Każdy człowiek rozwija w sobie sposoby dawania miłości i jej przyjmowania, okazywania i odbierania złości. Każdy w inny sposób okazuje te uczucia, każdy ma jakieś swoje doświadczenia w tym względzie.
Niemoc spowodowana chorobą może wywoływać nieprzyjazne uczucia. Dla przykładu, gniew rzadko jest odczuwany jako skierowany przeciw chorobie, ale choroba może spowodować wrażenie irytacji z powodu niespełnionych nadziei. Z drugiej strony, chory może mieć obawy przed krytykowaniem innych z powodu ryzyka utraty ich miłości.
Wielu chorych przelewa irytację lub gniew na małżonka lub innych członków rodziny, Są oni często wystraszeni, niepewni reakcji najbliższych. Częścią adaptacji może być dla nich szczera rozmowa z pozostałymi członkami rodziny, odkrycie nowej drogi prowadzącej do tego celu. Chorzy z SM, którzy nie rozmawiają z innymi, którzy zamykają się w sobie, ciągle narzekając, w rzeczywistości mają większe problemy psychologiczne, niż fizyczne.
Funkcjonowanie w sprawach seksu jest podstawowym problemem ludzi chorych na SM. Istnieją tu dwa czynniki - fizyczny i psychiczny. W dzisiejszym społeczeństwie osoby niepełnosprawne bardzo niechętnie wyrzekają się zaspokajania seksualnych potrzeb. Wspólnie z partnerem można znaleźć wiele sposobów realizacji intymnych kontaktów. Często repertuar seksualny zmienia się tak, jak zmieniają się możliwości partnerów.
Równie często zdarza się, że chorzy są zbyt skryci, aby rozmawiać z partnerem o problemach seksualnych. Jest to zupełnie typowy objaw. Podstawowym zadaniem jest w tym przypadku wyzbycie się obaw przed rozmową na te tematy, pomoże to w wydatnym stopniu ułożyć życie płciowe w sposób satysfakcjonujący obie strony.
Chory, który pragnie przystosować się do życia w rodzinie i społeczeństwie, musi znaleźć odpowiednią drogę, prowadzącą do tego celu. Bardzo ważne jest jak najdłuższe utrzymanie zatrudnienia.
Nawet gdy formalne zatrudnienie nie jest możliwe, należy szukać zajęć, które pozwolą znaleźć sens życia.
Funkcjonowanie w społeczności w sposób "normalny" może być utrudnione dla osoby niepełnosprawnej, ale odkrycie odpowiedniej dla niej drogi sprawi wiele satysfakcji, nada sens życiu. Rozwój umysłowy, doskonalenie siebie w zakresie intelektualnym, są bardzo istotne. Nie trzeba koniecznie coś wytwarzać, aby znaleźć odpowiednie dla siebie miejsce w społeczeństwie. Pojęcia takie, jak przyjaźń, troska, intuicja i zrozumienie mogą stanowić podstawowy wkład w rozwój osobowości.