![]() |
Podstawowym celem w walce ze stwardnieniem rozsianym jest zapobieganie i skuteczne leczenie osób już dotkniętych przez chorobę. W ostatnim czasie nastąpił duży postęp w zrozumieniu istoty choroby, nie ma wątpliwości co do kierunku walki z SM.
Chorzy - wraz z rodzinami i przyjaciółmi - muszą nauczyć się przystosowywać do zmian, które choroba wprowadza do ich życia, aby znaleźć swoje miejsce w społeczeństwie.
Jest to trudna walka, może tak samo trudna, jak trudne są badania prowadzone w laboratoriach całego świata, lecz może być ona zakończona powodzeniem.
Autorzy tej broszury zajmują się medycznymi i psychologicznymi aspektami stwardnienia rozsianego w Ośrodku Medycznym Rush - Presbiterian - St. Luke's w Chicago przez wiele lat, gdzie prowadzą badania nad wieloma osobami chorymi na SM.
Broszura ta streszcza najbardziej powszechne problemy ludzi chorujących na SM i podaje kilka sposobów skutecznego ich rozwiązywania.
Mamy nadzieję, że ten krótki przegląd zachęci ludzi dotkniętych przez SM do poszukiwania odpowiedzi, aby pomóc sobie samym.
Jeśli broszura ta pomoże ludziom z SM i wskazówki w niej zawarte okażą się przydatne, będzie to oznaczało, że spełniła swoje zadanie.
Autorzy
Stwardnienie rozsiane jest najpowszechniej występującą chorobą demielinizacyjną centralnego układu nerwowego. Uderza ona przeważnie w młode dorosłe osoby w wieku pomiędzy 20 i 30 rokiem życia, wówczas gdy ma miejsce początek kariery, gdy obiera się drogę życiową i zakłada rodzinę. Większość z tych osób musi przeżyć z SM ponad połowę życia.
Mają oni normalne dzieciństwo, SM atakuje ich już jako osoby dorosłe. W ten sposób przystosowanie do życia musi następować niejako ponownie. Decyduje to i w znacznym stopniu determinuje przyszłe życie osoby chorej na SM, jej rodziny i grupy przyjaciół.
Celem tej broszury jest znaleźć punkt wyjścia z sytuacji, w jakiej znalazł się chory, podać możliwe rozwiązania problemów. Jednak, choć znajduje się tu rozwiązanie wielu sytuacji, broszura ta nie może być receptą w każdym indywidualnym przypadku. Daje ona natomiast wskazówki, podpowiada kierunek rozwiązywania problemów.
Wszyscy chorzy z SM mają te same możliwości emocjonalne i intelektualne, jak zdrowi ludzie. Fakt, że zachorowali na SM jest takim samym przypadkiem, jak nietrafienie w piłkę podczas gry.
Obecnie SM rozpoznaje się po obecności charakterystycznych dla tej choroby objawów innych niż w przypadku pozostałych chronicznych chorób. Dla przykładu, pacjentami są przeważnie młodzi dorośli, wkraczający dopiero w pełnię życia. Są oni początkującymi ludźmi, zarówno w pracy zawodowej, jak i w budowie życia rodzinnego, zawieraniu przyjaźni z sąsiadami i znajomymi. SM często nadchodzi wówczas, gdy za późno jest na zakręt wstecz, ale mimo wszystko można jeszcze daleko zajść.