|
Dubrovnik
International Conference on Multiple Sclerosis
9-12 May, 2001, Dubrovnik, Chorwacja
Joanna Woyciechowska M.D., Ph.D,,
Shelby Neurology, NC, USA
Przepuszczalność
jelit i naczyń krwionośnych
w stwardnieniu rozsianym.
Co ją uruchamia i jak ją leczyć
Abstrakt
Stwardnienie Rozsiane (SM)
atakuje ludzi, którzy są genetycznie predysponowani i
którzy mają to co Poser nazywa "cechą SM".
Jest to podatność organizmu, która sama w sobie nie
uszkadza systemu nerwowego. Uważa się, że jakiś inny
czynnik uruchamia proces chorobowy, który prowadzi do
zwiększenia przepuszczalności bariery krew mózg (BKM).
Wtedy dopiero system immunologiczny kreuje atak na układ
nerwowy. Ten uruchamiający czynnik, czy też te czynniki,
które mogą być rożne w rożnych okresach są
przedmiotem kontrowersji. Fenomen "mimikry
molekularnej" może odgrywać ważną rolę w
ustaleniu natury czynnika uruchamiającego, jego sposobu
działania i punktu docelowego nieprawidłowej odpowiedzi
immunologicznej. Wielokrotnie sugerowano, ze zakażenie
może powodować ważną role w rozpoczęciu ataku na układ
nerwowy. Aczkolwiek uwaga zawsze była zwracana na układ
oddechowy jako źródło zakażenia, to zwiększona
przepuszczalność ściany układu pokarmowego (UP), może
w podobny sposób wpływać na układ immunologiczny.
Zatem uogólniona, zwiększona przepuszczalność naczyń,
również obejmująca BKM jak też ścian jelit może
stanowić potencjalny mechanizm aktywujący SM.
*
* * * *
Osoby genetycznie predysponowane do SM nie muszą mieć
aktywnej klinicznie choroby. Te osoby, które mają
"cechę SM" wymagają dodatkowego czynnika
aktywującego, immunologicznego stymulanta, żeby rozpoczął
się aktywny proces chorobowy. Zwiększona przepuszczalność
BKM jest też konieczna. Wynikające z tego obrzęk i
zapalenie mogą, ale nie zawsze będą prowadziły do
demielinizacji bez lub z uszkodzeniem aksonalnym czyli włókien nerwowych a nie
tylko ich osłonki mielinowej (1,2).
Przez szereg ostatnich lat główna uwaga nauki w SM była
zwrócona na potencjalną rolę przyczynową zakażeń
wirusowych. Szereg rożnych wirusów znajdowano w mózgach
SM w formie cząstek wirusowych, zapisów RNA czy DNA
oraz przeciwciał wirusowych w płynie mózgowo
rdzeniowym lub w surowicy. Były one identyfikowane w rożnych
tkankach w rożnych okresach choroby. Te wyniki na ogół
nie mogły być potwierdzone przez innych badaczy.
Koncept, że systemowe zakażenie wirusowe poza Ośrodkowym
Układem Nerwowym (OUN) uruchamia odpowiedź przeciwko
mielinie pozostaje najszerzej zaakceptowanym wytłumaczeniem
przyczyny SM. Tylko zakażenia wirusowe ostre, przewlekłe
czy ukryte były brane pod uwagę oprócz ostatnio
dodanej do tej listy chlamydia jako możliwy czynnik
uruchamiający atak immunologiczny(3, 4).
Klinicyści od dawna wiedzą, że każde zakażenie, nie
tylko wirusowe, może zaostrzyć i pogorszyć objawy SM.
Rożnego rodzaju stres w tym urazowy i psychiczny również
były proponowane jako czynniki prowokujące nieprawidłową
reakcję układu immunologicznego i kliniczne zaostrzenie(
5, 6). Przypuszczalny mechanizm postępu choroby w powoli
postępującym SM, jest znacznie trudniej ustalić. Poser
proponował, że raz zaczęty proces patogenetyczny może
stać się samowystarczalnym błędnym kołem(7). Stres
oksydatywny z powodu nadmiernej produkcji wolnych rodników
także był sugerowany jako czynnik wpływający na
niesprawność osób z SM(8).
U osoby z "cechą SM", BKM staje się bardziej
przepuszczalna i komórki immunologiczne krzyżowo reagujące
po stymulacji przechodzą z krwiobiegu do OUN. Te aktywne
limfocyty , które początkowo były skierowane przeciwko
czynnikowi zakaźnemu istniejącemu w innej części ciała,
przekraczają BKM a przeciwciała i cytokiny, produkowane
przez nie są teraz skierowane przeciw mielinie z powodu
istniejącego fenomenu mimikry molekularnej(7). Ponieważ
takie hipotezy nie tłumaczą przyczyny powstawania SM
wystarczająco, może inne wyjaśnienia będą przydatne.
Jedną z możliwości
jest ta, że w SM jak w innych chorobach z autoagresji w
tym choroby reumatyczne nieprawidłowy mechanizm
immunologiczny zaczyna się nie tylko w układzie
oddechowym jak to sugerował Sibley (3), ale też w
innych częściach ciała. Atak immunologiczny może
zaczynać się w układzie pokarmowym (UP) w wyniku
lokalnego zakażenia innego niż wirusowe. UP mógłby być
wiec też początkowym ogniwem w łańcuchowej reakcji
prowadzącej do początku choroby jak też do jej
zaostrzeń u osób z SM. Już poprzednio wykazano, że
zwiększona przepuszczalność ściany jelit odgrywa rolę
w chorobach reumatycznych (9). W "zespole przeciekających
jelit" ( leaky gut syndrome) bezobjawowe zakażenie
bakteriami, grzybami, czy pasożytami, te organizmy mogą
przechodzić przez barierę jelito - krew do krwiobiegu i
stymulować komórki układu immunologicznego, które z
kolei będą wędrować do organu docelowego. W chorobach
reumatycznych Candida, Klebsiella i inne czynniki
patogenne były znalezione w obrębie stawów jak też i
w stolcu chorych(10). Yacyshyn opisał podobne zmiany w
UP osób z SM (11 oraz informacja ustna z laboratorium
diagnostycznego Great Smoky).
Ostatnie doniesienia
Dosh'a i współpracowników podkreślają wysokiej klasy
podobieństwo miedzy SM i cukrzycą typu I (cukrzycą młodzieńczą).
Powszechne czynniki ryzyka środowiskowego łącznie z
nieprawidłową odpowiedzią immunologiczną na mleko
krowie zostały zidentyfikowane w obu tych chorobach.
Badacze ustalili możliwość diety, która modyfikowałaby
przebieg SM( 12, 13).
Weiner(14) sugerował,
a Patzer potwierdziła eksperymentalnie (15), ze doustne
podawanie mieliny może mieć specyficzne działanie
odczuleniowe w leczeniu SM. Czy takie podejście połączone
z leczeniem objawowym i rehabilitacją nie byłoby w
sumie najbardziej efektywne i klinicznie i ekonomicznie?
Być może Robert Soll miał rzeczywiście rację wiele
lat temu podkreślając znaczenie alergii pokarmowych w
SM? (16). Dieta w SM może odgrywać znacznie większą
rolę, niż to do tej pory przypuszczano (16,17). Może
byłoby rozsądne zastosowanie w SM, konceptu Medycyny
Funkcjonalnej, reguły 4R (remove, replace, reinoculate,
and repair) usunąć, zamienić, podać, zreperować,
podobnie jak to jest stosowane u osób z innymi chorobami
przewlekłymi charakteryzującymi się nadmierną
bakteryjną florą w UP i nienormalnym indeksem
biologicznym (18).
Te myśli są warte dalszych badań w poszukiwaniu
lepszego zrozumienia patogenezy SM i jego leczenia.
Nowe badania wskazują na ważne powiązania miedzy środowiskiem
UP i zaburzeniami w innych, rożnych częściach ciała.
Nie byłoby zaskoczeniem, że czynniki patogenne w
jelitach mogą przekroczyć barierę jelita-krew i wedrzeć
się do krwiobiegu, kiedy jelita przestają być ścianą
ochronną pozwalającą na przechodzenie tylko małych cząstek
substancji pokarmowych do krwiobiegu i trzymania większych
cząstek łącznie z mikrobami w środku swego światła.
Raz znalazłszy się w krwiobiegu te patogeny mogą
stymulować immunologiczne reakcje, które jednocześnie
prowadzą do zaburzeń neurologicznych typowych dla SM.
Literatura:
1. Poser C. The role of
the blood brain barrier in the pathogenesis of Multiple
Sclerosis. Multidisciplinary approach
to Myelin Diseases II.
In Salvati S. ed. Multidisciplinary approaches to Myelin
Diseases II.
New York: Plenum Press,
New
York,1994, 221 - 229.
2. Poser C. An Atlas
of Multiple Sclerosis. Carnsworth, UK: Parthenon
Publishing 1998
3. Sibley W, Bamford C,
Clark K.Clinical viral infections and multiple sclerosis.
Lancet. 1985;1:1313-5.
4. Hunter S, Hafler D.
Ubiquitous pathogens: Links between infection and
autoimmunity in MS?
Neurology,
2000; 55, 164-5.
5. Poser C. Trauma to
the central nervous system may result in formation or
enlargement of multiple sclerosis
plaques.
Arch. Neurol.
2000; 57,1074-7.
6. Arnason B. Mind
Body interactions and disease. Proceedings of a
Conference on Stress, Immunity and Health sponsored by the National
Institutes of Health, 1995.
7. Poser C. The
pathogenesis of multiple sclerosis. Cli. Neurosci. 1994;
2; 258-65.
8. Mann C. Davies M,
Boggild J. et al: Gluthatione S-transferase polymorphisms
in MS. Their relation to disability.
Neurology, 2000, 54, 552 -7.
9. Katz K, Hollander D.
Intestinal mucosal permeability and rheumatological
diseases, Bailliere's Clinical
Rheumathology,1989,
3, 271 - 84.
10. Maki-Ikola O.
& Granfors K. Salmonella triggered reactive arthritis.
Lancet, 1992, 339, 1096-8.
11. Yacyshyn B,
Meddings J, Sadowski D. et al. MS patients have
peripheral blood CD4RO+B cells and increased intestinal
permeability. Dig. Dis. Sci. 1996, 41, 2493 - 8.
12. Winer S,
Astsaturov I, Cheung R. Type I diabetes and multiple
sclerosis patients target islet plus central nervous system autoantigens.
J. Immunol. 2001; 166: 2831 - 41.
13. Winer S, Astaturov
I, Cheung R, et al. T cells of multiple sclerosis
patients target a common environmental
peptide that causes
encephalitis in mice. The J. Immunol, 2001; 166: 4751- 6
14. Weiner H, Mackkin
G, Matsui M et al. Double-blind trial of oral
tolerization with myelin antigens in multiple
sclerosis. Science.
1993, 259: 132-4.
15. Kwiatkowska -
Patzer B, Baranowska B, Barcikowska - Litwin M.
Suppression of experimental allergic encephalitis in the rat by oral
administration of spinal cord proteins hydrolysate. In Neurochemistry ed.
Teelken & Korf. New York: Plenum Press 1997; 7: 137 -
40.
16. Soll R, Grenoble P.
MS Something can be done and you can do it. Chicago:
Contemporary Books, 1984.
17. Ben-Shlomo Y,
Smith G. Dietary fat & Multiple Sclerosis. Int. MS J,
1994; 1:61-7
18. Intestinal
Permeability Assessment Application Guide and
Interpretive Guidelines. In: Functional Medicine Resource Manual.
Asheville, NC: Great Smokies Diagnostic Laboratory, 2000:
G1-G20.
* * *
Pytania
1. Czy kliniczny proces
SM może być sprowokowany przez inne czynniki niż
wirusy?
2. Czy źródło zakażenia może być w innych częściach
ciała łącznie z UP?
3. Czy alergie pokarmowe mogą być jednym z wielu immuno
- stymulantów w SM?
4. Czy układ immunologiczny osoby z SM może być
stymulowany przez rożne rodzaje stresu w tym stres psychologiczny?
5. Czy początek ataku immunologicznego na mielinę może
być rezultatem kombinacji rożnych czynników?
|