Joanna Woyciechowska M.D., Ph. D., Neurology.
Czerwiec 2000

Uff jak gorąco!!!!!!!!!!!
Metody oziębiania w SM

Zwiększona temperatura otoczenia wykańcza wszystkich, ale wykańcza dokumentnie Osobę z SM. Podobnie dzieje się przy zwiększonej temperaturze ciała z powodu zakażenia. Większość istniejących objawów chorobowych nasila się wtedy a czasem powstają nowe objawy neurologiczne i np.: osoba dotąd chodząca nie jest w stanie podnieść się i poruszać.

Zainteresowanie medycyny tym zjawiskiem istnieje od lat. Szereg prac naukowych wyjaśnia istotę mechanizmu odpowiedzialnego za opisane zmiany utrudniające życie i również utrudniające, tak zalecana i tak pożyteczna w SM, rehabilitacje ruchowa.

W trakcie wykonywania ćwiczeń ruchowych rośnie temperatura wewnętrzna ciała i w SM prowadzi to do dużej i szybkiej męczliwości. Nasila się istniejące już poprzednio, spowodowane przez SM, zaburzenie przewodnictwa bodźców nerwowych wzdłuż włókien nerwowych, częściowo pozbawionych osłonki mielinowej.
Ponadto doświadczenia wykazują, ze w SM podwyższenie temperatury wewnętrznej ciała tylko o pół stopnia powoduje zmiany deficytowe i dlatego stanowi barierę dla wykonywania ćwiczeń fizycznych przez osoby dotknięte przez tę chorobę.

Normalnie dopiero wzrost temperatury wewnętrznej ciała o 1 - 1.5 stopnia Celsjusza powoduje rozszerzenie się naczyń krwionośnych i pocenie się. Ta odruchowa reakcja pozwala na obniżanie się temperatury wewnętrznej i odruchowe chłodzenie przegrzanego ciała. Te odruchy mogą być upośledzone w SM. U Osób z SM pocenie jest często zmniejszone, lub wręcz zniesione. Łatwo wiec zachodzi przegrzanie organizmu prowadzące do objawów opisanych powyżej.

Metody oziębiania ciała są znane Osobom z SM z ich własnych doświadczeń, a metody i badania naukowe potwierdzają ich słuszność podsuwając dodatkowe techniki. Chłodny prysznic, ćwiczenia w chłodnej wodzie, wiatraki powietrzne, zamontowane przy stacjonarnych rowerach, pozwalają na wykonywanie ćwiczeń ruchowych bez przegrzewania ciała.
Później wprowadzone rożnego typu kombinezony chłodzące były badane i proponowane przez rożne firmy, i autorów w tym przez Dra.W.Tourtelotte. Mają one wyraźny wpływ na zwiększenie wydolności serca i krążenia jak tez zwiększenie sprawności fizyczno - oddechowej a zwłaszcza chodu.

Nasza praca publikowana w 1994 roku w MS MANAGEMENT miała na uwadze nie tylko użyteczność danej metody chłodzącej, ale również jej dostępność dla przeciętnej osoby nie posiadającej większych zasobów finansowych.
Nasze metody obejmowały nie tylko komercjalną chłodzącą kamizelkę i czapkę, ale również mokrą koszulkę gimnastyczną, używane w czasie wykonywania ćwiczeń i picie skruszonego lodu, tuż przed ćwiczeniami.

Badania te wykazały, ze osoby, których SM był najbardziej zaawansowany tzn. te których deficyt neurologiczny był największy, te właśnie osoby wykazały największą poprawę w krążeniu i pracy serca jak tez w wykonywaniu czynności ruchowych w tym jazda na rowerze stacjonarnym i chód, nawet jeśli wymagał pomocy.

Wszystkie metody chodzenia były w tym pomocne. Chłodząca kamizelka komercjalna z czapką i mokra koszulka dawały najbardziej stopniowy i najdłużej trwający efekt obniżenia temperatury wewnętrznej ciała. Picie kruszonego lodu dawało największy i najszybszy spadek temperatury, zwiększając też najbardziej efektywnie mozliwość chodzenia, zginanie stawu biodrowego, kolanowego i stopy. Przy tej metodzie również praca serca ulegała znacznej poprawie.

Naszą uwagę zwrócił fakt, że zbyt szybkie połykanie lodu może prowadzić do dreszczy, które z kolei zwiększają temperaturę ciała.
Wniosek - metody chłodzenia pozwalają na pokonanie męczliwości towarzyszącej Osobom z SM i pozwalają na wykonywanie większej ilości ćwiczeń potrzebnych dla skutecznej rehabilitacji, bez zwiększania temperatury wewnętrznej ciała, utrudniającej wykonywanie tych ćwiczeń. Przy najszybszej metodzie oziębiania poprzez picie skruszonego lodu, należy uważać i nie pić go zbyt szybko. Metody chłodzące mogą więc być pożyteczne nie tylko w okresie upałów, ale stosowane dla zwiększenia efektywności ćwiczeń rehabilitacyjnych, a co za tym idzie sprawności ruchowej osoby z SM.

Obecnie można kupić w sklepach plastikowe zbiorniki zawierające żel, który oziębia się w zamrażalniku. Takie zbiorniki można włożyć do specjalnie uszytych kieszeni kamizelki, lub zawinąć dookoła szyi. W okresie choroby gorączkowej obniżanie temperatury jest wskazane w SM nie tylko przez podanie odpowiedniego leczenia przyczynowego np. antybiotyk, ale również obniżającego ją piramidonu. Jeżeli temperatura ciała rośnie, chłodzenie powyżej opisanymi metodami może też mieć miejsce. Lekarze zalecają wtedy woreczki z lodem kładąc je na okolice pachwin, pach i szyi.

Joanna Woyciechowska M.D.

Wicej o leczeniu zimnem znajdziesz na stronie KRIOTERAPIA