Historia Marka Piotrowskiego
Marek Piotrowski rozpoczął swoją przygodę ze sztukami walki od zajęć na sali ju -jitsu. Po kilku miesiącach trenowania tej formy walki rozpoczął zajęcia na sali karate kyokushinkai. W pierwszych zawodach sportowych wystartował w 1983 roku. W 1984 roku został Mistrzem Polski juniorów w tej formie walki. Rok później zdobył tytuł najlepszego w kraju w gronie seniorów. W roku 1986 rozpoczął formalne uprawianie kick-boxingu mając za sobą w owym czasie także treningi bokserskie. W październiku 1987 roku zdobył tytuł Mistrza Świata amatorów w kick boxingu podczas turnieju rozegranego w Monachium. Dwa miesiące później zdobywa Puchar Świata w Budapeszcie oraz jako najlepszy zawodnik obcokrajowiec otrzymuje samochód marki Łada. W tym samym roku zostaje laureatem plebiscytu Przeglądu Sportowego zajmując 10-te miejsce. Zostaje również jako student warszawskiej AWF uznany drugim w plebiscycie na najlepszego sportowca-studenta. W roku 1988 wylatuje do USA aby szukać swojej szansy w gronie profesjonałów. Po roku pobytu w Chicago staje do walki z niepokonanym Ricky "The Jet" Roufusem i w dziesięciorundowym pojedynku zostaje Mistrzem USA. Niespełna trzy miesiące później staje do walki o światowy tytuł z legendą światowego kickboxingu Donem Wilsonem, który po 12-to rundowej wojnie wygrywa. Po tym sukcesie wielokrotnie broni tytułu dołączając dodatkowe w różnych organizacjach i kategoriach. Po blisko dwuletnim panowaniu na tronie przegrywa walkę w obronie tytułu z pokonanym wcześniej Ricky Roufusem. W swoim powrocie na szczyt w 1992 roku tytuł Mistrza Ameryki Północnej wygrywając z Kanadyjczykiem Konradem Pla. W swojej kolejnej próbie zdobycia światowego tytułu wroku 1992 przegrywa walkę ze słynnym Robem Kamanem. W czerwcu 1993 roku odzyskuje upragniony tytuł podczas gali w Montrealu pokonując w 11 rundzie Michaela McDonalda. W tym samym roku zdobywa tytuł światowy w kickboxingu orientalnym gdzie dozwolone są kopnięcia na nogi [low-kick] i uderzenia kolanami. w 1994 roku wygrywa w San Jose z Javierem Mendezem czyniąc kolejny krok w kierunku zunifikowania tytułu światowego w fullcontakcie. Ostatni etap tej drogi miał miejsce podczas gali w Krakowie w grudniu 1995 roku gdzie wygrywa z Włochem Stefano Tamiazzo. Marek Piotrowski równolegle wraz z występami na ringu kickbokserskim toczył walki bokserskie. Byl nawet sklasyfikowany w 1997 roku na pierwszym miejscu listy pretendentów WBO. W roku 1998 dostaje propozycję walki o tytuł Mistrza Świata wagi półciężkiej organizacji IBF z Reggie Johnsonem będącym wtedy championem tej organizacji z której jest zmuszony zrezygnować ze względu na pogarszający się stan zdrowia Marek Piotrowski w swojej karierze stoczył 44 zwycięzkie walki w kickboxingu przegrywając 2 wygrał 21 bokserskich walk,zachowując zerowe konto porażek, oraz stoczył 13 zwycięzkich walk w karate kyokushinkai W 1987 został uznany 10 sportowcem Polski w plebiscycie Przeglądu Sportowego .W 1989 zajmuje 2 miejsce i powtarza to osiągnięcie w 1990. Dzisiaj zajmuje się pracą szkoleniową nauczjąc kickboxingu i boksu w Mińsku Mazowieckim

---

Historia Boksu
Boks pojawił się już w programie [igrzyska|igrzysk] w [Starożytna_Grecja|starożytnej Grecji]. Statyczne bijatyki dwóch zawodników były bardzo brutalne i często kończyły się śmiercią. [walka|Walki] te, bez żadnych określonych reguł, niewiele miały wspólnego ze szlachetnym [sport|sportem], jaki narodził się w roku [1719]. Wówczas to Amerykanin [James Figg] założył przy Tottenham Court Road w [Londyn|Londynie] "akademię" boksu. [[James Figg|Figg]] został też pierwszym mistrzem bokserskim w historii. [[walka|Walki]] w tamtym czasie odbywały się na gołe pięści i bez żadnych określonych reguł. Brytyjczyk [Jack Broughton], który w [1730] roku zastąpił [James Figg|Figga], przez 18 lat zachował mistrzowski tytuł i jako pierwszy skodyfikował zasady tego [[sport|sportu]]. Wstrząśnięty śmiercią na [[ring|ringu]] jednego z swych przeciwników, George'a Stevensona, zaproponował, by walka kończyła się automatycznie, jeśli jeden z pięściarzy upadnie i nie podniesie się przez 30 sekund. Rękawice, dziś podstawowy atrybut boksera, pojawiły się dopiero w roku [1881]. W roku [[1916]] podjęto ważną decyzję o ograniczeniu oficjalnych walk o mistrzostwo do 15 rund po trzy minuty każda, z jednominutowymi przerwami. W przypadku amatorów formułę ograniczono do trzech rund trzyminutowych. [[Igrzyska Olimpijskie]]: Jako [[sport]] amatorski boks zajmuje specjalne miejsce w olimpijskiej tradycji, pojawił się bowiem w programie już w [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1904|1904]] roku, na igrzyskach w [[Saint Louis]], a nieobecny był tylko raz, w roku [[1912]] (ze względu na zakaz uprawiania tego sportu w [Szwecja|Szwecji]). Powrócił na kolejnej [olimpiada|olimpiadzie] w [Antwerpia|Antwerpii] ([Letnie Igrzyska Olimpijskie 1920|1920]]). W [[1946]] roku powstało Międzynarodowe Stowarzyszenie Boksu Amatorskiego ([AIBA]). Obecnie liczy ono 186 członków i od 1974 roku organizuje [[mistrzostwa]] świata. Nawet jeśli boks nie jest zaliczany do najważniejszych dyscyplin [[olimpiada|olimpijskich]], zajmuje w ruchu [[olimpiada|olimpijskim]] szczególne miejsce. Wielu mistrzów świata wagi ciężkiej odnosiło pierwsze ważne zwycięstwa właśnie podczas [[igrzyska|igrzysk]] - między innymi [[Muhammad Ali]] (wł. Cassius Clay), bracia [[Michael Spinks|Michael]] i [[Leon Spinks]], [[Joe Frazier]] i [[George Foreman]]. Również aktualny mistrz świata, Brytyjczyk [[Lennox Lewis]], występował na [[olimpiada|olimpiadzie]] w [[Seul|Seulu]] ([[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1988|1988]]), gdzie zdobył dla [[Kanada|Kanady]] złoty [[medal]].

---

Więcej informacji na lince WYDARZENIA- BOKSU i PLANOWANY-BOKS






SERDECZNIE ZAPRASZAMY

---