NETSCAPE
Infogólnie Ucho przez szkiełko Aparaty do ucha Tlumienie ciszy w kabinach Hałaśliwa robota Nauszniki na hałas Kodeksem po uszach Linki

Badanie słuchu (audiometria) ma wieloletnią tradycję. Najprostsze badanie audiometryczne to: mówienie cichym szeptem z odległości 4-5m. Jest to rodzaj badania przesiewowego (słyszy-nie słyszy) często stosowanego w badaniach słuchu uczniów i poborowych ze względu na niewielki zakres przygotowania personelu medycznego oraz mały wkład finansowy na zakup specjalistycznej aparatury badawczo-pomiarowej.
Ale są i inne metody badań audiometrycznych:

Badania audiometryczne dzieci
Audiometria płodowa polega na badaniu reakcji tętna płodu na bodźce dźwiękowe.
Ogromne wzruszenie wywołuje u rodziców fakt reakcji przyszłego dziecka w ostatnim okresie ciąży na głośne słowa wypowiadane przez dorosłych.
Reakcje wieku noworodkowego na bodźce akustyczne:

  • odruch uszno-powiekowy,
  • odruch Moro (przestrachu i obejmowania)
  • odruch przerwania płaczu i ssania
  • odwracanie oczu i głowy w kierunku źródła dźwięku
  • pogłębianie oddechu i wybudzanie ze snu

Reakcje wieku niemowlęcego (7-9 miesięcy):
  • reakcja na ciche szmery, nawoływanie i dźwięki (szklanka-łyżeczka, grzechotka)
  • reakcja na instrumenty muzyczne i zabawki

    Częstotliwość i natężenie dźwięku zabawek i instrumentów muzycznych:

    Rodzaj zabawki Częstotl. w Hz Natężenie w dB Odl. źródła dżwięku od dziecka w cm
    Zabawki
    bębenek 64-1000 50-70 25-200
    trąbka 500-8000 50-85 25-200
    gwizdek 1000-16000 50-80 25-200
    Instrumenty
    bębenek 32-2000 60-75 25-200
    kastaniety 64-16000 50-80 25-200
    trąbka 500-16000 80-105 25-200
    marakesz mały 125-16000 60-90 25-200
    czynele 125-32000 70-80 25-200

  • audiometria odruchowa - wybudzanie dziecka ze snu przy zastosowaniu delikatnych bodźców szumowych o odpowiednio dobranym natężeniu i częstotliwości; próg wybudzenia z płytkiego snu wynosi 55 dB, a z głębokiego 70-75 dB

W audiometrii zabawkowej dzieci od 3 r.ż. na bodziec akustyczny dziecko reaguje pokazywaniem zabawki, przeźrocza, rysunku.
Od 4 r.ż. wykonuje się rutynową audiometrię tonalną.
Powyżej 6 r.ż. można wykonywać badania słuchu metodami psychofizycznymi łącznie z próbami nadprogowymi i audiometrią mowy.

Badanie audiometryczne osób dojrzałych
Badanie to polega na umieszczeniu pacjenta w kabinie ciszy i przekazaniu mu dźwięków poprzez głośniki lub specjalne słuchawki. Pacjent reaguje (najczęściej przez naciśnięcie przycisku) wtedy, gdy dźwięk usłyszy, lub, gdy przestaje go słyszeć. Badanie jest bezbolesne i nieinwazyjne. Najgorsze są przygotowania do badania, czyli mycie i czyszczenie uszu. Lepiej więc koteczku, gdy to zrobisz w domeczku.

I przystępujemy do badań:

audiometria mowy jest jedną z najczulszych metod badań słuchu. Polega na podawaniu ściśle określonego zestawu poleceń lub słów (lista artykulacyjna) nagranych lub odczytywanych poprzez głośniki lub słuchawki. Próg słuchowy w audiometrii mowy odpowiada natężeniu dźwięku, przy którym jest prawidłowo rozumianych 50% słów lub poleceń.

audiometria impedancyjna opiera się na pomiarze odruchów mięśnia strzemiączkowego i naprężeniu błony bębenkowej. Jest najbardziej obiektywną i jedną z najczęściej stosowanych dokładnych metod badania słuchu. Audiometria impedancyjna znajduje również zastosowanie w pomiarze oporu akustycznego i ciśnienia w uchu środkowym. Pomiar ten zwany jest tympanometrią. Pomiaru ciśnienia w uchu środkowym dokonuje się poprzez zmianę ciśnienia w przewodzie słuchowym zewnętrznym do uzyskania takiego, jakie panuje w uchu środkowym. Impedancja ucha środkowego jest wtedy najmniejsza, a podatność błony bębenkowej największa. Do pomiarów impedancji używa się bardzo skomplikowanych przyrządów - audiometrów impedancyjnych, tympanometrów ze specjalnymi słuchawkami i wkładkami dousznymi.

audiometria odpowiedzi elektrycznych (ERA) polega na rejestrowaniu i ocenie zjawisk elektrycznych, które powstają po stymulacji bodźcem akustycznym ucha, w każdym odcinku drogi słuchowej, poczynając od receptora, a kończąc na płacie skroniowym kory mózgowej. Badania te - obiektywne i nieinwazyjne - są szeroko stosowane w diagnostyce zaburzeń słuchu u dzieci.

audiometria tonalna to najczęściej stosowane badanie słuchu w gabinetach laryngologicznych. Osoba badana znajduje się w specjalnie izolowanym i wytłumionym pomieszczeniu (kabinie ciszy) i odpowiada po usłyszeniu dźwięku. Dźwięk jest generowany z audiometru do specjalnych słuchawek (na przewodnictwo powietrzne lub kostne) lub głośników. Mierzy się odpowiedzi w poszczególnych częstotliwościach i natężeniach dźwięku, a wyniki są prezentowane w postaci krzywych - audiogramów. Stosowane są różne testy badawcze i różne metody badań. Uzyskane krzywe audiometryczne obrazują schorzenia i wielkość ubytków słuchu i są podstawą ewentualnego leczenia i doboru aparatu słuchowego.

Słuch i Hałas 1998

.......