ee nwhh ś87ą6 q.łk

    $alt      
   $wolno.     #dł$c
  `\l.`mf"dd 7777 nń_\`piu`f"gg
7777 ąp._\`f"gg 7777
r8_\ii śś87 ąp.`mf"gg 
ąp7gg q7gg ą66ńń n.łk

    $tenor
   $wolno.    #dł$c
  `#l.`mf"dd ńęęę ńcwś_\`piu`f|ii
wś88 r._\`f|ii śąśwń
ąoą6_\gg 76ęń n.`mf"dd
nśjj s8"ee ńwś8 s.łk


    $bas
   $wolno.    #dł$c
  `#l.`mf|dd 7ęwś n7_\`piu`f|ee
wwwąw n._\`f|gg ęńwś r|ń_\gg
ę>śww n.`mf|gg nęjj nęjj
ńńńń q.łk    

  1. Ileż łez z Jej ócz spłynęło,
jakiż ból się w sercu lągł,
gdy zdjętego we krwi z krzyża,
Panna Święta pełna mąk
zobaczyła Syna swego,
co w objęciu legł Jej rąk.
  2. Słodkie usta, pierś łagodną
i najmiłościwszy bok,
prawą rękę poranioną
i przebitą lewą zwłok,
i czerwone od krwi stopy,
widzi w łzach przez smutku mrok.
  3. Matko, zaklinamy Ciebie
na te łzy, którymi Pan 
był płakany, na grób Jego,
na purpurę Jego ran,
niechaj ból Twój, Twego serca,
będzie naszym sercom dan.