Hymn "O przedwieczny, wiekuisty" muz. Stanisław Głowacki (Błonie, 06.08.1998 r.) sł. Antoni Gorecki (1787-1861) $sopran ć$c "hg rę"jći tńee 8ęńw tśih 78ś7 8cśw$fe ćńę67 pęv ł=v$ddęfąg ą76u v"ii8$ff 6ęv"hg rę"jći tńee 6ńś7 #,"s8vł; #;"s8łk 1. O przedwieczny, wiekuisty! Niech się wola Twoja dzieje; jak jest słońca promień czysty, niechaj chwała Twa jaśnieje. *Czyli radość zabłyśnie, czyli smutek uciśnie, będziem wołać w każdej dobie: wielki Boże, chwała Tobie.* 2. Ty wiesz jeden, co się stanie. Dziś pomrzemy wszyscy może, usta nasze niech w skonanie Ciebie jeszcze chwalą, Boże. *Panie, co gniewy Twoje łza pokorna pokruszy, wejrzyj z nieba na łez zdroje, nie daj upaść naszej duszy.* $alt ć$c "ee oęhh r8gg 8888 8c67gf ćę67ę 6c78hg 6śśś r7v ł=v"iiśih 88vih 7c$ńwih 87vee oęhh r8hh 8866 #,"6cęwvł; #;"6cęwłk 1. O przedwieczny, wiekuisty! Niech się wola Twoja dzieje; jak jest słońca promień czysty, niechaj chwała Twa jaśnieje. *Czyli radość zabłyśnie, czyli nas smutek uciśnie, będziem wołać w każdej dobie: wielki Boże, chwała Tobie.* 2. Ty wiesz jeden, co się stanie; dziś pomrzemy wszyscy może, usta nasze niech w skonanie Ciebie jeszcze chwalą, Boże. *Panie, co gniewy Twoje jedna łza pokorna skruszy, wejrzyj z nieba na łez zdroje, nie daj upaść naszej duszy.* $tenor ć$c |jći wcńęećd ęcą76ee ęęęę ęcćńęjj wwww wcęęćdd śwćńę ćnęądj ł=|śc"6ędj ńńu vćee6dj ćńąńvjći wcńęećd ęcą76ee ń6ńś #,|8c78"djł; #;|8c78łk 1. O przedwieczny, wiekuisty! Niech się wola Twoja dzieje, jak jest słońca promień czysty, niechaj chwała Twa jaśnieje. *Czyli nam radość zabłyśnie, czyli smutek uciśnie, będziem wołać w każdej dobie: wielki Boże, chwała Tobie.* 2. Ty wiesz jeden, co się stanie. Dziś pomrzemy wszyscy może. Usta nasze niech w skonanie Ciebie jeszcze chwalą, Boże. *Panie, co gniewy Twoje łza pokorna pokruszy, wejrzyj z nieba na łez zdroje, nie daj upaść naszej duszy.* $bas ć$c |hh 8cśwhh r"ńdd wwś8 oęff >wwww |6cę8ii śśśś sęv ł=v|hhą7fe ńńu vgg8ff śęvhh 8cśwhh r"ńjj ńń|ńń #,|ńcę>8vł; #;|ńcę>8łk 1. O przedwieczny, wiekuisty! Niech się wola Twoja dzieje; jak jest słońca promień czysty, niechaj chwała Twa jaśnieje. *Czyli radość zabłyśnie, czyli smutek uciśnie, będziem wołać w każdej dobie: wielki Boże, chwała Tobie.* 2. Ty wiesz jeden, co się stanie. Dziś pomrzemy wszyscy może. Usta nasze niech w skonanie Ciebie jeszcze chwalą, Boże. *Panie, co gniewy Twoje łza pokorna pokruszy, wejrzyj z nieba na łez zdroje, nie daj upaść naszej duszy.*